ผมยังทำไม่ได้หรอก เพราะยังวางใจให้เป็นกลางไม่ได้บ่อย นาน ๆ ทีมันจะกลางที ส่วนใหญ่จะกลางกับคนที่ยังไม่รู้จักด้วย แต่ถ้าพอรู้จักระดับหนึ่งแล้วมันจะไม่ค่อยกลาง 555 แต่ฝึกอยู่นะ แต่ยังไม่ได้วางใจเป็นกลาง แค่ตามดูอารมณ์มันไปให้ถึงที่สุดประมาณนั้นครับ
เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)
ในห้อง 'ภัยพิบัติและการเตรียมการ' ตั้งกระทู้โดย Dhamma2, 19 ตุลาคม 2018.
หน้า 331 ของ 395
-
คืนที่ฝันเห็นดาวแปรขบวน
ฝันเห็นผู้หญิงที่น่าจะอายุมากกว่าผม
ผิวคล้ำ ร่าง อวบ ๆ เกินอวบไปนิดเดียวแต่ยังไม่ถึงกะอ้วน
ผมดำ มัดผมหางม้า ยิ้มเปิดเผย เหงือกคล้ำ
คุยถูกคอ... -
แสงแห่งพระยาธรรม คือ แสงแห่งเมตตา ครับ
ผู้ใดที่สัมผัสจะรู้สึกรัก และ เมตตาผู้อื่น ครับ
อยากช่วยเหลือผู้อื่น อยากให้ผู้อื่นทุกอย่าง -
ส่วนอาการทางจิตของเรา กำลังทำลายมันอยู่ เหมือนกัน -
ส่วนตัวก็เคยนั่งสมาธิเห็นแบบนี้เช่นกันครับเห็นเป็น cap เร็วขึ้นแต่ว่าสูงมาก เหมือนเช่น คลื่นสึนามิเลยครับ มาเป็นแก้วขึ้นแล้วก็ซัดเข้าชายฝั่ง เมื่อเราสองจิตเจอนะครับ แต่ก็ได้เจอเจอกับตาจริงๆถือว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อครับกับการนั่งสมาธิกับผม
-
ผู้ไม่มีตัวตนรู้เราสงบ เป็นที่รู้จักกันดี
ถ้าทุกคนได้เห็นตัวตนจริงๆของเรา...ได้เห็นกริยา อุปนิสัยภายนอกนั้น...เราว่าทุกคนจะไม่เชื่อแน่ว่าเราจะมีจิตใจเมตตา...อุปนิสัยเราก็เหมือนคนทั่วไป...ยิ่งกว่านั้นหน้าตาดูไม่น่าไว้วางใจอีกด้วย...มีแต่คนใกล้ชิดจริงๆถึงจะรู้นิสัยแท้ของเรา
-
ผู้ไม่มีตัวตนรู้เราสงบ เป็นที่รู้จักกันดี
" พุทธแท้ ธรรมแท้ สงฆ์แท้ทรงอยู่ที่เมืองใจ..
จะไปหาที่เมืองอื่นมันก็ไม่เห็น..
หาก็หาอยู่ที่เมืองใจ..
เห็นก็เห็นอยู่ที่เมืองใจ..
ไม่ใช่เห็นอยู่ที่ดินฟ้าอากาศภายนอก.."
หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า -
-
เดี๋ยวน่ะ บางท่านจะอวตารมาเป็นพวกตอแหล กดโกรธอีก 5555 เฮ้อ ถ้าว่าพวกตอแหล มันก็ ถูกน่ะ แถมร่วมท่านไปด้วยเพราะ เข้ามาในกระทู้นี้ก็เป็นพวกหมด ท่านก็อยู่ในกระทู้นี้ด้วย อีกอย่างถ้าหมดกิเลส ก็คงไม่มาเข้ากระทู้แล้วล่ะ
-
ผู้ไม่มีตัวตนรู้เราสงบ เป็นที่รู้จักกันดี
เมื่อเห็นภัยในวัฎฎสงสารอย่างเต็มที่แล้ว มันก็เป็นผู้มีวาสนาอยู่ในตัว สามารถทำตัวให้พ้นทุกข์ในปัจจุบันชาติได้โดยแท้ เพราะคนเราเมื่อเห็นทุกข์เป็นหลักของหัวใจแล้ว นั่นก็คือตัวศีล สมาธิ ปัญญานั่นเอง เมื่อเห็นอยู่เนืองๆ ติดต่ออยู่ไม่ขาดสาย ก็เรียกว่าภาวนาอยู่ไม่ขาดสาย เป็นข้อวัตรของจิตใจที่ชอบด้วย หนักเข้าก็เบื่อหน่ายคลายเมาในวัฎฏสงสารแบบเย็นๆ รอบครอบเรียกว่าปัญญาชอบในวิปัสสนา...
หลวงปู้หล้า เขมปัตโต
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า -
-
ผู้ไม่มีตัวตนรู้เราสงบ เป็นที่รู้จักกันดี
-
-
-
ที่จริงชีวิตไม่มีอะไร ที่เราทำให้มีเพราะว่าคิดว่ามันมี เราจึงทุกข์กับความไม่มี เรียนรู้มาจนชาชินแล้ว เมื่อชีวิตให้เราเรียนรู้ รู้แล้วยังเป็นอีกก็ต้องรับไปตามนั้นค่ะ
ตามแตกต่างอยู่ที่เรารู้ แล้วเราวางได้หรือไม่ค่ะ -
เค้าว่าหัวเราะวันละนิด จิตแจ่มใส หัวเราะเยอะ ๆ อายุจะยืน แต่ถ้าหัวเราะทั้งวันสงสัยเส้นจะยึดเนอะ
-
วาง แบบนี้
เขาเรียก สวะลอยน้ำ
ใครพูดอะไร ก้ ไปกวัดเข้ามาด้วยสองขาโอบ
แล้วร้อยเรียงเปนท่วงทำนอง ลีลา วาทะของตน
เสร็จแล้ว ก้ปล่อยให้ ไหลออก วาง ว่าง ไม่รับ
รู้ว่า ทำอะไรลงไป
รู้แต่ว่า.ใครพูดอะไร ก้เอามาร้อยเปน คำพูดตน
แล้วปล่อยไหลออกไปแล้ว ดั่งคูธ มูต.......
...เน่า... -
-
โดนเตือนแล้วค่ะ ทุกอย่างให้อยู่ทางสายกลาง มากไปไม่ดี น้อยไปไม่ดี ไม่มีความน่าเชื่อ แค่นี้ค่ะ
-
เส้นทางไปพระนิพพานนั้นเห็นอยู่ ดังคนเดินมาแล้วเห็นเรือจอดอยู่เยอะแต่ไม่ขึ้น อยากนั่งเด็ดดอกไม้ข้างทางก็มี อยากอ้อมไปเดินดูเส้นทางอื่นก็มี ผู้ไม่รีบร้อนก็มี ผู้ที่ฉลาดก็จะรีบขึ้นเรือเพื่อความปลอดภัยให้ถึงอีกฝั่งโดยไว แล้วตะโกนบอกมาว่า มาเร็ว ภัยแถวนั้นมีอยู่ ผู้ที่ได้ยินคำเตือนก็รีบกระโดดขึ้นเรือโดยไว ส่วนผู้ที่ได้ยินเพียงแผ่วเบาก็ค่อย ๆ เดินมาถามว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอ กำลังจะเดินไปขึ้นเรือ ส่วนผู้ที่ไม่ได้ยินก็อาจมีภัยมาถึงตัว จบคิดไม่ออกแล้ว
หน้า 331 ของ 395