ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆและเพื่อนๆกัลยาณมิตรทุกท่านนะคะที่ให้กำลังใจ แล้วอย่างลืมให้กำลังใจกับตัวเองด้วยนะคะ
แรกเริ่มเดิมทีก็ไม่คิดว่าจะกลายมาเป็นแบบนี้เลยด้วยสัตย์จริง แค่มาหาความกระจ่างให้ตัวเองเท่านั้นเอง ไปๆมาๆไหงกลายมาเป็นอย่างนี้ได้ก็ไม่รู้ค่ะ จะบอกความลับให้ว่า ตัวเองน่ะขึ้นไปขอลาจากหน้าที่ตรงนี้จากเบื้องบนบ่อยมากๆๆ แต่ท่านก็ไม่อนุญาตสักที จนบางทีคิดว่าไม่ต้องไปลาแล้วละ หายไปเลยดีกว่า แค่คิดนะคะ พอเช้าวันรุ่งขึ้นจะต้องมีคนส่งข้อความมาขอความช่วยเหลือเรื่องปัญหาทุกทีเลยค่ะ เป็นอย่างนี้ทุกครั้งไป แค่คิดเบื้องบนยังรู้เลย ท่านเลยหาเรื่องมาให้เราทำซะทุกทีไป ;aa10
หลายคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป บางช่วงคนก็ซาๆลง ก็เคยได้บอกพระศาสดาเหมือนกันว่า คนที่ปฏิบัติจริงๆจะมีสักกี่คน บางคนมาแล้วก็หายไป บางคนก็ท้อแล้วก็หายไปอีก สงสัยจะไม่ค่อยเหลือใคร น่าจะหยุดได้ (คือหาข้ออ้างค่ะ จะไม่ทำต่อ) ท่านก็ว่าแค่ช่วยเหลือคนให้ไปได้ดีสักคนหนึ่งก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว แต่นี่ก็มากกว่าหนึ่งคน เพราะฉะนั้นให้ทำต่อไป (แป่วววว) แล้วช่วงที่คนซาๆลงไป ดิฉันก็ว่าคนไม่ค่อยมีแล้ว ท่านว่าเดี๋ยวจะมาอีกเยอะ ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนี้รู้แล้ว ท่านกล่าวอะไรไม่เคยผิดเลย ;39
ดิฉันเองก็ไม่ใช่คนดีอะไร ก่อนหน้านั้นศีลห้าก็ขาดประจำเหมือนกัน ชีวิตมันยิ่งกว่านิยาย จนบางทียังนึกว่าชีวิตตัวเองอ่ะ มันเป็น ชีวิตบัดซบ ไม่รู้จะเกิดมาทำไม อยู่รอดมาได้ทุกวันนี้นี่บุญมากๆเลยนะคะ แต่ก็ยังต้องผจญเวรกรรมต่อไป ดิฉันเพิ่งจะมาเริ่มถือศีลจริงจังก็ต้นปีนี้เอง ไม่ได้ดีไปกว่าใครหรอกค่ะ แต่ก็พอจะชี้แนะแนวทางบางเรื่องที่ตัวเองรู้ให้กับผู้ที่ไม่รู้ได้บ้างเท่านั้นเอง พวกท่านก็ต้องปฏิบัติกันเอาเอง ของอย่างนี้ใครทำใครได้นะคะ ดิฉันเป็นแค่ผู้ชี้แนะเท่านั้นเองค่ะ ตัวเองก็ยังจะเอาตัวไม่รอดเลย ต้องพยายามมากเหมือนกันค่ะ ขอเอาใจช่วยทุกๆท่านให้ผ่านพ้นปัญหาไปได้ด้วยดีนะคะ สู้ๆค่ะ
ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้
ในห้อง 'ประสบการณ์อภิญญา' ตั้งกระทู้โดย Me, myself, 3 มีนาคม 2009.
หน้า 148 ของ 547
-
-
-
^_^
เพราะฉะนั้น อย่าหายไปไหนเลยนะคะ (ทำตาปริบๆ) -
กราบขอบพระคุณพี่me,myselfอีกครั้งนะคะ
รักพี่จังเลยอ่ะ ^_^ทั้งรักและเคารพเลยอ่ะค่ะ -
ผมขออนุโมทนาบุญที่พี่กำลังจดจ่ออยู่ด้วยนะครับ.....แต่ความคิดส่วนตัวของผมนะครับ ผมไม่คิดว่าพี่โคตรภูนั้นออกนอกเรื่องบุญหลอกนะครับ เพราะการที่พี่เขาตอบกระทู้ผู้ที่มีความทุกข์ แสดงว่าพี่เขามีเมตตา(บุญ) และการที่พี่เขาให้ความคิดเห็นให้กำลังใจพี่เขามีความกรุณา(บุญ) อีกอย่างพี่เขาพูดเรื่องกฎแห่งกรรมแสดงว่าพี่เขามีปัญญา และพี่แนะนำให้ผมบวชถือศีลหรือปรึกษากับท่านพระอาจารย์เล็ก แสดงว่าพี่เขากำลังให้ธรรมเป็นทานกับผม(มหาบุญ) ซึ่งพระพุทธเจ้าสรรเสริญว่าเป็นทานที่สูงครับ.... -
-
ไม่มีใครว่าพี่โคตรภูออกนอกเรื่องด้วยความเข้าใจผิดหรอกนะคะ
ลองอ่านดีๆ จับใจความสำคัญและใช้ใจสัมผัสทุกตัวอักษร จะทราบว่าคนที่โพสข้อความลงในกระทู้นั้น มีแต่ความจริงใจค่ะ จริงๆแล้วเท่าที่ดิฉันอ่านข้อความของพี่โคตรภู และพี่ณหทัยนั้น ดิฉันเห็นความน่ารักหยอกเอินกันน่ะค่ะ
การอ่านนั้นก็ต้องมีสติสัมปชัญญะพิจารณาไปด้วย ปัญญาจึงจะเกิดค่ะ
บางครั้ง คนเราไม่สามารถที่จะแก้ปัญหาให้กับคนทุกคนได้หมด
โดยเฉพาะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกฏแห่งกรรม
เพราะเรื่องกรรมเป็นเรื่องใหญ่และละเอียดอ่อนค่ะ
ก็ขอเอาใจช่วยให้พ้นช่วงวาระกรรมได้เร็วๆนะคะ เมื่อกรรมดีเริ่มส่งผลทุกอย่างคงจะดีขึ้นค่ะ
อิทธิบาท4 ยึดไว้นะคะ เป็นพระธรรมของพระพุทธเจ้า
1. ฉันทะ มีความพอใจในอารมณ์ที่เราต้องการ
2. วิริยะ เราต้องเพียรต่อสู้กับอารมณ์ของนิวรณ์ คืออารมณ์จิตฟุ้งซ่าน
3. จิตตะ สนใจจดจ่ออยู่ในเหตุนั้นไม่คลาย
3. วิมังสา ใช้ปัญญาพิจารณาใคร่ครวญ
และท้ายที่สุดแล้ว ต้องเข้าใจในกฏแห่งกรรมด้วย กรรมที่เราเป็นผู้กระทำ เราก็ย่อมต้องรับกรรมนั้นด้วยตัวของเราเองค่ะ -
ยังอนุโมทนาในทานมหากุศลอันยิ่งใหญ่ของพี่ ๆ เหมือนเดิมครับ.... และขอบคุณสำหรับคำชี้แนะสั่งสอนครับ (ตัวตนมีไว้วาง......ไม่ได้มีไว้ยึดครับ...);ปรบมืภ-
ขออนุโมทนากับทุกบุญกุศลของทุกๆท่านครับ วันนี้เอาบุญมาฝากครับวันนี้ผมกับเพื่อนฝากน้องสาวไปทำสังฆทานและทำบุญกับหลวงพี่เล็กครับ ขอผลบุญนี้ดลบันดาลให้ทุกท่านที่มีทุกข์จงหายทุกข์ หายโศก โรคภัยทั้งหลายอย่าได้กล้ำกราย ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญยิ่งขึ้นๆครับ และขอให้มีความก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรมยิ่งขึ้นๆครับ.....สาธุ...
-
เอาบุญมาฝากครับวันนี้ผมได้ร่วมทำบุญติดพุ่มกฐินมา 4 วัดครับ ขอท่านกัลยาณมิตรธรรมทั้งหลายจงได้รับผลบุญนี้ มีความเจริญทางธรรมสำเร็จมรรคผล นิพพาน ด้วยกันทุกท่านเทอน สาธุ
-
ครูบาอาจารย์คือพระพุทธเจ้าเป็นปฐมครูก็สอนไม่ให้ยึดตัวตนค่ะ
และเท่าที่ท่านกัลยาณมิตรที่มีจิตเป็นกุศลโพสมา ก็ไม่เห็นว่าใครเค้ายึดตัวตนกันเลยนะคะ เพราะหากยึดตัวตนกันจริง เดี๋ยวไปนิพพานไม่ได้ค่ะ ^_^
ทิฏฐิ มานะ ก็อย่ายึด ให้ปล่อยวางเช่นเดียวกัน พระธรรมคำสอนหากน้อมนำมาปฏิบัติได้ จะทำให้พบทางสว่างค่ะ -
ท่าทางจะไม่รู้ตัวเอง เหมือนพระคัมภีร์เปล่าเลยนะคะ อ่านข้อความแล้วคำว่า
ทิฎฐิ มานะจะอยู่กับคุณนะคะ คุณน่าจะศึกษาธรรมะแต่ไม่ได้ลงมือปฏิบัติจริง
จึงแทบจะไม่รู้จิตตนเองเลย หรือไม่ก็เอาธรรมะตรงนี้มาแปะ ตรงนั้นมาแปะ
ลงมือปฏิบัติจริงเถอะคะ อาจจะถูกทดสอบอยู่ก็ได้นะคะ แล้วอย่าคิดนะคะว่า
ทำบุญก็ต้องมีมาร ความเป็นจริงมีพระมาโปรดถึงที่แล้วแต่คุณรับไม่ได้มากกว่า -
วันก่อนได้เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องการระงับความโกรธค่ะ
จำพระอาจารย์ไม่ได้ ท่านบอกว่าหากใครมาพูดให้เราโกรธก็ให้ถือซะว่าเป็นเพียงลมที่ผ่านหูเท่านั้น จะทำร้ายร่างกายเราให้เจ็บปวดก็ไม่ได้ เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปเก็บมาใส่ใจ
ส่วนกรรมหนักนั้น ยังไม่เกิดขึ้นกับตัวนะคะ แต่ชีวิตที่ผ่านมานั้นได้ทำบุญมาตลอด และโดนกระทำมาตลอดด้วย ก็ไม่เคยจะถือโกรธใครจริงๆ ก็ให้อภัย
แต่เรื่องทำสมาธินั้นกุ้งไม่ได้ฝึกแบบมโนมยิทธิค่ะ แต่ฝึกแบบวิปัสสนา ก็นั่งมาหลายปีแล้ว แต่ไม่ได้ฝึกแบบจริงจังเข้มข้นมาก คือลักษณะฝึกแบบคลายเครียดมากกว่า
แต่พอได้มาอ่านที่นี่ก็รู้สึกว่ามันตรงกับที่เราสนใจ แต่ด้วยภาระกิจในแต่ละวัน เป็นแม่ลูกอ่อนค่ะ ต้องเลี้ยงลูกด้วย แต่ตั้งแต่เริ่มสมัครเป็นสมาชิกในเวปนี้มา 1 เดือนแล้ว ก็สวดมนต์ทุกวันและพยายามหาเวลาฝึกจิต นั่งสมาธิ ก็รู้สึกเริ่มจะเข้าใจจิตตัวเองมากขึ้น เพราะตามดูจิต อารมณ์ก็เริ่มมั่นคงมากขึ้น ได้อะไรเยอะมากจริงๆ ถ้าไม่เริ่มทำด้วยตนเอง ก็ไม่เข้าใจเหมือนพี่ Me,myself ว่านั่นแหละค่ะ
ขออนุโมทนา
ปล.วันนี้ไปทำบุญเดือนสิบที่วัดมา เอาอาหารไปถวายพระ และถวายปัจจัยบังสุกุล ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำมา ขอให้ส่งไปยังบรรดาญาติธรรม และกัลยาณมิตรทั้งหลาย เป็นกุศลปัจจัยนำพาทุกคนไปถึงยังฝั่งพระนิพพานด้วยเทอญ สาธุ -
ขออนุญาติคุณMeMyself บอกบุญสมาชิกทุกท่านครับ
ขอบอกบุญสมาชิกทุกท่าน
สืบเนื่องจากกระทู้ http://www.sapan7dao.com/viewthread.php?tid=495
ทางพระอาจารย์จรูญ จนฺทสโร
เจ้าอาวาสวัดห้วยแม่ระหว่าง อ.หนองปรือ จ.กาญจนบุรี
ทำการรักษาญาติโยมที่ป่วยเป็นโรคต่างๆ เช่น โรคเส้นเอ็น กล้ามเนื้อ อัมพฤกษ์ อัมพาต หมอน
รองกระดูกทับเส้นประสาท ข้อเข่าเสื่อม สำหรับบุคคลที่คิดว่าตนสิ้นหวังให้มีความหวังใหม่ และ
ปรุงยาสมุนไพรแจกจ่ายให้กับญาติโยมทั้งหลายโดยไม่ได้คิดมูลค่าใดๆเลย -
ขอเชิญที่กระทู้นี้ต่อครับเนื่องจากโพสยาวไม่ได้
บอกบุญซื้อเครื่องอัดเม็ดยา - ห้องนั่งเล่น - บ้านสะพานเจ็ดดาว ยินดีต้อนรับ - Powered by Discuz!
ขอบคุณมากครับ
สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมมาได้นะครับ -
.................
ถึงพี่ Me,meself ผมไม่ค่อยได้เีขียนข้อความลงตรงนี้แต่ใช่ว่าผมเลิกปฏิบัติ และจากห้องนี้ไปนะครับ ผมยังแอบติดตามเป็นระยะๆ และนำเอาความรู้จากห้องนี้มาใช้ให้เป็นประโยชน์อยู่ครับพี่
สายลม -
-
แล้วที่โพสต์ว่า "ความเป็นจริงมีพระมาโปรดถึงที่แล้วแต่คุณรับไม่ได้มากกว่า"
นั้น คุณหมายถึงใครครับที่รับไม่ได้
ที่ผมต้องถามนั้นเพราะคุณ Tara3 โพสต์ข้อความโดยอ้างอิงโพสต์ของคุณเจ๋วะร้ฐถะ
แล้วผมก็เห็นว่าข้อความของคุณเจ๋วะรัฐถะที่คุณอ้างอิงถึงนั้นไม่ได้มีข้อความอะไรที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่คุณ Tara3 พูดถึง
ผมกลับเห็นด้วยกับข้อความของคุณเจ๋วะรัฐถะที่พูดถึงการไม่ยึดตัวตนเสียด้วยซ้ำ
ไม่ทราบว่าคุณTara3 ได้อ่านกระทู้นี้ตั้งแต่ต้นหรือเปล่าครับ
ถ้าอ่านแต่ต้นก็คงจะทราบว่าในกระทู้นี้มีพระมาโปรดพวกเรากันอยู่เสมอ ๆ
ทั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน พระอรหันตสาวก ตลอดจนพระอริสงฆ์หลายองค์ รวมทั้งพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง ทุกครั้งที่พระองค์ท่านเสด็จมาโปรดในรูปแบบต่าง ๆ พระองค์ท่านก็จะมาอย่างเปิดเผยพระองค์ทุกครั้ง
ขอฟังคำตอบจากคุณ Tara3 ด้วยนะครับ
-
พี่ใหญ่ของน้องเจ้าค่ะ ที่น้องหายไปไม่ใช่ว่าห่างหายหรือสร่างซาเลยนะคะ เรื่องการปฎิบัติธรรมน้องคิดว่าท่านอื่นๆก็คงเหมือนกันคือ พอได้อ่านแล้วก็นำไปปฎิบัติกันต่อด้วยตนเองกันก่อนเลยดูเหมือนว่าจะหายไปจากกระทู้ แล้วถ้ามีปัญหาอะไรจริงๆถึงจะเขียนหากันซักที ส่วนตัวของน้องเองบางทีมีคำถามอะไรสักเรื่อง ก็อยากจะเก็บเอาไว้ก่อนให้มีหลายๆคำถามแล้วค่อยเขียนไปถามพี่ใหญ่ เพราะทราบดีว่าพี่ใหญ่เองก็มีภาระส่วนตัวอยู่แล้ว แต่ก็ปรากฎว่าพอติดปัญหาตรงไหน พอมาเปิดในเว๊ปนี้เดี๋ยวก็หาคำตอบเจอไปซะทุกที ก็เลยไม่ต้องไปรบกวนพี่ใหญ่เลยค่ะ บางครั้งก็อดอมยิ้มไม่ได้ ว่าหลวงพ่อใจร้อนกว่าเราอีกแหะ ท่านคงอยากให้เราเข้าใจได้กระจ่างเร็วๆนะคะ
น้องยังคงรอติดตามอ่านสิ่งที่ดีๆที่พี่ใหญ่นำมาเขียนเล่าเป็นธรรมทานอยู่เสมอ และไม่เคยคิดว่าเป็นเรื่องโม้ไร้สาระด้วยซ้ำไป เพราะถ้าเราอ่านแล้วเกิดไม่ชอบใจ มันไม่ยากแค่เอื้อมมือไปปุ่มกากบาทปิดกระทู้นี้ไปซะก็สิ้นเรื่อง กลับตรงกันข้ามซะอีก คิดว่าเป็นเรื่องราวดีๆที่เราไม่สามารถรับรู้และสัมผัสได้ด้วยตัวเอง และจะมีสักกี่คนที่เสียสละเวลาและตนเองนำเรื่องมาเขียนเล่าให้ได้เสี่ยงกับการถูกคนอื่นเข้าใจผิดหรือไม่เห็นด้วย โดยที่พี่ใหญ่เองก็ไม่ได้รับเงินทองอะไรกับสิ่งที่ทำตรงนี้เลย
และตอนนี้สำหรับน้องได้กลายเป็นความผูกพันธ์ไปแล้วค่ะ ทุกคนเสมือนพี่น้องกันไปแล้วทั้งที่ยังไม่เคยได้เจอกันมาก่อนด้วยซ้ำ รับรู้ได้ถึงทุกเรื่องราวและสิ่งต่างๆที่ดีๆที่แบ่งปันกันอนุโมทนา หรือช่วยเหลือเกื้อกูลกันได้คนละไม้คนละมือ ปรึกษากันได้ทุกเรื่องอีกตะหาก เรากล้าที่จะเขียนข้อมูลที่อยู่และอายุลงไป ทั้งๆที่ใครๆก็รู้ว่าโลกที่น่ากลัวและหลอกลวงที่สุดก็คือโลกแห่งอินเทอร์เน็ต แต่พวกเรากลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม คือเราใช้ประโยชน์ของมันเชื่อมต่อพวกเราเอาไว้ด้วยกันแล้วละค่ะ
สุดท้ายนี้เอขอขอบพระคุณในสิ่งดีๆที่พี่ใหญ่ได้ให้เรามาตลอดเวลา6เดือนและตลอดไปด้วยเถิดค่ะ ^+++^ -
หน้า 148 ของ 547