นิมิต - กรรมฐาน

-


หนีของปลอม มาแสวงหาของจริง

ถาม : ส่วนตัวพระอาจารย์ทำไมถึงหันมาในศาสนาเต็มที่ขนาดนี้ครับ

พระอาจารย์สิริปัญโญ : เพราะว่าผมเห็นโทษ เห็นว่ากามมันจำกัด และก็เรื่องสิ่งแวดล้อมเป็นเรื่องใหญ่ สำหรับผมตอนเป็นวัยรุ่น เรื่องภาวะโลกจะต้องเจอวิกฤตด้านสิ่งแวดล้อม ไม่ใช่ข้อมูลที่เพิ่งออกมาใหม่ ปัญหาที่ว่ามีร้อนมีน้ำท่วมอะไรเป็นของเก่ามีมานานแล้ว เพียงแต่ว่าโดนปกปิด

ส่วนอาตมาสิ่งที่เกิดในชีวิตของอาตมาก็ พ่อแม่หย่ากัน ก็เลยเห็นตั้งแต่เด็กว่าแบบนี้ก็ไม่แน่นอน จึงคิดว่าต่อไปจะมีความอบอุ่น ความรักในชีวิต มีภรรยาเดี๋ยวมีลูก ทุกคนก็ Happy เรารู้ตั้งแต่เด็กว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น ตามความเป็นจริงมันไม่ใช่

แล้วก็ดูวัตถุ ด้วยการอยู่ใกล้ๆกับคนมีวัตถุเยอะ มีเงินเยอะ แต่ไม่เห็นคนที่จะดีสักคนหนึ่ง พูดตรงๆนะ คนระดับสูงแค่เอาศีล 5 เป็นหลักแทบจะไม่มี ก็เลยเมื่อเรามีโอกาสมาบวชเรียนตอนอายุ 18 แล้วก็โชคดี ช่วงนั้นได้มาบวชที่วัดป่าสาละวัน หลวงพ่อพุธ ฐานิโย เป็นพระอุปัชฌาย์ เขาส่งให้ไปศึกษาที่วัดป่านานาชาติ

อย่างที่ผมพูดแรกๆอย่างน้อยขอให้มีพระวินัยกับกิจวัตร 14 เพราะว่าอันนั้นเป็นสิ่งที่ปรากฏภายนอก จะเห็นได้ เห็นได้ชัด ภายในยังไม่รับรอง ยังพิสูจน์ไม่ได้ อารมณ์อะไรแปลกๆหลายอย่าง แต่อย่างน้อยมีการควบคุมภายนอก โดยกายและวาจาก็เลยเห็นแบบนี้แล้ว แค่นี้เรามีความรู้สึกสบาย เรารู้ว่าเราอยู่กับคนที่เราไปได้ถูกทาง

พออยู่ในวัดนี้ไม่นาน ก็เริ่มจะฟังเทศน์ฟังธรรม ก็มีอาจารย์ ชยสาโร ซึ่งมีความสามารถในการอธิบายธรรมะให้คนฟัง ท่านเป็นคนอังกฤษผมก็เป็นคนอังกฤษ มีความรู้สึกว่าพี่คนนี้เขาเป็นอาจารย์ได้ เขามีปัญญาขนาดนี้ได้ ก็อยู่ 10 กว่าปีได้ ก็เราเคารพศรัทธาท่าน

แต่ในขณะเดียวกันเราคิดว่า ถ้าท่านทำได้ทำไมเราทำไม่ได้ ใช่ไหม? ก็ท่านดีกว่า เก่งกว่าทุกคนที่เราเคยเห็นมาก่อน ไม่มีใครเทียบกับท่านได้ แล้วก็รู้จักกับครูบาอาจารย์องค์อื่น ก็เลยมีความรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ถูกต้อง มันเป็นรสชาติอธิบายไม่ถูก เออ..ที่นี่ใช่ ข้างนอกไม่ใช่ ตอนนั้นผมก็ยังอายุน้อยก็เลยสึกไป ไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย

แต่ไม่ลืมบรรยากาศที่นี่ ไม่ลืมรสชาติที่นี่ พอเรียนจบแล้วทำงานสักพักหนึ่งมีความรู้สึกว่า ถึงเวลาแล้ว อย่างน้อยก็มาชั่วคราวเพื่อมาศึกษาต่อ ทำให้ธรรมะหรือศีลธรรมมั่นคงหน่อย พอที่จะสู้ในชีวิต พออยู่ไม่นานมีความรู้สึกว่า จริงๆไม่ต้องเอาธรรมวินัยเพื่อใช้ในชีวิตฆราวาส เอาทำวินัยใช้ในเพศพรหมจรรย์ดีกว่า เพราะว่าดูแล้วมันไม่มีประโยชน์อย่างอื่น ก็เลยโชคดี

พูดง่ายๆผมอาศัยกัลยาณมิตร เพื่อนที่จะเป็นแรงบันดาลใจ ที่จะอยู่ไปเรื่อยๆได้ แล้วอาจจะเป็นโชคดีที่ว่า เห็นว่าวัตถุมันจำกัด จะรวยแค่ไหนก็ไม่มีความสุข จะประสบความสำเร็จแค่ไหนมีแต่ปัญหาเพิ่มขึ้นๆ ความเครียด ความฟุ้งซ่าน และก็คนที่เราต้องเกี่ยวข้อง ไม่ใช่คนที่สนใจเรื่องศีลเลย ก็เลยไม่น่าเข้าไปใกล้

พูดง่ายๆ หนี หนีเข้าบวชหนีเข้าวัดปลอดภัยกว่า บางคนว่าพระนี่หนีในโลกนี้จากความเป็นจริง เพราะว่าโลกนี้มีภัยอันตราย มีไฟ แต่จะว่าหนีจากความเป็นจริงผมว่าไม่ใช่ มาหันหน้าจากความเป็นจริง ก็ดูตามความเป็นจริงว่าตัวเองมีอะไรบ้าง ก็เลยหนีของปลอม มาแสวงหาของจริง

แล้วจะไปให้ทุกคนเห็นด้วยก็ไม่ได้ คนที่เข้าใจก็โดยส่วนมากคนจะสนับสนุน แต่บางคนจะมองพระว่าเป็นคนไม่ทำงาน ไม่ช่วยสังคม อยู่ในโลกส่วนตัวก็แล้วแต่เขา ช่างมัน เราไม่ต้องไปพยายามพิสูจน์ หรือบังคับให้เขาเชื่อฟัง เราไม่สนใจ

โอวาทธรรม พระอาจารย์สิริปัญโญ (Ajanh Siripannyo)

*******************************

 

การที่ได้เป็นศิษย์อยู่ใกล้ชิดครูบาอาจารย์นั้นย่อมเป็นบุญยิ่งนัก คำว่าบุญนี้มิได้อยู่ที่ การมีครูบาอาจารย์ที่ดีคอยแนะนำสั่งสอนเท่านั้น...
จะเป็นบุญขึ้นมาได้ก็ต่อเมื่อศิษย์ผู้นั้นปฏิบัติตามคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์. บุญหรือความดีจึงจะเกิดขึ้นได้ เพื่อเป็นศิริมงคลให้แก่ตนเอง...
โอวาทธรรมคำสอน

 

“พอบวชเริ่มภาวนา
ใจได้รับความสุขสงบเย็นแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
นึกย้อนถามตัวเองว่า
ถ้าเรานั่งอยู่มีคนเดินมาด่าเรา เราจะโกรธมั๊ย
คนทั่วไปที่ไม่รับการฝึกอบรมจิตใจมา
#ธรรมะ #พระอริยสงฆ์ #คำสอน #หลักธรรม #รูปหล่อ
#อัฐิธาตุ #เกศาธาตุ
#หลวงพ่อสุดใจ #ทันตมโน
วัดป่าบ้านตาด
อ.เมือง จ.อุดรธานี
https://www.facebook.com/MuseumRelicsHolyThaiMonks/
https://www.tiktok.com/@museumrelicsholy
https://www.instagram.com/museumrelics/
.
.
#พิพิธภัณฑ์พระธาตุพระอริยสงฆ์ไทย
สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม
โทร. 081-0480505
เปิดให้เข้าชมทุกวัน
08.30 -16.30 น.
#อุดรธานี
#เที่ยวอุดรธานี #นคราธานี
#เที่ยวอีสาน
=AZWd3fBsoKI9Gg9eS7klWiTiXrOp4ZyLz5Lz_pBdeNoMFiNWv1korVF383cc7zCeP_AKCpStpl0wJWrz5Wx7kfZGXAyHhwx_vwvpUS4PghOJoGI2yp-ldACgqvP3A9CdMd1lhXk5RpGHbQOFDeoG-s5H-jbLSxArr7zYYRxS-vWVxfe-SiTudAHVowXWEBlNf8U&__tn__=EH-R']

 

บทไหว้ครู

สำหรับคนที่ท่องพระคาถาเงินล้านเป็นประจำแล้วต้องการความคล่องตัวแบบพิเศษ พระอาจารย์เล็กเคยแนะนำสมัยที่ท่านสร้างเกาะพระฤาษีว่า ถ้าเรารู้จักเจ้าของพระคาถา คือ พระปัจเจกพระพุทธเจ้า และให้ความเคารพท่านเต็มที่ ท่านก็เปรียบเหมือนเจ้าของบ้าน ย่อมให้การต้อนรับดูแลเอาใจใส่เราเป็นพิเศษ แล้วเราควรทำอย่างไรเล่า..? ท่านแนะนำว่าเมื่อตั้ง นะโม ๓ จบแล้ว ให้สวดพระคาถาของท่านโดยตรงคือ

คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้่า
"พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา
วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม"

ขึ้นก่อนสัก ๑๐ นาที หรือ ครึ่งชั่วโมง หรือจะกำหนดเป็นจบ เช่น ๓๐ จบก่อน เพื่อเป็นการไหว้ครู หลังจากนั้นก็ให้สวดพระคาถาเงินล้านบทเต็มตามปกติต่อไป จนกว่าเราจะพอใจ ท่านว่า คุณเอ๋ย..! ความคล่องตัวจะมาแบบแปลกๆ เป็นพิเศษ บอกไม่ถูกเลยทีเดียว ลองดูกันสักตั้งนะ

คำสอนของพระอาจารย์เอ

 

หลวงพ่อจิตโตได้พูดถึงเหตุเราปฏิบัติธรรมไดัช้า ส่วนหนึ่งเป็นเพราะกรรมที่เคยร่วมกับหลวงพ่อช่วยพระศาสนา ไปตีบ้านตีเมืองเขา ทำให้เราปฏิบัติได้ช้า วิธีแก้คือให้ทำงานสาธารณะประโยชน์ต่อพระศาสนาต่อบุคคลอื่นๆไม่ใช่เฉพาะที่วัดเรา หรือในพระศาสนาเท่านั้น ทำที่อื่นที่ใดก็ได้ที่มันเกิดประโยชน์ต่อคนหมู่มาก ทำบุญโดยเสด็จพระราชกุศลก็ทำให้บุญเต็มเร็ว
การทำงานสาธารณประโยชน์จะคลายเรื่องกรรมที่ทำให้ปฏิบัติได้ช้า และถึงนิพพานได้ไวด้วย
และท่านยังพูดถึงธรรมะของหลวงพ่อวัดท่าซุงว่าไม่มีใครที่จะสอนธรรมะและเข้าใจได้ง่ายเหมือนหลวงพ่อฤาษีแล้ว แค่เราทำตามที่ท่านบอกก็ถึงมรรคถึงผลได้โดยง่าย สำหรับไฟล์นี้คงต้องแบ่งเป็น 3 ภาคเพราะว่ายาวแต่น่าอ่านน่าฟังมากที่สุด ที่คัดลอกมาลงนี้เป็นนาทีที่ 1 ถึงนาทีที่ 12 หลวงพ่อกล่าวว่า
วันอาทิตย์ที่ 26 กันยายน 2547
วันสุดท้ายก็พูดถึงอารมณ์สุดท้ายให้ฟัง แล้วจะรู้ว่าการเป็นอรหันต์นั้นง่าย มันง่าย จริงๆที่ยากน่ะ มันยากเพราะกรรม ไม่ได้อยากเพราะอะไร แต่พูดถึงเธอทุกคนที่บำเพ็ญบารมีร่วมกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อกันมานี่นะ ที่ทำให้เธอยาก ไม่ใช่เพราะว่าเรื่องอื่นหรอก "กรรม"
กรรมมันมาคอยริดรอนใจเธอนั่นก็เรื่องนึง แต่ความเข้าใจที่หลวงพ่อท่านแนะนำให้เราได้ฟังน่ะ นั่นมันละเอียดมากแล้ว แค่เธอคิดตามเฉยๆนะ ไม่ต้องไปพิจารณาเองหรอกฟังท่านแล้วก็คล้อยตามท่าน เชื่อในสิ่งที่ท่านพูด ก็เป็นไปตามนั้นเลย ถึงเลย
ท่านพูดถึงความเป็นโสดาบันเธอก็เป็นโสดาบัน พูดถึงความเป็นพระอนาคามี เธอก็เป็นพระอนาคามี พูดถึงความเป็นอรหันต์เธอก็เป็นอรหันต์เลย เอ่าจริงนะ
ในยุคสมัยนี้ไม่มีใครสามารถที่จะสอนหรือถ่ายทอดสิ่งที่เป็นความรู้โดยที่ไม่ต้องคิดเองอีก เธอไม่สังเกตหรือว่า เราไม่ต้องแปลคำพูดของท่าน สังเกตไหมไม่คลุมเครือไม่ซับซ้อน ตรง ชัดเจน ไม่ยืดเยื้อ ฟังแล้วได้ใจความ
แค่เราได้เปิดเสียงของท่าน แล้วเราก็ฟังตามท่านไป แล้วก็ละไปตามที่ท่านพูดให้เราละ แค่นั้นแหละทำบ่อยๆเข้า ม้วนเทปม้วนเดียวถ้าเธอต้องการความเป็นพระโสดาบันเธอก็ซื้อม้วนพระโสดาบันมา อยากเป็นพระอรหันต์ เธอก็ซื้อม้วนพระอรหันต์มา อยากเป็นอะไรล่ะ อยากเป็นสัตว์นรกก็ซื้อม้วนหนีนรกมาท่านพูดถึงนรกให้ฟัง มี อยากไปนรกท่านก็พูดทางไปนรก ท่านก็บอกเสร็จ บอกว่าหมดจริงมั้ย เอ้อ ในไตรภูมิท่านก็พูดไว้เสร็จ
นั้นยุคนี้ไม่มีใครสามารถหรอกนะที่จะทำให้เราไม่ต้องคิดไม่ต้องคิดเองใหม่ กับการคิดเลย คิดตามท่าน ฟังท่านแล้วคิดตามท่านอย่างเดียวถึง เพราะท่านพูดอย่างผู้รู้แจ้ง แล้วสิ่งที่ท่านพูดนะมันชัดเจนไม่คลุมเครือ ชั้นจะบอกอารมณ์มันเป็นของง่าย แต่ว่าสิ่งที่เธอเป็นไปเพราะว่ากรรมของเธอมีเยอะ ที่ว่ากรรมมีเยอะเพราะอะไร
เวลาเธอทำตามร่วมกับท่านเนี่ย เธอไม่ฉลาดทำ เวลาที่ท่านบอก เอ้าเราทุกคนต้องช่วยกันรักษาพระศาสนาปกป้องบ้านเมืองนะ เวลาเราปกป้องบ้านเมืองเราต้องไปฆ่าคนมั้ย ถ้าคนฆ่าสัตว์ทำให้บ้านเมืองเขาต้องแตกแยกกันไปคนละทิศคนละทางถูกมั้ย ทำลายข้าวปลาอาหารอะไรมากมายเยอะแยะ ที่ทำกันไปเนี่ย
ไม่ใช่รื้อฟื้นกรรมนะ แต่พูดให้ฟังว่าทำไมเราต้องขยันทำบุญในเรื่องของสาธารณประโยชน์ แล้วท่านก็พูดเน้นว่าถ้าเราทำบุญด้านสาธารณประโยชน์ มันจะทำให้เราเต็มเร็ว คือมันทำให้กรรมของเราน่ะมันจบเร็ว จบลงไปเร็วทำกับพระศาสนาทำกับส่วนที่เป็นศาสนทานเถอะ เราจะได้สามารถถึงมรรคผลได้เร็ว ท่านก็พูดแล้วท่านก็ย้ำก่อนที่ท่านจะมรณภาพก็พูดเรื่องนี้เหมือนกัน ถ้าชั้นฉันจำได้นะ เธอจำได้มั้ย เทปปี 35 นะ ท่านพูดเอาไว้
ที่ว่าให้ร่วมทำบุญกับในหลวงนะ พระราชินี แล้วท่านก็บอกว่ามันเป็นบุญใหญ่ มันทำให้มรรคผลเกิดเข้าถึงนิพพานได้เร็ว เหตุผลที่พระท่านตรัสอย่างนี้หรือที่หลวงพ่อพูดมันมีเหตุมีปัจจัยจริงๆ เพราะว่าพวกเรามันดำเนินทางไม่เหมือนตามวิถีคนปกติทั่วไปเค้าเป็นกัน เพราะเดินตามหลวงพ่อนั่นคือเดินตามอย่างคนที่ต้องรักษา
หลวงพ่อท่านมารักษาพระศาสนาถูกมั้ย ท่านมาเพื่อการปกป้องคุ้มครองขจัดสิ่งที่เลวร้ายออกไปที่เป็นตัวทำลายพระศาสนา มันทำให้พวกเธอเนี่ยต้องเข้าร่วมเข้าไปในกรรม ยินดีก็เป็นกรรม ถึงจะไม่ได้ไปทำก็ร่วมยินดีกับเค้าก็เป็นกรรม
อุปมาเหมือนอย่างบางประเทศที่มันเป็นมหาอำนาจ คนในประเทศอาจจะไม่ได้ออกไปรบหรือไม่ได้คิดอะไรกับเค้าหรอกว่าจะต้องทำอะไร แต่ความยินดี ยินดีกับเค้าด้วย ยินดีกับสิ่งที่เค้าทำ ยินดีกับสิ่งที่เค้าตัดสินใจด้วย แค่นั้นมันก็เป็นกรรมร่วมกับเค้าไปแล้ว
เรามันไม่ได้แค่ยินดีนิ มันลงมือลงไม้ไปด้วย แล้วเธอคิดว่าไอ้กรรมประเภทนี้มันจะไม่มาบั่นทอนเธอหรือยังไง คนธรรมดาปกติที่เค้าไม่ได้บำเพ็ญบารมีเหมือนอย่างหลวงพ่อเนี่ย เค้าไม่ยุ่งยากในการปฏิบัติ มันไม่มีอุปสรรคมาขัดขวางจิตใจเราหนักขนาดนี้หรอกนะ เรากว่าจะได้ไปทีละก้าวละก้าวมันมาอย่างท่อนซุง กระทบตัวทีกระเด็นออกที มันไม่ใช่ไอ้ไม้จิ้มฟันนิ กรรมมันมาแต่ละเรื่องแต่ระราวใช่มั้ย
งั้นถ้ากำลังใจของเธอไม่เข้มแข็ง เธอไม่รักนิพพานจริงๆ ไม่ไม่มุ่งมั่นที่จะปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์จริงๆ คนอย่างเธอไม่มาทำบุญกันขนาดนี้แล้ว เก็บเงินไว้ทำ อย่างอื่นดีกว่า ถูกไหมโยม
กำลังใจในสิ่งที่เรามีอยู่มันมีพอ ปัญญาไม่ใช่ว่าน้อย เธอเรียนรู้ในสิ่งที่เป็นความรู้ที่พระพุทธเจ้าสอนน่ะเยอะ ได้ยินได้ฟังมามาก แล้วก็อยู่ใกล้พระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วย
ไม่ว่ากี่ยุคกี่สมัยไม่ใช่ท่านไม่สอน ท่านก็สอน สมัยท่านเป็นดาบสพวกเธอก็ได้บวช เป็นดาบสท่านก็สอน ท่านก็พาพวกเธอไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าก็หลายครั้ง ก็ไป ไม่ใช่ไม่ไป เราก็ได้ยินได้ฟังพระพุทธเจ้าเทศน์ก็มี
จิตใจของเธอก็จะเต็มไปด้วยทานการให้ ยินดีที่จะให้ ยินดีที่จะช่วย ท่านปรารภอะไร จะทำอะไร ปกป้องอะไรเธอก็จะเฮโลทำกับเค้า ร่วมกับเค้า รับอาสา ทำหมด ทำไอ้นั่น ไอ้นี่ ไอ้นู่น ทำๆๆ ทำทุกอย่างถ้าสามารถช่วยท่านได้ เป็นอันว่าลงมือทำ แล้วก็ไม่ได้คำนึงถึงชีวิต ไม่ได้คำนึงถึงการสูญเสีย
กำลังใจในชาตินี้ที่เธอเป็นอยู่มันไม่เท่าสิ่งที่ผ่านมาแล้วในอดีต เธอสามารถทำได้มากกว่านี้ กำลังใจเด็ดเดี่ยวมากกว่านี้ เสียสละมากกว่านี้ แล้วไม่อาลัยอาวรณ์มากกว่านี้ด้วยซ้ำไป
แต่ว่ายุคสมัยมันเสื่อม สัญญามันเสื่อม ปัญญามันเสื่อม มันรั้งใจเราเหมือนล้า เรี่ยวแรงก็ล้า แถมยังมีอุปสรรคขัดขวางนานาประการเห็นมั้ย ถ้าเธอไม่เข้มแข็งจริงๆมันไปไม่รอดถูกมั้ย
ถึงบอกว่าช้าที่สุดของเธอก่อนตายเธอต้องได้มรรคได้ผลบ้าง ถ้าเธอไม่ละความดีตามที่หลวงพ่อสอนนะ เธอต้องได้แน่นอน นี่คืออย่างช้าของเธอที่สุดแล้ว เธอต้องถึง
วันสุดท้ายก่อนสิ้นลมของเธอ เธอต้องได้ อย่างเลวที่สุดไม่ตกนรกน่ะ ขอยืนยัน
อรหันต์เนี่ยไปหวังเอาแบบบนสวรรค์ก็ยังหวาน หรือจะตายเวลานั้นเป็นอรหันต์ก็ยังง่ายเลย ถ้าเธอปฏิบัติตามที่หลวงพ่อท่านสอนไว้นะ
ไม่ละทิ้งปฏิปทาสาธารณประโยชน์
ทำมันไป อะไรที่สงเคราะห์ช่วยได้ ช่วยคนได้ ช่วยพระศาสนาได้ทำไป ทำกันไป ทำเพื่ออะไร มันเป็นการชดเชย
ดูที่วัดของเรา(วัดท่าซุง)ก็ไม่ใช่เล็กๆ อย่างกับเมือง
นั่นก็เป็นเหตุผลต้องสร้างขนาดนั้นสร้างทำไมใหญ่โตเยอะแยะมีห้องหับมากมาย ทั้งๆที่หลวงพ่อสร้างท่านไม่ได้พิถีพิถันในการก่อสร้าง เห็นมั้ย แค่เป็นรูปเป็นร่างเสร็จ
จะเสื่อมโทรมข้างหน้าก็ไม่เป็นไร ไม่ได้สวยสดงดงามหรอกนะ ไม่ได้พิถีพิถันเหมือนกับสมัยนี้หรอกนะ
ท่านสร้างง่ายๆ ทำเพื่ออานิสงส์ เพื่อให้กรรมมันคลาย
พระชำระหนี้สงฆ์สร้างกันเห็นมั้ยเยอะแยะ ก็เพื่อจะเป็นการตัดกรรมในสิ่งที่บางครั้งมันก็อาจจะพลั้งเผลอกับพระศาสนาบ้าง
เวลาเราไปปราบอะไรมันก็ก้าวเข้าไปในเขตพระศาสนามันมี ไม่มีเจตนามันก็มีกรรม เขาเรียกว่าปล้นสะดม ปล้นอะไรทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วเวลาคนที่มีกิเลสตัณหามันก็สามารถเอาได้ หยิบได้ คว้าได้ ใช่ไหม ของคนนั้น ของคนนี้ ก็คว้าเอามา มันก็ทำให้เราเป็นคนที่ต้องสูญเสียทรัพย์ง่าย กระทบกระเทือนใจมาก มีเรื่องราวเยอะแยะที่ต้องฟันฝ่ามาเยอะ
นี่คือกรรมที่ต้องมาบั่นทอนพวกเธอ ทำให้การปฏิบัติของเธอแต่ละก้าวๆมันช้า ถ้ากำลังใจเราไม่เด็ดเดี่ยวจริงๆน่ะมันถึงยาก
คนที่จะจบกิจตอนยังเป็นมนุษย์สายหลวงพ่อเนี่ยมีน้อยมาก น้อยจริงๆ งั้นมันน้อยมากแสดงว่ามันเป็นเรื่องยากมั้ยกรรม ถ้าใครเนี่ยตั้งใจปฏิบัติในงานสาธารณประโยชน์เป็นจริงเป็นจังมันจะลดหย่อนผ่อนกรรมไปอีกเยอะ



คลิกฟังไฟล์เสียงหลวงพ่อตรงนี้
https://m.youtube.com/watch?v=0csmCHmGMnA&feature=share
ธรรมะบ้านสบายใจปกิณกะธรรม
เทศน์เรื่องเหตุที่ทำให้ลูกหลานหลวงพ่อปฏิบัติธรรมได้ช้า
คัดลอกโดย ปานิสรา ศิลางาม

 

วิธีอบรมสมถะกรรมฐาน จะอบรมประการใดก็ตามได้ทั้งนั้น ขอให้จิตรวมเป็นหนึ่งแล้วใช้ได้ทั้งนั้น

แต่ในที่นี้ให้พิจารณาอานาปานสติ คือลมหายใจเข้าหายใจออกเป็นอารมณ์
เพราะลมหายใจเข้าหายใจออกเป็นเครื่องอยู่ของกาย ถ้าไม่มีแล้วคนเราก็ตาย คนเรากลัวตาย
ถ้าพิจารณาลมหายใจเข้าหายใจออกจริงๆ จังๆ แล้วเห็นความตายของตนเอง

มันก็รีบทำสมาธิอย่างเขาว่า ภาวนากันตาย แต่ก็ยังดีกว่าไม่เห็นความตาย เพลิดเพลินอยู่ตลอดเวลา
กลัวตายนี่แหละเป็นของสำคัญมาก อะไรไม่สำคัญเท่ากลัวตายหรอก

เหตุนั้นจึงให้พิจารณาอานาปานสติ ลมหายใจเข้า ไม่หายใจออกมันก็ตาย หายใจออก ไม่หายใจเข้ามันก็ตาย ให้พิจารณาเห็นความตายทุกขณะทุกเวลาดังนี้
จิตมันก็จะสลดสังเวชในสังขารร่างกาย แล้วก็จะรวมลงไปเป็นอันหนึ่ง เป็นสมาธิภาวนา

แต่จิตนั้นซีมันไม่ตาย จิตนี้มันไม่ตายหรอก ไม่มีลมมันก็ไม่ตาย มันไม่อาศัยลม ก็เกิดในที่ต่างๆ ได้
เกิดเป็นสิงสาราสัตว์ ไปเป็นเปรต อสุรกาย มนุษย์ เทพบุตร เทวดา ก็ไม่มีลมทั้งนั้น ไม่ได้ไปเกิดในที่นั้นๆ เพราะลม ที่มันเกิดในธาตุ ๔ ขันธ์ ๕ มันจึงอาศัยลม…”



หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต