ขออนุญาตถามอาการหลังจากทำสมาธิหน่อยครับ

ไม่มีอะไรมาก แค่ จิตสงบ จากการทำสมาธิครับ
อาการพวกนี้ เป็นเรื่องพื้นๆ คือจิตสงบจากนิวรณ์ 5 แล้ว จิตทรงอารมณ์สมาธิอยู่
เมื่อทรงอารมณ์สมาธิอยู่ เวลาไปทำอะไร จิตก็เลย สงบ จากสิ่งต่างๆ ที่เข้ามากระทบ

ส่วนเรื่อง ปิติ เห็นเส้นแสง บลาๆๆ พวกนี้ เป็น นิมิต ที่เราต้องละทิ้ง คือตัวขวางผลการปฏิบัติคับ
อาการพวกนี้ ถ้าเราไปตามดู จะไม่มีต้น ไม่มีปลาย หรือก็คือ ไม่สิ้นสุดนั้นเอง ยิ่งตามดูเท่าไหร่ก็ไหลไปเรื่อยๆ เท่านั้น ขวางผลการปฏิบัติ ถ้าคนไม่เข้าใจ เจอเข้าแล้วไม่รู้ ก็ไปหลงอยู่แค่นี้ ติดอยู่แค่ตรงอาการพวกนี้ เท่านั้นเองครับ

การปฏิบัติ มีอยู่ 2 สาย คือ สาย สมาถะ และ สาย วิปัสสนา

การปฏิบัตินั้น เราต้อง ทำจิตให้เป็นสมาธิ ก็คือ สมถะ เป็นพื้นฐานก่อน ให้จิตเป็นสมาธิ เพื่อ วิปัสสนา ต่อไปครับ

ฉนั้น อาการที่เห็น นิมิต ต่างๆ นั้น ถ้าไม่เกี่ยวกับการปฏิบัติ ให้ ละ ตัดทิ้ง แล้วกลับไปคำบริกรรมในกรรมฐาน เพื่อ ทำให้จิตสงบ ลง จิตเป็นสมาธิ ครับ

 

ขอขอบพระคุณคุณ saber มากครับ เป็นเหมือนคุณบอกจริงๆครับ ปฏิบัติเกือบไม่หลุดอยู่ในเส้นแสงที่ไม่สิ้นสุดจริงครับนานพอควร แต่พอละรึกได้ว่ามันไม่ใช่มันก็หายดับไปเลยครับ ในการปฏิบัติครั้งต่อไปผมเข้าใจแล้วครับว่าต้องทำอะไรยังไง ขอบพระคุณครับ

 

เวลาที่จิตเป็นสมาธิดีจิตจะมีความรู้มาก มีความยึดมั่นในกายน้อย โลภ โกรธ หลงจะน้อย เหมือนเวลาที่เราพึ่งตื่นนอน จะสังเกตว่า โลภ โกรธ หลง ของเราจะน้อยกว่าเวลาอื่น แต่พอห่างจากสมาธิไปนานๆ จิตก็จะเริ่มลืมสภาวะนั้น โลภ โกรธ หลง จะมากขึ้นเรื่อยๆ วิธีที่จะทำให้เราทรงความจำได้นั้นให้ฝึกสัญญา 10 อนุสติ 10 คือฝึกพิจารณา หรือระลึกถึงความจริงที่ควรระลึก ไม่งั้นได้สภาวะมาก็ลืม

 

จขกท. ทำสมาธิยังงี้ๆเพื่อจุดหมายใดครับ

 

เพื่อให้ผู้รู้มาตอบในสิ่งที่ผมปฏิบัติว่าถูกหรือผิดดีหรือไม่ดีประการใด ก็ช่วยชี้แนะด้วยครับขอบคุณครับ

 

ขอบพระคุณมากๆเลยครับ แต่ละวันที่ผมปฏิบัติสภาวะที่ได้ไม่เหมือนกันสักวันเลยครับ

 

แบ้วยังไม่ถึงขั้นนี้เลยค่ะ ยังมีนิวรณ์อยุ่เวลาบริกรรม
จะชอบมีความรู้สึกตกวูบลงไปข้างล่างใน30นาที มากกว่า1ครั้ง ตกวูบสั้นๆต่อครั้งค่ะ

ขออนุโมทนากับคุณจขกท.ด้วยค่ะ

 

หาเส้นทางในการปฏิบัติของตัวเองให้เจอครับ แล้วจะจับทริ๊กได้ เพราะสภาวะของแต่ละท่านไม่เหมือนกันครับ อย่างผมเชื่อในธรรมชาติมากกว่าธรรมะ เลยไม่ใช้คำบริกรรมครับ เน้นดูลมแบบไม่กำหนดอย่างเดียวเลย แรกๆผมก็หลุดจากสมาธิบ่อยครับ แต่พอจับทริ๊กของผมได้มันเหมือนกลายเป็นเรื่องง่ายในการทำสมาธิเลยครับ สู้ๆครับคุณแบ้วแล้วคุณจะสนุกกับการทำสมาธิครับ ขออนุโมทนากับคุณแบ้วและขอขอบคุณด้วยนะครับ

 

" ธ ร ร มะ ต่ า ง แ ด น "
ธรรมชาติได้ช่วยอะไร
ให้เราได้มีชีวิตอยู่ถึงในปัจจุบัน ธรรมชาติต่างๆ นั้น เราจะเห็นได้ว่า ตั้งแต่เราเกิดมาเป็นคน จนกระทั่งใหญ่โตขึ้นมา เป็นมาโดยธรรมชาติ เมื่อมีอาหารป้อนให้ร่างกายๆ ก็เติบใหญ่ขึ้นมา เรียกว่า เป็นธรรมชาติ และธรรมชาตินี้ ท่านทั้งหลาย เข้าใจไหมว่า สมาธิได้เกิดตามชีวิตของคนเรามาโดยตลอด ตั้งแต่ความเป็นเด็กมาจนกระทั่งเป็นผู้ใหญ่ แล้วจนกระทั่งมีชีวิตอยู่ จะอยู่ด้วยสมาธิทั้งนั้น สมาธินั่นคือ สมาธิธรรมชาติๆ ได้ให้สมาธินั้นมาแก่มวลมนุษย์ชาติ เพราะฉะนั้นมวลมนุษย์ชาติจึงมีสมาธิมาตั้งแต่กำเนิด จนกระทั่งถึงปัจจุบัน ถ้าหากว่าคนใดขาดสมาธิ คนนั้นก็จะขาดสติไปเลย หมายความว่าจะต้องเป็นมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ แต่ที่เราเป็นมนุษย์สมบูรณ์มาได้อยู่ในปัจจุบันนี้ ก็เพราะว่า เรามีสมาธิธรรมชาติได้ช่วยเราไว้ แต่มนุษย์ทั้งหลายพากันลืมของสำคัญคือ สมาธิที่มีอยู่กับตัวของเรานั้นเซีย ก็เลยมาคิดว่า สมาธินี้มันเป็นเรื่องไม่ใช่เรื่องของเรา สมาธินี้มันเป็นเรื่องของธรรมชาติหรืออะไรต่างๆ หาได้คิดไม่ว่า ธรรมชาติที่เรียกว่า สมาธินั้น
ที่ยับยั้งให้มนุษย์ได้มีสติ
ที่ยับยั้งให้มนุษย์ได้มีเมตตาต่อกัน
ที่ยับยั้งให้มนุษย์ได้ศึกษาเล่าเรียน มีความรู้ต่างๆ
มีการพัฒนาสารพัดด้วยสมาธิธรรมชาติโดยแท้
................



By : pic Wutthikrai

 

งั้นขออนุญาตอชมว่า คุณฉลาดในการภาวนา นี่แหละที่ทำให้ไปได้เร็วค่ะ สาธุ _/\_

 

งั้น จะแนะนำ..ว่า ต้องเพิ่ม กุศลในจิต ให้มี ให้มากๆ ด้วยการเจริญการแผ่เมตตา ให้สรรพสัตว์....จิตตกเพราะ..กุศลไม่พอ

 

ความจริงแล้ว ธรรมชาติกับธรรมะ มันไปด้วยกัน อันเดียวกัน...ครับ

ตามธรรมชาติ แปลว่า เป็นไปตามปัจจุบันของตนเอง...
ไม่รั้น ไม่ดึง ให้ติดอดีต ....ไม่เกิน ไม่คาดหวัง เพื่อไปอยู่กับอนาคต

ธรรมชาติ มีในตัวเราครับ...เป็นไปตามนั้นครับ

 

เที่ยวชม แต่คนอื่นเขา...เหมือน มดแดง เฝ้าแฟงมะม่วง เลยนะ
โยนิโสความฉลาด ที่ตนเองรู้จากคนอื่น...ให้เข้าตนเองบ้างนะ

 

ผมคิดไม่เหมือนคนอื่นนะ ไม่ใช่ทั้งอรูป ไม่ใช่ทั้งละนิวรณ์ 5 ได้แล้ว(สัมมาสมาธิ)
คุณกำลังติดนิ่ง จมแช่กับอารมณ์สมถะ

ผมตัดสินจากข้อมูลที่มีแค่นี้นะ ตัวคุณจะรู้ตัวคุณเองดีที่สุด

 

แล้วผมควรจะปฏิบัติแบบไหนต่อไปถึงจะดีกับตัวผมที่สุดครับ ช่วยชี้แนะด้วยครับ ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

 

เคยไปกราบลพ.วิริยังค์รึยังคะ ถามกับท่านหรือพระที่ใกล้ชิดท่านดีกว่าค่ะ _/\_

 

ขาดสติ ก็ต้องกินยาเติมสติ ยาตัวนี้ก็คือ >>>>สติปัฐฐาน 4
นอกการปฏบัติ ก็หายาเดินปัญญา หยิบจับเอาตัวที่เหมาะสมมาฝึกเดินปัญญา เช่น มรณานุสติ อสุภะ(ผมแค่สมมุติยกตัวอย่างนะ อยู่ที่คุณจะเลือกอะไร) มีอารมณ์สมถะเก่งถึงขั้นติดนิ่งได้แล้วนิ เอาความเก่งตรงนี้แปลงมาเป็นพลังงานให้มันใช้ประโยชน์กับวิปัสสนาซะเลย

ขยายความนิวรณ์ 5 นะ ผมจะบอกเครื่องมือวัดให้ นิวรณ์ 5 คือละได้แค่ นิวรณ์5 ส่งผลออกมานอกเวลาการภาวนาด้วย เป็นคนปกติ มีสติปกติ ไม่นิ่ง ไม่แช่ เพียงแต่อารมณ์คุณจะคล้ายๆพระในตอนช่วงนั้น คล้ายมากคล้ายน้อย ก็อยู่ที่กำลังสมาธิที่ละนิวรณ์ 5 ได้

 

ขอบคุณครับ สาธุ

 

ขอบคุณมากครับ สำหรับคลิปที่นำมาลง
ขออนุโมทนาที่มีกำลังใจในการปฏิบัติอบรมจิตใจ

 

ถ้ามีอาการดังที่เล่ามา คือ อาการค้างของสมาธิ คือ แม้ออกจากสมาธิแล้วก็ยังมีอาการไม่รับรู้สภาวะภายนอก ซึ่งเป็นสมาธิที่ไม่ถูกต้อง
สมาธิที่ถูกต้อง เจ้าของจะรู้ด้วยตัวเองว่า ตนเองนั้นสงบ สบาย คล่องแคล่ว
แต่ถ้ายังมีคำถามมาแบบนี้ แสดงว่า เจ้าตัวเองก็ไม่ได้รู้สึกดีกับอาการดังกล่าวสักเท่าไร

ขอแนะนำว่า ควรฝึกสติเพิ่ม คือ รู้ตัวว่า ทำอะไร คิดอะไร แล้วสลัดความนิ่งทื่อออกไปครับ