“จิตจริง-โสดาบันจริง” ถ้าจิตปลอม โสดาบันปลอมๆ

จิตจริง โสดาบันก็จริง
พระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต

เทศน์บนศาลา วันที่ ๖ สิงหาคม ๒๕๕๒
ณ วัดป่าสันติพุทธาราม (วัดป่าเขาแดงใหญ่) ต.หนองกวาง อ.โพธาราม จ.ราชบุรี

แล้วโสดาบันเป็นอย่างไร ๆ โสดาบันก็คือโสดาบันไง กำปั้นทุบดินไง อะไรถึงเป็นโสดาบัน มันเป็นโสดาบันได้อย่างไร มีคุณสมบัติอย่างใดถึงเป็นโสดาบัน เป็นโสดาบันเชื่อถือได้ศรัทธาได้ความจริงได้ จะพูดก็ไม่กล้าจะยืนยืนว่าโสดาบัน ก็ไม่กล้ายืนยัน จะบอกว่านี้เป็นโสดาบันก็หลอกลวงกันไป มันปลิ้นปล้อนมันไม่เป็นความจริง ถ้าเป็นความจริงขึ้นมา ทำอย่างไรถึงเป็นโสดาบัน

เนี่ยถ้าจิตมันจริงน่ะ จิตจริงอย่างไรมันถึงจะจริง ถ้าจิตจริงคุณธรรมมันก็จะเป็นความจริง ถ้าจิตมันยังปลอมอยู่มันปลอมไปทั้งนั้นน่ะ ปลอมไปอย่างน้อยมันมีความตะกอนในหัวใจ ตะกอนในหัวใจ ผู้ที่ปฏิบัติสันทิฏฐิโกมันจะรู้จริงเห็นจริงของมัน นี้รู้จริงเห็นจริงของมันเห็นไหม เวลาเราประพฤติปฏิบัติครูบาอาจารย์ของเราเห็นไหม ถ้ายังไม่ทำจิตสงบเข้ามามันจอมปลอมทั้งนั้น


ถ้าจิตมันสงบมันเห็นกายมันสะเทือนหัวใจ ถ้ามันสะเทือนหัวใจมันรู้ของมันตามความเป็นจริง พิจารณากายเห็นไหม จิตจริง จิตมันเป็นสามัญสำนึก เห็นกาย เห็นกายโดยบัญญัติ สมมุติบัญญัติ บัญญัติคือสัจธรรม สัจธรรมเกิดขึ้นกับใจมันมีการกระทำของมัน สัจธรรมไม่ใช่สัญญาอารมณ์ ไม่ใช่ความเห็นของสมมุติ เนี่ยความเป็นจิตสมมุติมันปลิ้นปล้อนมันหลอกลวง เห็นอะไรก็วูบๆวาบๆ เห็นอะไรไป

ที่มา จิตจริง-โสดาบันก็จริง เทศน์เมื่อวันที่ 6 ส.ค. 2552
​

 

แม่นแล้ว...

 

“จิต” ถ้า “ตกกระแสแล้ว” “ไม่กลับ”
“ความชั่วนิดหน่อยนั้นพ้นแล้ว”
“โสดา” ท่านว่าจิตน้อมไปแล้ว ท่านจึงว่าพวกเหล่านี้ จะมาสู่อบายอีกไม่ได้ มาตกนรกอีกไม่ได้จะตก ได้อย่างไร
จิตละบาปแล้วเห็นโทษในบาปแล้ว จะให้ทำความชั่วทางกายวาจาอีกนั้นทำไม่ได้
เมื่อทำบาปไม่ได้ ทำไมจึงจะไปสู่อบาย ทำไมจึงจะไปตกนรกได้ มันน้อมเข้าไปแล้ว
เมื่อจิตน้อมเข้าไป มันก็รู้จักหน้าที่ รู้จักการงาน รู้จักปฏิปทา รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา รู้จักกายของเรา รู้จักจิตของเรา รู้จักรูปเรา นามเรา สิ่งที่ควรละวางก็ละไปวางไปเรื่อยๆไม่ต้องสงสัย

หลวงปู่ชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี