แค่อยากเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อยเรื่องพระสมเด็จวัดระฆังซักหน่อย

มวลสารวิเศษอย่างที่หกที่จะต้องมีปรากฏให้เห็นบนพระสมเด็จวัดระฆังคือ มวลสารที่มีลักษณะเป็นเม็ดเล็กๆสีขาวขุ่นกับสีเทาขุ่น ซึ่งคล้ายกับเศษข้าวหรือข้าวสารข้าวเหนียวที่มีสีขาวขุ่นและข้าวสารข้าวเจ้าที่มีสีเทาขุ่น ที่จะกระจายเป็นเม็ดเล็กๆอยู่ทั่วใต้ผิวพระครับ ดูตามรูปได้เลยครับเพราะอธิบายยากจริงๆครับ

มวลสารวิเศษทั้งหกที่ผมกล่าวมานี้ถือเป็นสิ่งที่ผมใช้ดูเวลาพิจารณาเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังครับ ส่วนคราวต่อไปจะพูดเรื่องการดูร่องรอยธรรมชาติของพระครับ

 

รักพี่เสียดายน้องเลยจับมาแขวนขึ้นคอทั้งสามองค์เลยทีเดียวครับ

 

พระโชว์ สมเด็จบางขุนพรหมอีสานหรือที่เรียกว่าสมเด็จหมออวย หลวงปู่ขาว อนาลโยเมตตาอธิษฐานจิตให้ องค์นี้เป็นพิมพ์พระรอดที่หาชมได้ยากครับ

 

5 องค์นี้ที่นำติดตัวมาทำงานด้วย นิมนต์ขึ้นคอ 3 พกใส่กระเป๋า 2 ว่างจากงานเมื่อไหร่เป็นหยิบออกมาส่องกล้องดูตลอด

องค์เกศบัวตูมนี้ผมได้มาเมื่อตอนก่อนสงกรานต์ปีนี้ ตอนนั้นบอกตรงๆว่าไม่มั่นใจเท่าไหร่เพราะพระดูสมบูรณ์และสะอาดเหมือนพระไม่เคยถูกใช้มาก่อน หลังจากได้มาก็เลยขอลองบารมีของพระองค์นี้ดูทั้งๆที่ไม่เคยคิดจะหวังพึ่งในเรื่องแบบนี้ แต่เพราะอยากได้ความมั่นใจเลยยกพระสมเด็จองค์นี้ขึ้นมาพนมมืออธิษฐานขอให้ท่านแสดงบารมีปาฏิหารย์ให้เห็น โดยขอให้ช่วยทำให้ถูกล็อตเตอรี่งวดวันสงกรานต์รางวัลใดก็ได้ถ้าถูกผมจะซื้อกรอบใส่และนำแขวนติดตัว ปรากฏว่างวดนั้นผมถูกล็อตเตอรี่จริงๆ และถูกถึง 5 ใบ เลขที่ซื้อก็เป็นเลขที่ผมสุ่มหยิบขึ้นมามั่วๆ ซึ่งปกติแล้วผมแค่ซื้อล็อตเตอรี่เล่นๆงวดละใบไม่เคยซื้อเลขชุดมาก่อนเลยและเลขที่ซื้อก็ซื้อแต่เลขที่บ้านเท่านั้น จากนั้นผมเลยตั้งฉายานามท่านว่า องค์เมตตา เพราะใบหน้าพระเหมือนยิ้มให้เราตลอดเวลาครับ

 

พูดถึงการดูอายุความเก่าของพระสมเด็จวัดระฆังนั้นมีหลักที่เป็นที่ยอมรับกันอยู่หลายข้อด้วยกัน แต่ผมก็จำได้ไม่หมดแล้วล่ะครับเพราะหลังจากที่ศึกษาเรียนรู้มาพอสมควร ผมก็สรุปมาเป็นหลักของตัวเองเพียง 5 ข้อ และผมจะไม่เรียกว่าการดูอายุความเก่าของพระ แต่จะเรียกว่าการดูร่องรอยธรรมชาติอายุของพระแทน

สำหรับสาเหตุที่ผมเรียกเป็นการดูร่องรอยธรรมชาติอายุของพระแทนที่จะเรียกแบบทั่วๆไปว่าการดูอายุความเก่าของพระนั้น ส่วนตัวเห็นว่าสิ่งที่เรียกว่าความเก่านั้นมันดูกว้างและลอยๆไป ดังนั้นการเรียกว่าร่องรอยธรรมชาติอายุของพระจึงตรงตัวกว่าในความเห็นของผมครับ

สำหรับหลักการพิจารณาของผม 5 ข้อนั้นอาจจะเหมือนหรือมีคนเคยบอกไว้แล้วก็ได้ครับ โดยผมสรุปให้เหลือ 5 ข้อจากแนวคิดที่ว่า"ดูง่าย จำง่าย ทำได้จริง" โดยมีหลักดังนี้ครับ
1. แห้ง
2. หุบ
3. ยุบ
4. แยก
5. แตก
ส่วนรายละเอียดเดี๋ยวค่อยกล่าวในวันหลังครับ

 

พระโชว์ ว่านยาเล็บมือ พ่อท่านปลอด วัดหัวป่า จังหวัดสงขลา สามารถป้องกันสัตว์พิษและใช้ดูดพิษได้เช่นกันครับ

 

ความแห้งของเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังนั้นในความเห็นส่วนตัวของผมจะมีอยู่ 3 ระดับด้วยกันคือ ระดับที่1 ดูแห้งเมื่อมองดูด้วยตาเปล่า ระดับที่2 รู้สึกแห้งกว่าเมื่อได้ใช้มือสัมผัสโดยตรง และระดับที่3 ดูไม่แห้งมีความนวลความนุ่มเมื่อส่องผ่านกล้องครับ นี่แหละครับการดูความแห้งแบบเว่อๆเพ้อๆของผมครับ

 

ร่องรอยธรรมชาติของพระสมเด็จวัดระฆังข้อ 2-5 คือ หุบ ยุบ แยก แตก นั้นเป็นร่องรอยธรรมชาติที่มีองค์ประกอบร่วมกันอย่างน้อย 2 อย่างในร่องรอยที่ปรากฏบนองค์พระสมเด็จวัดระฆัง แต่ก่อนอื่นขออธิบายถึงความหมายของลักษณะการ หุบ ยุบ แยก แตก ในมุมมองของผมซักหน่อยนะครับ
การหุบ ในร่องรอยธรรมชาติที่ผมหมายถึงคือลักษณะการม้วนหุบหดตัวเข้ามาของเนื้อพระ มีเอกลักษณ์คือความมนไม่เป็นเหลี่ยมคม
การยุบ ในร่องรอยธรรมชาติที่ผมหมายถึงคือลักษณะการยุบตัวของผิวพระรวบถึงร่องรอยรูพรุนหรือหลุมที่ยุบลงเป็นรูกลวงลงไปในเนื้อพระ
การแยก ในร่องรอยธรรมชาติที่ผมหมายถึงคือลักษณะการปริแยก เปิดอ้าของผิวหรือเนื้อพระ
การแตก ในร่องรอยธรรมชาติที่ผมหมายถึงคือลักษณะการแตกราน การแตกลายงา การแตกบิ่นที่เกิดขึ้นบนผิวพระหรือขอบพระ

จากรูปตัวอย่างที่นำเอาองค์ลายงามาแสดงนั้นจะสามารถดูเอกลักษณ์ร่องรอยธรรมชาติได้ครบถ้วนมาก
โดยจุดA คือร่องรอยที่มีลักษณะทั้งหุบ ยุบ แยก อยู่ในร่อยรอยเดียวกัน
จุดB คือร่องรอยของการแตกบิ่นของขอบพระและมีลักษณะการหุบม้วนเกิดขึ้นตรงขอบที่แตกออกทำให้ขอบตรงนั้นมีความมนไม่เป็นคม
จุดC คือร่องรอยของการยุบของมวลสาร เส้นซุ้มและยังมีลักษณะการหุบเกิดขึ้นตรงขอบหลุมที่ยุบลงไปด้วย
จุดD คือร่องรอยของการปริแยกที่เกิดขึ้นและมีลักษณะการหุบเกิดขึ้นตรงปากขอบรอยแยกเช่นกัน
จุดE คือร่องรอยการแตกลายงาของผิวพระซึ่งถ้าสังเกตุให้ดีๆในรองแตกนั้นก็ยังมีลักษณะการหุบม้วนเกิดขึ้นทำให้รอยแตกไม่มีความคม

ดังนั้นในร่องรอยธรรมชาติที่สำคุญที่สุดของพระสมเด็จวัดระฆังในมุมมองของผมนั้นคือการหุบม้วนตัวของเนื้อพระหรือผิวพระที่จะต้องมีปรากฏให้เห็นในเกือบทุกร่องรอยและต้องมีปรากฏในพระสมเด็จวัดระฆังทุกองค์ครับ

 

เนื้อมวลสารของพระสมเด็จวัดระฆังที่ปรากฏอบู่บนองค์พระนั้นถึงแม้จะมีลักษณะและสีสันต่างกันแต่ก็ผสมกันอย่างกลมกลืน จนเมื่อมองด้วยตาเปล่าจากระยะสายตานั้นแทบจะมองไม่เห็นถึงความหลากหลายของมวลสารที่ผสมอยู่ในพระ นี่ก็ถือเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์และลักษณะสำคัญของพระสมเด็จวัดระฆังครับ พูดให้เห็นถาพง่ายๆก็เหมือนกับภาพโมเสคนั่นแหละครับ ลองดูรูปตัวอย่างได้ครับ

 

ที่จริงผมคิดเกี่ยวกับการพูดถึงเรื่องของตัวเองสักหน่อยตั้งแต่ตอนที่จะเริ่มเขียนกระทู้นี้แล้ว แต่ก็ลงใจไม่ได้ว่าจะพูดดีหรือไม่ดี เพราะบางทีมันอาจจะดูเหมือนการคุยโม้โอ้อวดก็ได้ แถมพูดไปก็คงไม่มีใครเชื่อสักเท่าไหร่ ก็เลยไม่เคยพูดเรื่องตัวเองสักที แต่วันนี้ตัดสินใจจะลองพูดเรื่องของตัวเองสักหน่อยและขอยกพ่อแม่ครูอาจารย์พระป่ากัมมัฏฐานสายพระอาจารย์เสาร์พระอาจารย์มั่นเป็นพยานว่าสิ่งที่ผมพูดคือเรื่องจริงครับ

ตัวผมตอนนี้อายุ 30 เริ่มเข้ามาศึกษาการดูพระเมื่อตอนอายุ 27 หรือสามปีกว่าๆแล้ว คนที่สอนผมดูพระคนแรกคือพี่ที่ทำงานที่เดียวกันแต่อยู่คนละบริษัทและแผนก พี่คนนี้เป็นนักเลงพระกึ่งเซียนพระเพราะคนที่ทำงานตั้งแต่ระดับบนถึงระดับล่างมักจะเอาพระมาให้พี่ท่านนี้ดูให้เสมอโดยเฉพาะพระหลวงปู่ทวดและพระสายใต้ยุคเก่า ผมเองเคยถามพี่เค้าว่าทำไมเค้าถึงเข้ามาคุยและเป็นมิตรกับผม พี่เค้าก็บอกว่าแกเป็นคนนครศรีฯแต่ตอนนี้มีครอบครัวอยู่สงขลา แกเห็นผมแขวนเหรียญพระเจ้าตากสินมหาราชที่น้อยคนจะหามาแขวน เพราะแกนับถือพระเจ้าตากสินเหมือนกัน ตอนนั้นผมยังไม่สนใจศึกษาการดูพระเลยยังแขวนพระแบบลอยๆไม่ได้เลี่ยมหรือใส่กรอบอะไรเลย แกเลยทักและแนะนำให้หากรอบมาใส่เพื่อพระจะได้ไม่สึก แต่ตอนนี้เหรียญที่ผมแขวนก็สึกไปเยอะแล้วล่ะ เหรียญพระเจ้าตากสินที่ผมแขวนนั้นเป็นเหรียญที่จัดทำโดยหน่วยซีลเมื่อปี 2543 ซึ่งครั้งหนึ่งผมเคยเป็นลูกศิษย์และถูกฝึกโดยหน่วยซีลที่สงขลาอยู่ 8 เดือน จึงได้นำมาแขวนติดตัว

พระที่ผมเริ่มศึกษาเป็นครั้งแรกคือพระหลวงปู่ทวดและหลังจากเริ่มศึกษาการดูพระได้ประมาณ 2-3 เดือน ผมก็ได้มีโอกาสแวะไปเยี่ยมพี่คนนี้ที่สงขลาและนำเอาพระหลวงปู่ทวดที่ผมหัดเช่าไปให้แกดูให้ ถ้าจำไม่ผิดผมให้แกดูเกือบสิบองค์มีที่ผ่านอยู่สององค์เห็นจะได้ พี่แกก็ว่าผมเป็นไวเหมือนกัน แกเลยพาผมไปหาอาจารย์ของแกเพื่อแนะนำผมให้รู้จัก อาจารย์ของพี่เค้านั้นเป็นเซียนพระหลวงปู่ทวดยุคเก่าที่สร้างทันพระอาจารย์ทิมรวมกึงพระกรุและพระสมเด็จ และยังเคยเป็นกรรมการประกวดพระเครื่องงานใหญ่ของสงขลาที่จัดโดยสมาคมฯ รูปถ่ายหมู่เมื่อตอนนั้นก็แขวนไว้อยู่ในบ้านอาจารย์ หลังจากไปถึงและแนะนำตัวผม พี่เค้าก็ฝากฝังผมกับอาจารย์ของพี่เค้า ซึ่งท่านก็เมตตารับคำขอของพี่เค้าครับ.....เรื่องราวต่อจากนี้เดี๋ยวจะมาเล่าต่อวันหลังครับ วันนี้เล่ามายาวพอสมควรแล้วพักก่อนครับ

 

วันนี้จะพูดถึงทฤษฎีที่ผมตั้งขึ้นมาเองโดยผมให้ชื่อว่า"ทฤษฎีราวบันได Handrail Theory" เป็นทฤษฎีที่ใช้เปรียบเทียบลักษณะที่จะปรากฏบนผิวหรือเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังครับ ผมเชื่อว่าบ้านของทุกๆท่านนั้นต้องมีบันไดและราวบันไดกันทุกคน ลองสังเกตุราวบันไดที่บ้านดูให้ดีๆนะครับจะเห็นว่าราวบันไดนั้นจะมีสีหรือความมันวาวมากกว่าตรงส่วนอื่นๆ เพราะราวบันไดเป็นส่วนที่มักจะถูกจับถูมากกว่าที่อื่นนั่นเอง ดังนั้นผมจึงนำมาใช้เทียบกับการดูลักษณะผิวหรือเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังในองค์ที่ผ่านการใช้งานผ่านการจับสัมผัสผ่านการถูกแดดฝนลมเหงื่อไคลจะมีสีวรรณะที่ออกโทนแก่กว่าและเนื้อพระจะดูจัดกว่าพระสมเด็จที่ไม่ค่อยได้ถูกใช้งานผ่านการจับสัมผัสผ่านการถูกแดดฝนลมเหงื่อไคลครับ ดูรูปประกอบนะครับเป็นราวบันไดที่มีด้านบนกับด้านล่าง โดยส่วนด้านบนจะถูกจับใช้งานมากกว่าด้านล่างทำให้เกิดความแตกต่างกันเกิดขึ้นครับ

 

ถ่ายรูปมาใหม่ละเอียดชัดกว่าเดิม ตำราว่าบางขุนพรหมกรุเก่าด้านเนื้อหาจะใกล้เคียงกับของวัดระฆังมาก สำหรับองค์นี้ผมว่าเนื้อก็ออกโซนวัดระฆังเหมือนกัน แต่สมเด็จบางขุนพรหมผมก็ศึกษาแค่เริ่มต้นเอง เลยไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดีเหมือนกันครับ

 

หวัดดียามเช้าพี่หนุ่มทะเล วิจารณ์องค์นี้ให้หน่อยครับไหนๆก็เพ้อเจ้อแล้วเอาอีกหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรนะครับ...

 

ดูจากพิมพ์แล้วไม่ดีครับไม่ว่าจะมองแบบพิมพ์นิยมหรือนอกพิมพ์นิยมครับ เพราะความสมดุลและความสวยงามในพิมพ์พระไม่ได้ และความเห็นส่วนตัวมองว่าพยายามทำเลียนแบบพิมพ์ใหญ่หลวงวิจารณ์ครับพี่

 

ขอบคุณครับพี่หนุ่มทะเล...

 

ช่วงนี้หาเรื่องมาเพ้อเจ้อไม่ค่อยออก ว่างๆเลยเอากรอบเงินที่ใส่พระออกมาขัดกับยางลบแล้วก็ได้เจอพระสมเด็จที่เช่าเก็บไว้ตั้งแต่ตอนที่เพิ่งเริ่มศึกษาพระสมเด็จวัดระฆังหลายองค์ หลายองค์ที่เคยชอบในตอนนั้นพอมาดูในตอนนี้ก็ไม่ชอบแล้ว แต่ก็ยังมีบางองค์ที่ดูตอนนี้แล้วก็ยังชอบอยู่ อย่างเช่นพิมพ์ฐานแซมองค์นี้ครับ

 

ผมชอบ ที่ส่องดูใกล้ ๆ หรือซูมภาพใกล้ ๆ จะเห็นเนื้อ สวย ๆครับ

 

ชอบเหมือนกับผมเลยครับพี่

 

เนื้อโซนแบบนี้ผมชอบนะครับ แต่พิมพ์ดูแปลกตาไปสักหน่อยครับ
ขอบคุณครับที่ถ่ายมาให้ชม

 

ขอบคุณที่เข้ามาติชมครับพี่