ไม่รู้จักกัน

ค่อยเจอกันใหม่นะ.
ไปล่ะ.บ้ายบาย..
******************
ปล.งงๆกับระบบใหม่
ไม่คุ้นชิน..

 

ไม่มีเพื่อนค่ะ ไม่รู้จักใคร ยิ้มๆ

 

ก๊อปมาฝากค่ะ

.เวลานั้นผ่านไป แต่สายใยแห่งธรรมยังอยู่ เพราะเรามีพรหมวิหาร ๔ ต่อกัน
เมตตาต่อกัน กรุณาต่อกัน
มุทิตาต่อกัน และมีอุเบกขา
สิ่งเหล่านี้คือธรรมของพระพุทธเจ้าทรงสอน นี่คือธรรมของสัตบุรุษ

-อคฺคปญฺโญ ภิกฺขุ-

ฝันดีค่ะ

 

** ผู้มีศีลเสมอกัน**
“นกชนิดเดียวกัน'' จะอยู่ในฝูงเดียวกัน
คนที่เสมอกัน จะถูกดึงดูดเข้ามาอยู่ใกล้กัน”

เราอยู่ในโลกของพลังงาน ทุกสิ่งทุกอย่าง(แม้แต่วัตถุที่เป็นของแข็ง) ดูเหมือนสงบนิ่ง แต่แท้จริงแล้วมันกำลังสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา หากส่องเข้าไปดูในระดับอะตอม นักวิทยาศาสตร์ได้พบความจริงข้อนี้ แล้วประกาศออกมาเป็นทฤษฎีควอนตัมฟิสิกส์ ซึ่งความจริงนั้น พระพุทธเจ้าทรงค้นพบเรื่องนี้มาเกือบสองพันหกร้อยปีแล้ว และตรัสไว้ผ่านทางหลักธรรมคำสอน ด้วยพุทธพจน์ที่ว่า ทุกสรรพสิ่งไม่เที่ยง (อนิจจัง) ต้องเปลี่ยนแปลง (ทุกขัง) และไม่มีตัวตน (อนัตตา) สามสภาวะนี้เรียกรวมกันว่า “กฎไตรลักษณ์”

กฎข้อนี้ในบางส่วน นักจิตวิทยาก็ค้นพบ เขาจึงกล่าวว่า “จิต” เป็นพลังงานชนิดหนึ่ง พลังงานจะอยู่ในรูปของคลื่นความถี่ ที่สั่นสะเทือนอยู่ตลอด ซึ่งมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่รับรู้และใช้ประโยชน์จากมันได้ เช่น คลื่นโทรศัพท์ คลื่นวิทยุ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า เป็นต้น

ชีวิตทางกายภาพของมนุษย์ประกอบด้วยส่วนต่างๆ อยู่ ๒ ส่วน คือ

๑. ส่วนที่เป็นกายภาพ สามารถสัมผัสจับต้องได้ มองเห็นได้ เรียกว่า “กายเนื้อ” ภาษาธรรมะเรียกว่า “รูป”

๒. ส่วนที่เป็นพลังงาน สัมผัสถูกต้องไม่ได้ เรียกว่า “กายใน” เป็นพลังงานเรืองแสง มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น กายในดังกล่าวนี้จะแทรกอยู่ในกายเนื้อ คนโบราณเรียกว่า “กายทิพย์” ทางพระเรียกว่า “นาม” ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงอธิบายละเอียดลึกซึ้งลงไปอีกว่า นามนั้นประกอบด้วย ความรู้สึก (เวทนา), ความจำ (สัญญา), ความคิด (สังขาร), การรับรู้ (วิญญาณ)

ข้อดีของสัจธรรมก็คือ เป็นกฎของธรรมชาติที่ให้ผลเป็นจริง อยู่เหนือกาลเวลา และนำมาปรับใช้ได้กับทุกยุคทุกสมัย

เคยสงสัยไหมว่า ทำไมในชีวิตประจำวัน เราต้องมาพบ มาทำงานร่วมกับคนคนนี้ ซึ่งอาจเป็นเจ้านาย ลูกน้อง แฟน คู่แค้น เพื่อนร่วมงาน หรือใครก็ตาม ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ชอบหน้าเขาสักเท่าไหร่ นั่นก็เพราะเรายังมี “กายใน” ที่เป็นพลังงานสั่นสะเทือนอยู่ในระดับเดียวกับเขา

“คนที่มีระดับพลังงานเดียวกัน
จะถูกดึงดูดเข้ามาหากัน”

เหมือนนกที่มีสายพันธุ์เดียวกัน ก็จะอยู่ในฝูงเดียวกัน บินไปไหนพวกมันก็ไปด้วยกัน บินกันไปเป็นฝูง เราจะไม่เคยเห็นอีกาบินร่วมไปกับหงส์ หรืออีแร้งบินไปกับนกอินทรี นั่นเพราะนกชนิดเดียวกัน มันจะอยู่ในฝูงเดียวกันเท่านั้น

ฉะนั้น ตราบใดที่พลังงานในตัวเรายังไม่เปลี่ยนระดับความถี่ที่สั่นสะเทือน เราก็จะต้องพบเจอบุคคลเหล่านี้อยู่ร่ำไป และวิธีการสลัดตนให้หลุดพ้นจากคนที่เราไม่ชอบนั้น ไม่ใช่การนินทา และก็ไม่ใช่การพยายามเปลี่ยนคนอื่น แต่เราจะต้องเปลี่ยนตัวเองจากภายในคือ “ระดับพลังงาน” ต้องยกมันให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้นไป เหนือกว่าพลังงานของคนที่เราไม่ชอบ โดยเริ่มต้นจากความอยากเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี
“ความรู้สึก” ถ้าเราหมั่นตรวจสอบความรู้สึก รู้จักฝึกควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ให้เป็นคนที่รู้สึกดีได้มากที่สุด ยิ้มแย้มแจ่มใส จิตใจเมตตา ไม่จับกลุ่มนินทา เลิกเสพข่าวร้าย มีความสำนึกรู้คุณต่อทุกสรรพสิ่ง ไปวัด นั่งสมาธิ รักษาศีล ออกกำลังกายอยู่เสมอ ว่ายน้ำ ดูปะการัง อะไรก็ว่าไป

ในที่สุด เมื่อระดับพลังงานสูงพอ เราก็จะไม่มีทางพบเจอคนเหล่านั้นอีกเลย แต่จะเปลี่ยนไปเจอคนที่มีระดับพลังงานเดียวกันกับเรา ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ นักจิตวิทยาสมัยใหม่บอกว่า เกิดขึ้นเพราะ “พลังจิตใต้สำนึก” ปลดปล่อยพลังงานสั่นสะเทือนออกไปโดยอัตโนมัติอยู่ตลอดเวลา แบบที่เราเองก็ไม่รู้ตัว พวกเขาเรียกมันว่า “กฎแห่งแรงดึงดูด”

ดังนั้น หากอยากเปลี่ยนโลก ต้องเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงตัวเองก่อน โดยเริ่มต้นจาก “ความอยาก” “ความรู้” และ “ความรู้สึก” แล้วโลกรอบข้างเราก็จะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง สมดังคำสอนเปลี่ยนโลกที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า

“การไม่ทำบาปทั้งปวง
การทำกุศลให้ถึงพร้อม
การทำจิตของตนให้ผ่องแผ้ว
นี้คือคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย”

ทาน บอกระดับความมีใจโอบอ้อมอารี ศีล บอกพฤติกรรม กิริยาท่าทางที่แสดงออก สมาธิ บอกระดับความสุขสงบเย็น ปัญญา บอกระดับความรู้ ความเข้าใจต่อโลก และสรรพสิ่ง

ขอย้ำอีกสักครั้ง “คนที่เสมอกัน จะถูกดึงดูดเข้ามาอยู่ใกล้กัน” ตามระดับคุณธรรมที่เป็นพลังงานสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา...
ส. รัตตัญญู...
.
.
จากเฟสบุค ส.รัตตัญญู อุดมมงคลรัตน
ขอบคุณภาพจาก google

 

ความลับสุดขอบฟ้า

S.. ..... K.. .... คือชื่อที่ฉันได้ยินจากเสียงภายในตัวเองเมื่อตอนอายุ 29 ปี วันนั้นฉันนั่งทำงานอยู่คนเดียวในห้องทำงาน ซึ่งคนอื่นๆ ได้ออกไปปฏิบัติงานภาคสนามกันหมด ฉันรู้สึกอ้างว้างโดดเดี่ยวกับปัญหาที่รุมเร้า หวนคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาของตนเอง แล้วถามตัวเองว่าฉันมีเนื้อคู่มั้ย คู่แท้ๆ ของฉันมีมั้ย เค้าคือใครและอยู่ที่ไหน แล้วจะได้พบเจอกันเมื่อไหร่ ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ฉันท้อเหลือเกินกับการแบกรับปัญหาอยู่คนเดียว ต้องป้องกันตนเองจากภัยต่างๆ อย่างโดดเดี่ยว

ขณะที่คิดคำนึงก็บริกรรมพุทโธไปพร้อมๆ กับกำหนดลมหายใจ ฉันรู้สึกวูบเข้าไปสู่ภายใน แล้วก็ได้ยินเสียงดังขึ้นในหูบอกถึงชื่อนามสกุลของเขาคนนั้น ทุกคำถามมีคำตอบ เมื่อรู้ว่าเราอยู่ไกลกันคนละภาคและกว่าจะพบเจอกันก็อีกนานหลายสิบปี โห...แก่ขนาดนั้นจะเจอกันทำไม พอออกจากสภาวะนั้นแล้ว ฉันก็จดจำเพียงชื่อและหวังว่าวันหนึ่งคงได้พบกัน

 

วันเวลาผ่านไป วันแล้ววันเล่า ฉันไม่เคยลืมชื่อนามสกุลนั้น แต่จะมีประโยชน์อะไรเล่ากับการที่ได้รู้ เพราะมันคืออุปาทานหรือเปล่าฉันก็ไม่อาจรู้ได้ เขามีตัวตนอยู่จริงหรือไม่ ฉันก็ไม่รู้ ทำได้แค่เก็บงำไว้ในใจคนเดียว ไม่กล้าบอกเล่าให้ใครฟัง

เมื่อวาระมาถึงฉันได้พบเจอเขาจริงๆ เขามีตัวตนอยู่จริงๆ แต่ฉันก็ยังคงไม่กล้าบอกเล่าเรื่องราวที่ฉันรู้มา ความกลัว....ความกลัวเกาะกุมใจ แต่ฉันก็ดีใจนะที่ได้พบเจอ แม้วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรต่อไป ฉันก็ถือว่าฉันได้บรรลุเป้าหมายที่เคยสงสัยมาตลอดแล้ว ฉันไม่ได้บ้า ไม่ได้เพี้ยน มันไม่ใช่อุปาทาน มันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตนี้

 

ฟ้าบ้านฉันในวันสดใส

 

อย่างนี้ไม่เล่นค่ะ

 

ชมกันชัดๆ ลูกแก้วคู่บารมีของหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด อายุ 437 ปี

เครดิต...เพจ หลวงปู่ทวด วัดพะโคะ

 

ท้องฟ้าเหนือ องค์พระธาตุเชิงชุม ขณะประกอบพิธีทำน้ำอภิเษก เพื่อการบรมราชาภิเษกในรัชกาลที่ 10 เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2562

 

เมื่อคืนฝันเห็นท้องฟ้าสวยงามมาก ก้อนเมฆเป็นองค์มหาเทพเรียงกันขึ้นไปสามองค์ องค์บนสุดเป็นหนุมาน พร้อมด้วยแสงสว่างที่ลอดมาจากองค์มหาเทพ ส่วนด้านข้างเป็นเทพเทวาของจีนเต็มไปหมด สวยงามมาก ราวกับสวรรค์

ท้องฟ้าง๊ามงามเมื่อคืน คงเข้าสู่ยุคของมหาเทพแล้วที่จะดูแลพระพุทธศาสนา ที่ผ่านมาเป็นยุคของครุฑกับนาค

ปล. ความเห็นส่วนตัวนะคะ ภาพถ่ายท้องฟ้ายามเย็นของเมื่อวานค่ะ

 

ก๊อปมาฝากค่ะ

แม้ไกลห่างต่างโพ้น.......เวลา
พรหมลิขิตชักพา..........สู่ห้วง
ให้สมดั่งปรารถนา.........เคียงคู่ กันเฮย
ภพชาติมิอาจท้วง.........แยกร้างแรมไกลฯ

อธิษฐานเผื่อให้...........ทุกภพ
สองประสานประสบ.......ชิดใกล้
อุปสรรคสิเลือนลบ........หมดสิ้น ไปเนอ
เหมือนร่วมสร้างบุญไว้....ไม่แคล้วคลาดกันฯ

แม้นห้วงกาล..น่านฟ้า..มหาสมุทร
แยกเราสุดสายตามองหาเห็น
ถึงยากไร้ไฟฟอนร้อนหรือเย็น
แสนลำเค็ญ..มิอาจกั้นฉันและเธอ

พรหมบันดาลผ่านภพ..ให้สบพักตร์
แล้วนำชักรักพามาเสนอ
อุปสรรคใดใดได้เจอะเจอ
พร้อมเสมอจะฝ่าฟันดั้นด้นไป

ขอเพียงเราคงมั่นไม่หวั่นหวาด
ทุกภพชาติปรารถนามาชิดใกล้
อยู่ร่วมเรียงเคียงกันมิปันใจ
มอบให้ไว้รักเดียวเหนี่ยวอุรา

ตกบ่วงรักสมัครสมานปานประหนึ่ง
จะไร้ซึ่งดวงฤทัยไปแล้วหนา
หากมิได้พานพบสบสายตา
ขวัญชีวาคงด่าวดิ้นสิ้นลมปราณ

 

เมื่อวานไปเที่ยววัดหลวงพี่แซม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี ก็เลยนำภาพสวยๆ มาฝากกันค่ะ

 

โพสต์ทีละน้อยๆ พอ คริคริ

 

ไม่เล่าเรื่องราวนะ (ขี้เกียจ)
เชิญปรุงแต่งกันไปตามอัธยาศัยค่ะ

 

มองลูกแก้ว เย็นใจดีจัง

 

อโหสิกรรมที่เคยทำมาทุกชาติ ขอให้ขาดสิ้นกันในชาตินี้ พร้อมอวยชัยขอให้เธอไปดี อย่าได้มีความขุ่นข้องหมองมัวใจ

 

หยุดนะ! ไปทำอะไรมา...รับสารภาพมาซะดีๆ

 

ถุงกระดาษใส่สมุด ดินสอและหนังสือ ก.ไก่ ในวัยเด็ก ก็คือถุงกระดาษโชคดี ด้านหนึ่งเป็นตารางหมากฮอส ส่วนอีกด้านจะเป็นคำกลอน พออ่านออกเขียนได้ ก็หัดอ่านหนังสือจากถุงกระดาษนี่แหละ พออ่านแล้วก็ทำให้เกิดกำลังใจว่าเราต้องดีให้ได้ ขอนำคำกลอนที่จดจำได้อย่างแม่นยำนั้นมาเผยแพร่นะคะ

"...พวกลิงค่าง กลางป่า จับมามัด
สารพัด ฝึกได้ ดั่งใจหมาย
เรานักเรียน คู่เพียรสอนแทบตาย
เกิดเป็นคน เอาดีไม่ได้ ก็อายลิง...."

อย่าอายลิงกันนะ

ปล.ขอบคุณภาพจาก google

 

อากาศแบบนี้ ได้สักถ้วยคงจะดี ยิ้มๆ