เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

วันนี้ไม่มีเรื่องเล่าจากตะนาวศรี แต่มีเรื่องเล่าดี ๆ มากมายจากหลาย ๆ ท่าน ทดแทน
เรามาลองอ่านเรื่องเล่าของตูบอีก 1 ชีวิตกันดูนะบ้างครับ

วันที่ 19 พฤศจิกายน 2560 เวลา 20.30 น. แอดมินเพจแจ้งเหตุคนรักสัตว์ชุมพรได้รับแจ้งจากสมาชิกท่านหนึ่ง ว่าพบหมาถูกรถชน บริเวณหัวสะพานใกล้วัดสามแก้ว อ.เมืองชุมพร แอดมินขวัญจึงรีบไปดูอาการ พบว่าตูบโดนรถชน จนตาเกือบจะหยุดออกจากเบ้าตาทั้งสองข้าง นอนขี้แตกเลือดไหลไม่หยุดอยู่หัวสะพานวัดสามแก้ว



จึงได้พยายามจับตูบขึ้นรถ แต่เนื่องด้วยตูบคงจะเจ็บมากและระแวงแอดมินขวัญจึงโดนตูบกัดที่แขนไปครั้งหนึ่ง จากนั้นจึงได้นำส่ง รพส. ชุมพรสัตวแพทย์ ซึ่งอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุที่สุด



จากนั้นหมอได้ฉีดยาลดบวมสมอง ลดปวด ฆ่าเชื้อ ลดอักเสบให้ตูบในเบื้องต้นในคืนแรกที่เข้ารับการรักษา และตั้งชื่อให้ตูบว่า "สามแก้ว" ตามสถานที่เกิดเหตุ

การรักษาและเฝ้าดูอาการนานเกือบเดือน จนตาแห้งและกลับเข้าที่เดิม แต่ตูบกลับตาบอดสนิท พร้อมกับการประกาศหาบ้านใหม่ให้ตูบ แต่เนื่องจากน้องตาบอด จึงไม่มีใครที่จะมาอาสารับภาระตรงนี้เลย จนแอดมินคิดจะนำกลับไปส่งไว้ที่วัดสามแก้วตามเดิม

แต่เรื่องนี้คุณสุแห่งบ้านสวนคุณสารภี อ.ปะทิว ได้ทราบเรื่องมาตลอด และเข้าใจดีว่าหมาตาบอดทั้งสองข้างจะใช้ชีวิตเองได้ยังไง และคงจะไม่มีใครใส่ใจแน่ๆ ขนาดหมาตาดี ๆ ยังถูกรถชนได้เลย จึงได้อาสาขอรับสามแก้วมาดูแลเอง ซึ่งในตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่า สามแก้วมีลูกอยู่ในท้อง

หลังจากมาอยู่บ้านสวนฯ ได้ประมาณ 1 สัปดาห์ ในวันศุกร์เวลาประมาณ 3 ทุ่ม สามแก้วแท้งลูกตกเลือดมาก ตอนนั้นสามแก้วเสียเลือดมาก เหงือกซีดเป็นสีขาวเหมือนกระดาษ มีโอกาสรอดยากมากถ้าเจอหมอที่ไม่เก่งพอ คุณสุได้โพสท์ลงในเพจแจ้งเหตุฯ พอดีคุณณิชาลักษณ์ อรชร หัวหน้าสำนักปลัด อบต.ดอนยาง เห็นโพสท์ก็รีบขับรถมารับไปรักษากับหมอกัน ที่ อ.ท่าแซะในทันที



จากการตรวจพบว่าสามแก้วเป็นมะเร็งที่อวัยวะเพศ และพยาธิเม็ดเลือดร่วมด้วย หมอได้ทำการผ่าฉุกเฉินเพื่อเอาลูกที่ตายในท้องออก และให้เลือดเทียมไปพร้อมๆ กับน้ำเกลือ และฉีดวินคริสติน(คีโม) รักษามะเร็งที่อวัยวะเพศ ไปพร้อมทีเดียว(คีโมเข็มแรก) จากนั้นคุณสุได้พากลับมาดูแลเอง ไม่ได้ทิ้งไว้ที่หมอ และให้กินยาตามที่หมอจ่ายให้ พอครบ 7 วันไปตามหมอนัด ตัดไหมและให้คีโมเข็มที่ 2 และฉีดต่อเนื่องมาจนครบ 4 เข็ม ตามกำหนดเวลา



ปัจจุบันสามแก้วหายดีเป็นปกติแล้ว เหงือกเป็นสีชมพู ร่าเริง กินเก่ง คุ้นบ้านมีความสุขดี ไม่ยอมนอนในกรงแล้ว จะออกเดินเล่นบ่อย ๆ แต่อยู่ภายใต้การลูแลที่ใกล้ชิดจากคุณสุ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน ใกล้วันลุ้นแห่งชาติอีกแล้วขอให้มีโชคมีลาภกันทุกท่านน่ะครับ

 

กราบสวัสดียามสายวันพุธค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ขอให้มีความสุขเนื่องในวันแห่งความรักค่ะ

 

น้องเสฯเล่าเรื่องได้ละเอียด
ไม่ต้องคอมเม้นท์ต่อเติม

 

เรื่องเล่า+เรื่องพระทำบุญ+ตอบโพสท์+เรื่องจากสมาชิก อันไหนสนุกถูกใจหรือสนุกทุกเรื่อง?

---คุณไอเอ็มเอฟสมาชิกหน้าใหม่เอี่ยมอ่องทักมา ผมก็หาเรื่องชวนคุยยาวๆเป็นการต้อนรับตามธรรมเนียมของกระทู้นี้

---เชิญอ่านให้สนุกมีความสุขทุกวัน หากระทู้แบบนี้ไม่เจอหรอกครับ ในยุคที่มีแต่ขยะเต็มโลกโซเชี่ยล

 

สวัสดียามสาย วันแห่งความรักครับ
ความรักมีหลายแบบหลายอย่าง มีทั้งคุณแลโทษ หากไม่รู้จักใช้ และระมัดระวังตัวเอง


==================ต่อจากวานนนี้========================
ผมนำ ขาวผ่อง ขึ้นมาบนบ้านด้วยความดีใจแต่กังวลใจอยู่อย่างมากเขาคงเจ็บและกลัวมาก เมื่อวางเขาบนพื้นบ้าน เขาไม่เดินอีกเลยเอาแต่นอน ยายผม แม่ พ่อ พี่ผมต่างออกมาดูเขา ทุกคนต่างลูบหลังลูบตัวเขาอย่างเบามือหรืออาจแค่สัมผัสเขาเบาๆ ยามนี้ยังไม่มี รพ.สัตว์ ในท้องที่นี้แน่นอน เราต่างภาวนาให้เขาอย่าเป็นอะไรเลย ไม่กล้าแม้จะเช็ดเนื้อตัวให้เขา ที่ผมเห็นมีก้อนอึที่ก้นเขาผมจึงใช้นิ้วมือเขี่ยก้อนอึออกจากก้นเขามีออกมาตอนใหนไม่อาจทราบได้

จนเกือบเที่ยงคืนทุกคนเข้านอนแล้วผมนำขาวผ่องใส่ในตะกร้า ที่รองผ้าเรียบร้อยแล้ว ตัวอื่นๆ แอบกันเงียบๆ มีออกมาเล่นตามประสาบ้าง แต่ก็เหมือนกับเขาเหงาๆกันไป ผมนำขาวผ่องเข้านอนในมุ้งที่ผมนอนอยู่คอยตื่นมาดูบ่อยๆ เช้ามาก็รีบแต่งเนื้อตัวแล้วรีบไปโรงเรียนแต่เช้ามืด แต่เช้าแล้ว ขาวผ่องก็ยังไม่ยอมขยับไปใหนเลย นอนอยู่เหมือนเดิม ผมบอกยายว่า ฝากดูมันด้วยนะยาย ยายพยักหน้ารับ วันนี้การเดินทางไปโรงไม่สดใสเอาซะเลย กังวลและสงสารเจ้าเหมียวน้อยอยู่อย่างนั้น

อากาศที่หนาวเย็นยามเช้าไม่มีผลกับนักเรียนอย่างผมเท่าไรนักจักรยานคันเก่าๆ ถูกแรงกดจากปลายเท้าผ่านบันใดส่งผ่านแรงแบบคานดีด-คานงัด ส่งแรงผ่านจากจานถีบด้านหน้าผ่านข้อต่อโซ่ด้านบนแต่ละข้อไปดึงสะเตอร์หลังที่เล็กด้วยแรงที่เคยกระทำอยู่เสมอๆ รถคลื่อนตัวไปอย่างเงียบๆ แต่เร็วมากในความรู้สึก ผ่านทุ่งนาไปบนคันดินที่ถูกยกพื้นให้พ้นช่วงหน้าน้ำหลากมีเพื่อใช้เป็นเส้นทางคมนาคม มีเพียงร่องของล้อรถที่ไม่มีหญ้าต้นสูงขึ้นเป็นแนวยาวส่วนพื้นเป็นดินเหนียวล้วนๆ ไม่มีลูกลัง แต่เรียบและแข็งมาก หากวันใดหรือช่วงใดมีน้ำค้างจากหญ้ามากก็สามารถทำให้ทางนั้นลื่นมากเหมือนๆกับพื้นถนนโดนน้ำมันหล่อลื่นลาดเลยก็ว่าได้ พื้นเปียกน้ำเพียงหน่อยเดียวมีสิทธ์กลิ้งได้เลย ระยะทางกว่า ๑๐ กิโลเมตรผมปั่นไปอย่างมีสติ แต่ก็มีการกังวลใจถึงเจ้าเหมียวสุดที่รักเป็นบางช่วง หากคิดถึงก็กังวลขึ้นมาแต่หากเผลอมีหวังกลิ้งได้ ยามใดที่ว่างผมก็จะกังวลถึงเจ้าเหมียวตัวน้อยจนถึงถนนใหญาสายเอเชียช่วงกม ๕๕ จอดรถฝากไว้บ้านคนรู้จัก และต่อรถสองแถวไปโรงเรียนทันที

อากาศช่วงนี้เป็นช่วงเดือนกุมภาพันธ์เป็นช่วงปลายหนาวมีหมอกหนาช่วงเช้าจนถึงสาย แต่น่าแปลกใกล้กับถนนไม่มีหรือมีหมอกบางๆ เท่านั้น ทั้งๆที่อื่นๆมีหมอกหนามาก บางที่มองเห็นห่างตัวไม่ถึงวา(สองเมตร) ท้องฟ้าช่วงตี ๕ครึ่งถึงช่วง ๖ โมงเช้ามองไม่เห็นมีแต่แสงขาวในหมอก

ถึงตลาดเร็วก็จะช่วยคุณแม่ซื้อขนมมาขายเล็กๆน้อยๆ ที่ทำงานของท่าน ส่วนผมก็จะแยกเข้าโรงเรียนประมาณ ๗ โมงเช้า (๗ นาฬิกา) ทำเวรบ้าง หรือช่วยเพื่อนทำเวรบ้างทำการบ้านที่ค้างอยู่บ้างแล้วแต่ในแต่ละวัน มาวันนี้(ในอดีต)หากว่างเมื่อไรก็จะคิดถึงและเป็นห่วงเจ้าเหมียวน้อยอยู่บ่อยๆ อยากรีบกลับบ้าน(สมัยนั้นไม่มีโทรศัพท์หรือมีก็ราคาแพงมากเป็นยุคที่มีแบตเตอร์รีขนาดใหญ่มาก อย่าพูดถึง Internet เลยยังไม่มีใครรู้จักนัก)วันนี้เลิกเรียน รีบไปยืนเข้าแถวกลับบ้านแถวแรกๆ เลย(ปกติจะไม่อยากกลับเร็วเพราะซ้อมบาสฯ) กลับถึงบ้านจักรยานยังไม่เก็บเข้าที่เลย วิ่งพรวดขึ้นบ้านไปหาตะกร้าที่เอาเจ้าเหมียวใส่ไว้เมื่อคืนนี้ทันที ตะกร้าถูกยกขึ้นแขวน ไม่มีผ้ารอง อะไรกันนี่ เกิดความกระวนกระวายใจขึ้นทันทีวิ่งพรวดลงใต้ถุนตามหายายทันที(ปก ติผมจะเรียกท่านว่าแม่ใหญ่เพราะท่านเป็นแม่ของเกือบทุกคนในบ้าน) ยายผมก็ยังไม่กลับมาจากกลางทุ่งนา ผมกระวนกระวายใจมากขึ้น แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เดินขึ้นไปบนบ้านอีกครั้ง เก็บกระเป่าหนังสือเรียบร้อยแล้วจึงเข้าครัว เจาเหมียวตัวเล็กตัวอื่นๆ ก็เข้ามาเคล้าเคลียเล่นด้วย ผมก็หยอกล้อเล่นตามปกติ ทำเสียงร้องเมี้ยวๆ บ้าง สักพักเจ้าเหมียวตัวสีออกขาวตัวน้อยๆก็เผยโฉมออกมาจากใต้ตู้เสื้อผ้า ผมกระโดดเข้าหาตัวแล้วก็ต้องชะงักมือ ดูทั่วตัวเจ้าเหมียวก่อนที่จะจับต้องตัวเขา คราบดินที่เลอะเมื่อคืนนี้หายไปสิ้น เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน แต่การเดินยังไม่ปกติ มีเซบ้าง ความดีใจและความโล่งใจเอ่อท้นมาทันที

ขาวผ่อง ใช้เวลารักษาตัวเองอยู่ ๑ อาทิตย์จึงหายเป็นปกติ กลับมาแข็งแรงดังเดิม พี่น้องของขาวผ่องเป็นผู้หญิงทั้งหมด มีเขาตัวเดียวเป็นชาย หลังจากเหตุการณ์นี้ขาวผ่องระวังตัวเองอย่างมากในการลงใต้ถุน

เป็นเรื่องแปลกระหว่างน้องหมา และน้องแมว ต่อหน้าเจ้าของดูเหมือนว่าไม่เป็นศัตรูกัน แต่ถ้าวันใดน้องแมวโดนน้องหมาบ้านอื่นไล่ แทนที่น้องหมาบ้านเดียวกันจะช่วยเหลือ มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น แต่เจ้าน้องหมาบ้านเดียวกันจะกลับเป็นผู้ไล่และล่าเจ้าเหมียวที่กินข้าวจานเดียวกันซะเอง อย่างที่หลายคนว่าไว้ว่าสิ่งที่มองเห็นอาจไม่เป็นจริง มิตรภาพเป็นเพียงภาพเขียนที่สวยหรูแต่มันไม่ใช่ความจริง ขอออกตัวก่อนนะครับ ผมเลี้ยงทั้งสองอย่างเลย และรักด้วย

ขาวผ่อง อยู่ด้วยกันกับครอบครัวผมประมาณ ๙ ปี นิสัยไม่ก้าวร้าว ขยัน อดทน ใช้สีข้างเข้าถูมื่อต้องการเรียกร้อง ใช้ยกหัวโขกตามขาเมื่ออยากได้ บอกหรือดุจะรู้เรื่อง ไม่กวนจุกจิก กินสองมื้อเป็นเวลาหากไม่ได้กินจะกวนโดยยกตัวขึ้นแล้วใช้หัวโขกและถูที่ขาหรือถ้านั่งจะเอาหัวโขกหรือชนที่หลัง ไม่กัดหรือกินลูกไก่หรือนก ไม่โขมยอาหารแม้หิวอย่างมาก พี่น้องของเขาก็เป็นอย่างนี้ หมด ไม่มีฉี่บนกองผ้า ไม่นอนบนกองผ้าที่ไม่ใช่ของตัวเองหรือที่เคยหาให้ รักสะอาดมาก ชอบเข้ามานอนด้วยในมุ้งที่มีผมอยุ่ จะเข้ามุ้งจะเรียกให้เปิดให้ ถ้าไม่เปิดให้ จะมุดมุ้งเองเลย(กรณีเรียกนานแล้วไม่เปิด) ยามอากาศหนาวหากไม่อุ้มจะกระโดดขึ้นคอตอนที่นั่ง หากวันใหนผมต้องออกไปหาปลา เขาจะไม่นอน จะมานั่งคอยที่นอกชานแม้ที่นอนจะถูกปูไว้เรียบร้อยแล้วก็จะไม่เข้าไปนอน

รูปที่ไกล้เคียงเจ้าเหมียว นามขาวผ่อง ตอนยังเล็ก แต่สีของตาเหมือนรูปล่าง


ที่มา:http://thai-cats-story.blogspot.com/2014/07/17-name-thai-cats.html

สีของดวงตาเจ้าขาวผ่องเหมือนแมวขาวมณีตาสองสี


ที่มา:https://jaruwunak.wordpress.com/2013/04/14/แมวไทย-๒๓-ชนิด/

 

สวัสดีครับ มิตรรัก แฟนๆ นักขุดกรุทุกท่าน รักกันนานๆนะครับ แล้วอย่าลืม รักสุขภาพกันด้วยนะครับ

 

ท่านบก.สาธยายเห็นภาพเพื่อนสี่ขาที่ภักดีกับมนุษย์ยิ่งกว่าสัตว์ชนิดใดในโลกนี้ เลี้ยงมันแล้วมีความสุข แต่อีกมุมหนึ่งก็ประสาทกิน ไม่กล้าไปไหนหลายวัน มันจะเห่า-หอนหาเราจนเพื่อนบ้านรำคาญ นี่ก็เหลือตัวเดียวแก่หง่อมเต็มที ปล่อยเป็นดาราของบ้าน เริ่มเดินขี้-เยี่ยว ไม่เป็นที่เป็นทาง เหมือนคนแก่ทั่วไป

 

ซดมอคค่าแก้วอร่อยแล้ว ต้องถามหนูมุหน่อย เบอร์โทร.หลวงตามีมั้ย ช่วยลงไว้ด้วย ถ้าส่งปัจจัยแล้วเด็กจะได้โทรแจ้ง อย่าให้เป็นปัจจัยล่องหนไม่รู้ที่มา-ที่ไป ไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็นำลงหน้ากระทู้นี่แหละ

 

โมทนากับสุดยอดมหามงคลเข้าบ้าน ทั้งวันพระ-วันวาเลนไทน์ พรุ่งนี้วันไหว้ มะรืนตรุษจีน กับ"วันลุ้นแห่งชาติ"เรียงรายกันเป็นจังหวะจะโคน

---ให้น้องไทยฯนิรันตรายเรื่องร้ายทุกประการ รับแต่โชคลาภ-โชคดี -ปลอดโรค-ปลอดภัย

 

เรื่องเล่า แมว-หมาจากประสบการณ์จริง อ่านได้ทั้งนั่น ยิ่งเขียนหนังสือมีอารมณ์สอดแทรกเป็นอย่างน้องสุทิน ก็น่าอ่านลื่นไหล เห็นท่อนต่อไปมารออยู่ข้างล่าง ยังไม่ได้อ่าน เดี๋ยวตอบโพสท์ไปถึงตรงนั้นค่อยอ่านม้วนเดียว

---ขอบคุณการสละเวลาจิ้มเรื่องยาวๆ ซึ่งทำได้ไม่ง่ายนักบนมือถือ ผมยังไม่เคยทำ และจะไม่ทำด้วย ตัวมันกระโดดผิดมาก

 

วันพระต้องว่าธรรมะสัก2 ท่อน
ลพ.ปราโมทย์ ปาโมชโช...

รู้ที่กาย.........หมายตรงใจ
ปักตรึงไว้......ใช้ถอนผิด
ทิ้ง"ตัวกู".......รู้ความคิด
ถอดจริต.......ปิดกั้นมาร!

ต่อด้วย ลป.ลี กุสลธโร
ว่าด้วยเรื่อง"ปากคน"...

ปากเป็นเอก......เลขเป็นโท
อารมณ์โง่.........โชว์ที่ปาก
เขาติฉิน............สิ้นดียาก
เรื่องของปาก.....ยากหักห้าม!

 

เรื่องเพื่อนร่วมโลกน่าเวทนา จาก"น้ำว้า"ต่อด้วย"สามแก้ว"ทำให้เห็นว่า การเวียนว่ายตายเกิดกลับมาชดใช้กรรมนี้ มันช่างหนักหนาสาหัสโหดร้ายเกินบรรยาย

--- ขณะเดียวกัน อีกมุมก็ให้เห็นคุณงามความดีมนุษย์สุดประเสริฐซึ่งบางคนน้ำใจงามเกินเทพ

---เลวสุดก็คน ประเสริฐยิ่งกว่าคำพูดพรรนณาใดๆก็คน!

 

น้องมากิส่งภาพสบายตาเช่นเคย
เขียนให้สบายใจตามปกติ...

เขียววันพุธ......สุดสดชื่น
น้ำไหลรื่น.......เลียบผืนหญ้า
ทุกมุมมอง......ผ่องนัยนา
ช่างสรรหา......ชีวาศรม!

 

ก่อนลุ้นมะรืนนี้ ก็รับ"อั่งเปา"เฮง เฮง
กันก่อนพรุ่งนี้ ให้น้องปรายฯโชคดี
มีแตะเอียเต็มเป๋าเด้อ

 

วันแห่งกุหลาบแดงบานสะพรั่ง สายธารความรักหลั่งไหลให้แก่กัน ยิ่งเป็นวัยหนุ่ม-สาว มันช่างเร้าอารมณ์...ทั้งยังเป็นวันพระจึงเป็นวันดีสองเด้งสบายใจอะไรเช่นนี้

---เสียดายวันพุธ ไม่มีดอกกุหลาบสีเขียว-ฮ่า

 

เขียนไปเรื่อยเปื่อย
..วันอะไร?...
๏ เห็นกุหลาบสีแดงจัดแจงซื้อ
รับมาถือไว้ก่อนซ่อนไว้หลัง
ดอกกุหลาบสีแดงแหม! แพงจัง
เพียงดอกเดียวหมดตังค์ไปตั้งร้อย

๏ เทศกาลแห่งความรักไม่ชักช้า
วันสิบสี่กุมภาฯไม่มาบ่อย
หนุ่มและสาวทั่วหน้าตั้งท่าคอย
มอบกุหลาบดอกน้อยแทนสร้อยรัก

๏ ความหมายคืออะไรฉันไม่รู้
ในท่ามกลางเป็นอยู่การรู้จัก
ทำตามเขาแต่แรกไม่แปลกนัก
ใครใครเขาก็มักถือดอกไม้

๏ ดอกกุหลาบสีแดงแพงไม่ว่า
สู้อุตส่าห์เก็บออมยอมอดได้
ดอกมะลิวันแม่แคร์อะไร
ตั้งสิบบาทเก็บไว้..ฉันไม่ซื้อ๚
.......................................
ช้างน้อย
ของเก่ามาเล่าใหม่

 

เรื่องเล่าน้องเหมียวแสนน่ารัก เคล้าคติธรรมเล็กๆ กับน้องหมาปนหน่อยๆ ก็จบอย่างแฮปปี้ เอนดิ้ง ประสาบ้านทุ่งอุ่นไอรัก

---ขอบคุณน้องสุทินกับการเล่าเรื่องยาวมีสาระพอสมควร ชวนอ่านไม่เบื่อ ถ้าคิดเรื่องดีๆบ้านทุ่งมุมไหนได้อีก ก็เชิญบรรเลงมาได้