ขอลง 1 องค์ก่อนไปสวดมนต์ค่ะ (kiss)
พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง
ในห้อง 'ประสบการณ์ เรื่องเล่า' ตั้งกระทู้โดย tiger-k007, 6 มิถุนายน 2011.
หน้า 845 ของ 1206
-
ไฟล์ที่แนบมา:
-
-
-
nuanhadyai@hotmail เป็นที่รู้จักกันดี
ขอแสดงความเสียใจกับน้องอารท์ด้วยนะคะ
น้องลินขอบคุณค่ะ ของามหนึ่งวัน พรุ่งนี้งอมเหมือนเดิมค่ะ....
*น้องโอม วันนี้มีวัตถุมงคลอะไรมาให้ชมบ้าง -
ฮืม..... ใกล้ ๆ สถานที่ตรงไหนครับ -
-
-
-
nuanhadyai@hotmail เป็นที่รู้จักกันดี
ต่อค่ะ
ทิดผ่องคนชอบเที่ยวเตร่ระหกระเห็จไปจนถึงเมืองเพชรบุรี โดยมีผ้ายันต์พระเนียงแตกผืนนี้พกติดตัวไปด้วย ซี่งที่นี่เรื่องนักเลงไม่แพ้ไปกว่าลพบุรีมีมือปืนจากเมืองเพชรหนีไปกบดานที่ลพบุรีเหมือนกัน หรือไม่มือปืนเมืองไปกบดานซ่อนตัวอยู่ที่เมืองเพชรเช่นกัน ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยซึ่งกันและกันลำพังมือปืนทั้งสองจังหวัดไม่รู้จักกันมาก่อน บางครั้งเดินหัวไหล่ชนกันยังไม่รู้ว่าเป็นมือปืน ดูกันไม่ออกจริงๆ ว่าใครเป็นมือปืนใครเป็นคนร้าย ผู้ใดเป็นคนดี
ไปพักอาศัยอยู่ที่เมืองเพชรกับเพื่อน เกิดไปมีเรื่องกับนักเลงเจ้าถิ่น ไม่มีเรื่องอะไรหรอกนอกจากเรื่องแย่งผู้หญิงคนเดียวกัน ทิดผ่องไปกับเพื่อนสองคนเท่านั้น ส่วนอีกฝ่ายยกกันไปเป็นโขยง เพราะเป็นเจ้าถิ่นเจ้าของพื้นที่ย่อมใหญ่ได้ แกกับเพื่อนไปนั่งสั่งเหล้าและกับแกล้มมาดื่มในร้าน ช่วงนั้นแดดร่มลมตกเย็นสบายดี และที่ร้านอาหารแห่งนี้เมื่อไม่กี่วันเพิ่งจะมียิงกันตายห่าตายโหงมาแล้ว 2 ศพ ตำรวจสืบได้ความว่า ผู้ตายทั้งสองแอบเป็นชู้กัน จึงถูกอีกฝ่ายส่งมือปืนหน้าเข้มมาบุกสังหารถึงในร้านตอนหัวค่ำ ตายสยองบนเก้าอี้ในร้าน ก่อนที่มือปืนจะนั่งรถปิกอัพพากันหลบหนี
ทิดผ่องเห็นลูกสาวเจ้าของร้านสวยหน้าตาดูดี ผมยาวประไหล่ จมูกคมผิวคล้ำตามแบบฉบับคนเมืองเพชร ในฐานะเป็นเจ้าของร้านต้องเอาใจลูกค้าเป็นเรื่องธรรมดาของคนค้าขาย จึงบริการให้ลูกค้าทุกโต๊ะทุกคนเสมอหน้ากัน แต่บังเอิญที่โต๊ะใกล้กันมีคนอีกกลุ่มหลายคนนั่งดื่มเหล้ากันอยู่ก่อนหน้าที่ทิดผ่องกับเพื่อนจะมานั่ง
ในร้านมีลูกค้ามากินอาหารหลายโต๊ะ เพราะที่ร้านนี้อาหารรสชาติอร่อยและสาวเสริฟ์ก็สวยเอาใจเก่ง อีกทั้งลูกสาวเจ้าของร้านก็น่ารักน่าเอ็นดู มีข้าราชการต่ำแหน่งดีๆ มาจีบประจำ รวมทั้งพ่อค้าวาณิชก็มาจีบมาอุดหนุนร้านเธอ ทำให้ร้านของเธอจึงมีลูกค้ามาอุดหนุนกันทุกวันมิเคยขาด เพราะมีแม่เหล็กดึงดูดลูกค้าเป็นหญิงสวยหน้าตาแฉล้ม -
อ่อ....
-
nuanhadyai@hotmail เป็นที่รู้จักกันดี
ทำให้โต๊ะเจ้าถิ่นที่นั่งอยู่ไม่พอใจ ที่มีคนอื่นมาจีบเฝ้าแทะโลมหญิงที่หมายตาไว้ จึงอาละวาดฟาดหางหาเรื่องมายังโต๊ะทิดผ่อง เมื่อนักเลงต่อนักเลงมาเจอกัน มันเหมือนน้ำมันกับไฟเจอกันก็ลุกพรึบ หาเรื่องกันมันง่ายเพียงแค่มองหน้าก็ได้เรื่องกันแล้ว เกิดการตะลุมบอนกันท่ามกลางความตกใจจากเจ้าของร้านและเด็กเสิร์ฟ ตลอดจนลูกค้าที่มานั่งกินอาหารต่างพากันวิ่งหนีออกจากร้านพัลวัน เพราะไม่อยากจะเจอลูกหลง
แต่พวกฝ่ายตรงข้ามนักเลงเจ้าถิ่นงัดเอาเครื่องทุ่นแรงมาได้ เจ้าคนที่เป็นลูกพี่สวมเสื้อลายชักปืนพกน่าจะเป็น 9 มม. หรือ 11 มม. ดูไม่ชัดที่มันเหน็บอยู่ที่เอวออกมา สุ่มยิงเปรี้ยงใส่ทิดผ่องกับเพื่อน ปรากฎว่าลูกกระสุนปืนกระบอกนั้นพุ่งใส่ทิดผ่องเข้าที่บริเวณหน้าท้อง อีกนัดเจาะเข้าที่หัวไหล่ซ้ายทิดผ่องโดนแรงปะทะของลูกกระสุนปืนถึงกับทรุดฮวบลง แต่มีสติอยู่พอรู้ว่าโดนยิงสองนัดซ้อน แต่หูแว่วได้ยินเสียงปืนหลายนัด ไม่รู้โดนใครบ้างช่วงนั้นมันชุลมุนกันอยู่ ก่อนจะได้ยินเสียงจากคนยิงร้อนตะโกนดังลั่น
"ถิ่นข้าใครมาใหญ่ไม่ได้ เฮ้ย! กลับเว้ยพวกเรา"
ทิดผ่องเห็นพวกมันขับรถกระบะแล่นออกจากร้านอาหารหายไปต่อหน้าต่อตา หากหนนั้นเขามีปืนในมือมีหวังตายหลายศพแน่ เขารู้สึกจุกเสียดและเจ็บที่หน้าท้องกับหัวไหล่ซ้าย เอามือกดตรงที่โดนยิงไว้นึกว่ามีแผลเลือดไหลโชกแน่ ไม่นึกว่าตัวเองจะหนังเหนียวปืนยิงไม่เข้านั่นเอง เพราะที่ผ่านมาเคยโดยยิงได้รับบาดเจ็บรอดตายมาแล้ว 2 ครั้ง นึกว่าไม่รอดแต่ดวงดีผีคุ้ม ทิดผ่องรอดตายมาได้สองครั้ง ไปนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลในจังหวัดทั้งสองครั้ง แพทย์เอาหัวลูกกระสุนปืนออกจากแผลได้ -
nuanhadyai@hotmail เป็นที่รู้จักกันดี
-
nuanhadyai@hotmail เป็นที่รู้จักกันดี
น้องหนู๋ หาดใหญ่ค่ะ....:d
ขอบคุณนะคะ คุณโต้ง คุณchanakrap
โชว์รูปใหญ่เลยนะคะ... -
-
nuanhadyai@hotmail เป็นที่รู้จักกันดี
แต่หนนี้นึกว่าคงจะรอดยากเพราะโดนเข้าไปสองลูกสองดอกเต็มๆ พอชักมือกลับมองไปที่ตรงถูกยิงไม่มีเลือด แต่เสื้อขาดเป็นรูโหว่ เขายังไม่แน่ใจนึกว่าตัวเองตาฝาด มองดูให้แน่ใจหลายครั้ง มันไม่ใช่ภาพหลอนแต่เป็นของจริง ไม่มีเลือดไหลออกที่ตรงโดนยิง จึงเอามือลูบคลำอีกหลายครั้งเพื่อจะได้ชัวร์แน่ชัดว่า ลูกกระสุนปืนของคนร้ายไม่ระคายผิวแน่ จึงค่อยโล่งใจหายใจคล่องเป่าปาก พยุงตัวลุกขึ้นไปดูเพื่อนที่นอนได้รับบาดเจ็บที่ถูกรุมกระทืบหลายตีนหลายสิบหมัดและลูกแตะของเจ้าถิ่น เห็นเพื่อนเลือดกลบปากและเลือดกำเดาไหลจากจมูก คงจะบอบช้ำภายในอาการหนักกว่าเขาเสียอีก ยังดีที่เจ้าของร้านใจดีพาขึ้นรถกระบะไปโรงพยาบาล และขอร้องมิให้เขากับเพื่อนแจ้งความตำรวจว่าเกิดเรื่องที่ร้าน เกรงว่าร้านจะถูกปิดเพราะมีเรื่องประจำและบ่อย เมื่อไม่กี่วันก็ยิงกันตายที่ร้าน เขากับเพื่อนรับปากจะไม่แจ้งความตามที่เจ้าของร้านขอร้อง คนเราเมื่อเขามีน้ำใจเราก็ต้องมีน้ำใจกลับคืนให้เหมือนกันจะเสียหายตรงไหน แค่เจ็บนิดหน่อยมันอยู่ไกลหัวใจ ไม่ตายเป็นผีเฝ้าร้านอาหารแห่งนี้ก็นับว่าบุญแล้ว เพื่อนทำแผลที่โดนรุมสกรัมหมอให้กลับบ้าน และให้ยาแก้ปวดแก้อักเสบไปกินด้วย คืนนี้จะระบมเจ็บปวดทั้งคืน
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เพื่อนมีสีหน้างวยงงคงเห็นทิดผ่องโดนนักเลงเจ้าถิ่นยิงด้วยปืนพกสั้นเข้าเต็ม 4-5 นัด แต่ทิดผ่องกลับไม่เป็นไร มีเพียงรอยฟกช้ำตรงที่โดนยิงบริเวณหน้าท้องและหัวไหล่ซ้าย ยังหัวเราะเมื่อเห็นเสื้อตัวที่ทิดผ่องใส่ขาดเป็นรูพรุน เพราะคมกระสุนปืน
"นายพกของดีอะไรวะถึงยิงไม่เข้า"
ทิดผ่องพูดสัพยอกเพื่อนคนเมืองเพชรว่า
"มีสิ ไม่งั้นกลายเป็นผีไปแล้วนะเพื่อน"
เพื่อนขอดูของดีที่ทิดผ่องบอก พร้อมกับยื่นมือมาหาทิดผ่อง
"ไหนข้าขอดูของดีหน่อย หน้าตาเป็นยังไง"
ทิดผ่องควักผ้ายันต์ที่พกอยู่ในกระเป๋าเสื้อด้านซ้ายออกมา แล้วยื่นให้เพื่อนคนเมืองเพชรเอาไปดู จะได้หายข้อข้องใจเสียที เพื่อนรับผ้ายันต์จากทิดผ่องไปคลี่ดูด้วยความฉงน ปากก็บ่นพึมพำพอได้ยิน
"ไม่น่าเชื่อว่าจะขลัง นายรอดตายเพราะผ้ายันต์นี่หรือ ข้าไม่เชื่อ"
ทิดผ่องมองหน้าเพื่อน ก่อนจะพูดด้วยความหมั่นไส้
"นายเห็นข้าเป็นคนพูดโกหก ไม่เชื่อก็ตามใจ"
เมื่อทิดผ่องยืนยันกระต่ายขาเดียว เพื่อนคนเมืองเพชรไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ได้แต่พยักหน้าก่อนจะยื่นผ้ายันต์ผืนนั้นให้เจ้าของคืน
นั้นเป็นอีกประสบการณ์ของทิดผ่องคนลพบุรี ที่บังเอิญโชคชะตาพลิกผันให้ไปเจอเรื่องเลวร้ายขึ้นที่เมืองเพชร แต่เขาก็รอดตายจากคมกระสุนของนักเลงเจ้าถิ่มมาได้ เป็นเรื่องเหลือเชื่อเหนือปาฏิหาริย์ เพราะผ้ายันต์พะเนียงแตกผืนนี้แท้ๆ นะจะบอกให้...
อ้างอิง
จากหนังสือ
ยันต์ ศาสตร์จริงกับความเชื่อ
แปลก พรานนก -
-
สวัสดีครับคุณลิน...นอนดึกจังครับ ^^
-
คืนนี้คุณนวลจัดหนักเอาใจคนนอนดึกเลยนะครับเนี่ย....(^___^)
-
ทั้งต่อหน้าก็ดี ลับหลังก็ดี ทั้งตั้งใจก็ดีและมิได้ตั้งใจก็ดี ขอให้พี่รุ่งอโหสิกรรมให้น้องด้วยค่ะ -
สวัสดีคนนอนดึกค่ะ นกตื่นสายมากๆ ช่วงวันหยุด ผู้เฒ่าเค้าบอกนอนกินบ้าน กินเมือง
ขอบคุณพี่นวลที่นำบทความดีๆ มาฝากนะคะ
คิดถึงเสมอจ้า
หน้า 845 ของ 1206