วีดีโอ poysian ถามเรื่องสร้างบาตรแก้ว หน้า 9 #169

ตอนที่ผมไปแลกเปลี่ยนความรู้วิชาแก้วที่ประเทศไต้หวัน กลุ่มเพื่อน ๆ ที่เป็นโรงงานหลอมแก้วได้พาผมไปดูระบบงานโรงงานอย่างใกล้ชิดและเปิดเผย ที่ไต้หวันมีหลายโรงงานที่ทำงานกันแบบพี่น้อง หรือจะเรียกว่า หุ้นส่วน หรือจะเรียกว่าแบ่งปันก็ว่าได้ กล่าวคือ บางโรงงานเขาเปิดให้ใครก็ได้เข้าเป็นเจ้าของน้ำแก้วสุกในเบ้าหลอมแก้ว จะซื้อกี่เบ้าก็ได้ เช่น สมมุติว่า ผมต้องการซื้อน้ำแก้วสุกวันนี้ ผมขอซื้อแค่ครึ่งเบ้าบนก็ได้ ทำไมต้องเป็นแค่ครึ่งเบ้าบน เพราะน้ำแก้วสุกของโซดาไลม์ก็ดี โบโรก็ดี ในเบ้าหลอมชนิดเบ้าละ 250 - 450 ก.ก. จะมีน้ำแก้วสุกที่ดีที่สุดคือ ครึ่งเบ้าบนเท่านั้น ดังนั้นผมขอซื้อแค่ครึ่งเบ้าบน เพราะงานของผมต้องการความประณีตของน้ำแก้ว ที่เหลือครึ่งเบ้าล่าง เขาก็ขายให้คนที่ต้องการซื้อไปสร้างชิ้นงานที่ไม่ต้องการน้ำแก้วที่ดี เช่น ผลิตบล๊อคแก้วปูพื้นเป็นต้น เพราะครึ่งเบ้าล่างมักมีฟองอากาศอันไม่พึงประสงค์

แล้วราคาก็ไม่ได้แพงด้วยนะครับ ผมจำไม่ได้ว่าเขาขาย ก.ก. ละเท่าไร แต่จำพอได้ว่า ถูกกว่าน้ำแก้วสุกของไทยเสียอีกครับ พอสร้างชิ้นงานเสร็จก็เข้าเตาอบร่วมกัน หรือจะแยกเตาอบเขาก็ให้เลือกได้ด้วย ราคาเตาอบก็นับเฉพาะพลังงานที่ต้องใช้ในแต่ละครั้งซึ่งเขาคำนวนได้หมดครับ

ในประเทศไทยก็มีระบบนี้อยู่ครับ หากสนใจจริง ๆ ขอเชิญนะครับ ยินดีที่จะได้เข้าร่วมวงการผู้ผลิตชิ้นงานแก้วที่ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของทั้งโรงงานครับ แค่เป็นเพื่อนกัน เป็นส่วนหนึ่งของกันและกันครับ

 

..........................

ท่านผู้อ่านทั้งที่อยู่และไม่ได้อยู่ในวงการแก้ว ลองทดสอบความรู้ความเข้าใจว่า ถ้าเป็นท่าน ท่านจะใส่อะไรลงไปในเบ้าหลอมแก้วเพื่อให้แก้วกลายเป็นแก้วฟองอากาศแบบในรูปนี้ครับ

ลองดูนะครับ ไม่ได้เสียหายอะไร ทดลองความรู้ความเข้าใจและลองดูครับ ถ้าเป็นเราเอง เราจะทำให้แก้วเป็นฟองอากาศได้อย่างไรครับ ?

 

ติ๊ก ต็อก - ติ๊ก ต็อก - ติ๊ก ต็อก

ขอเชิญครับ ลองทายดูครับ ไม่มีใครเสียครับ

ลองทายดูครับว่าจะเป็นอะไรระหว่าง

sodium chloride หรือ zince หรือ iron หรือ potassium oxide หรือ aluminium oxid หรือ sio2 หรืออื่น ๆ

 

มาร่วมทายปัญหาพาสนุกครับ

 

ไปดูคำตอบที่เฉลยแล้วครับ

 

....................

วันนี้เวลาบ่าย ผมได้กราบเรียนสายโทรศัพท์พระ อ. ปลัดวิชาญด้วยงานเรื่องอื่น ๆ ผมจึงกราบเรียนถามท่านว่า ตอนนั้นที่พระแก้วที่ผมน้อมถวายไว้ในพระพุทธศาสนา และท่านเคยบอกผมว่า พระแก้วใสให้คนบูชาองค์ละ 20,000.- บาท องค์ฝ้าให้คนบูชา 100,000.- บาท ต่อมาพระ อ. ปลัดวิชาญได้ส่งมาให้ผมทำเป็นสีฝ้ามากถึง 58 องค์ยังจำได้หรือไม่ ? ท่านตอบว่า จำได้ แต่ราคาที่ทุกคนจองนั้นจองสีใสคือองค์ละ 20,000.- บาท ไม่ได้จองสีฝ้า ดังนั้นเขาบูชาองค์ละ 20,000.- บาท ส่วนที่ส่งพระแก้วมาให้ผมไปเปลี่ยนจากสีใสเป็นสีฝ้านั้น เพราะทุกคนอยากได้สีฝ้า จึงส่งมาให้ผมทำ แต่ไม่ได้เพิ่มค่าทำกับคนที่บูชาเลยแม้แต่คนเดียว ทางวัดออกให้หมด

จึงขอแก้ไขข่าวว่า เป็นไปตามนี้ครับ ค่าทำแก้วใสให้เป็นสีฝ้า ตอนนั้นผมจำได้ว่าส่งโรงงานยิงด้วยทรายอลูมีน่าเบอร์ 100 ค่าทำองค์ละ 50.- บาท ซึ่งถ้าตอนแรกเลยออกจากโรงงานแก้วเจษฏาเราสั่งสีฝ้าเขาทำให้ฟรีครับ เหมือนกับโรงงานแก้วของคุณพ่อผมก็ทำสีฝ้าให้ฟรี ไม่ว่าจะใช้วิธีทำแก้วฝ้าด้วยการกัดกรด หรือ การยิงทรายครับ

 

มาดูภาพเก่า ๆ ที่เคยโพสต์ในอดีต เอาไว้ดูวัยหลังเกษียณอายุ

 

ช่วงสงกรานต์ปี พ.ศ. 2561 ผมได้ไปลพบุรี และได้พบกับโรงงานนวดดินเพื่อการปั้นหุ่นดินแห่งหนึ่งในตำบลโคกตูม ได้พบช่างปั้นดินให้เป็นหุ่นดินสีส้มหากไม่เผา หากเผาหรือที่เรียกว่าดินเผา หากเผาแล้วจะเป็นสีเทาดำ

และได้พบว่า เราอาจได้ใช้ดินของที่นี่เพื่องานสร้างพระพุทธรูปได้ในโอกาสต่อไปครับ

 

มายกกระทู้ไว้เรียนรู้ต่อครับ บางท่านอยากสร้างบาตรแก้ว เดี๋ยวผมว่างและถ้าไม่ลืมจะได้เขียนต่อครับ

 

ไม่ทราบว่ามีท่านใดต้องการสร้างชิ้นงานแก้ว เช่น บาตรแก้ว แต่ยังติดขัด ถามได้นะครับ

 

เครื่องกดปั๊มพระแก้วขนาดห้อยคอของโรงงานแก้วเจษฏา ผมจำปี พ.ศ. ที่ไปเยี่ยมเจ้าของโรงงานแก้วนี้ไม่ได้เสียแล้ว น่าจะประมาณ 2559 หรือ 2560 61 ก่อนทร่ท่านจะลิกกิจการเพียงไม่เกิน 1 ปี เพราะหลังจากผมไปเยี่ยมท่านครั้งนั้น ประมาณ 1 ปีให้หลังท่านก็เลิกกิจการครับ

 

สังเกตุเป็นการกดปั๊ม บางช่างเรียกตอก ตอกทีละ 3 องค์ เพราะแม่พิมพ์เหล็กพระแก้วห้อยคอจะมีแบบตอกเดี่ยว ตอกคู่ ตอกสาม ตอกสี่ ตอกห้า และบางโรงก็ใช้เครื่องฉีด ฉีดได้ถึง 10 องค์ในครั้งเดียวก็มี

ถ้าขนาด

 

คุณบูรณ์ภิพภ พหลเวช ท่านเป็นสมาชิกในเฟสพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษ มีคนนำพระแก้วคู่นี้ที่ยังไม่ได้ตัดแก้วส่วนเกินออกไปขายท่าน