การประชุมพุทธศาสน์ที่ประเทศมาเลเซีย

วันที่ 18 - 20 ธ.ค. 2547

จัดโดย KUCHING BUDDHIST SOCIETY
93736 KUCHING, SARAWAK,MALAYSIA.
สถานที่ประชุม : SANTUBONG RESORT

ผู้ร่วมประชุม 9 ประเทศ 11 เกาะ
( จีน , ฮ่องกง , ประเทศในคาบสมุทรอินโดจีน
และเกาะในมาเลเซีย และ อินโดนีเซีย ต่าง ๆ )
วิทยากรผู้ทรงความรู้และรินโปเช่ 12 ท่าน
ผู้ร่วมประชุม 300 ท่าน

สาระการประชุมที่มาเลเซีย

กล่าวถึงการบำเพ็ญพุทธศาสน์ ณ สมัยปัจจุบัน
ระหว่างบรรพชิต กับ ฆราวาสผู้ครองเรือน
หลักธรรม , การเผยแผ่พุทธศาสน์และปัญหา

จะสรุปรายงานการประชุมที่เข้ากับชาวจีนมหายาน
ที่นิยมการสวดมนต์และประกอบพิธีกรรม
โดยนำข้อความคำบรรยายบางส่วนของ "ไช่ หมิง เถียน"
ประธานที่ประชุมพุทธศาสน์ ฯ มาเล่าสู่กันฟังดังนี้........

การสวดมนต์แบบหลับหูหลับตาสวด
สวดด้วยความไม่เข้าใจในความหมาย
ไม่คำนึงถึงหลักธรรมนั้นยากที่จะทำให้จิตสงบได้
เปรียบเสมือนนกแก้วหัดพูดจา แล้วจะประโลมใจได้ฉันใด
จะขจัดความมืดมิดได้ฉันใด โอกาสจะพบแสงสว่างนั้นยากนัก
ป่วยการเปล่าๆ เป็นการเสียเวลาโดยใช่เหตุ

พระพุทธองค์ทรงพากเพียรพร่ำสอนมา 45 ปี
พยายามใช้ทุกวิถีทางในการเปรียบเทียบเปรียบเปรย
เพื่อให้สรรพสัตว์ได้บรรลุถึงปัญญาภายใน และให้รู้ถึงรูปลักษณ์ภายนอก
เพื่อให้สรรพสัตว์ได้มีปัญญา ละความโง่เขลา ให้ทิ้งความมืด
พบความสว่าง ถึงจะรู้ซึ้งถึงหลักแห่งพุทธวิชา

ถ้าพวกเราได้แต่สวดด้วยปาก แต่ใจไม่สวดด้วย
นั่นก็เพราะไม่เข้าใจในพระธรรม ย่อมไม่อาจประสบผล
การศึกษาพุทธวิชาย่อมล้มเหลว
เสียทีที่พระพุทธองค์ทรงใช้เวลาถึง 45 ปีในการพร่ำสอน

 

ขอบคุนที่นำเนื้อหามาให้อ่านกันครับ