ขอบคุณมากครับพี่อดุลย์ เมธีกุล ผมมีอาการอย่างนี้จริงๆครับผม หวังว่าต้องได้อย่างนั้นเป็นอย่างนี้ พอไม่ได้ก็มานะหนักขึ้นจนกลายเป็นทุกข์ ได้บ้างไม่ได้บ้าง จนทำได้ยาก เป็นเพราะตั้งเป้าหมายไว้นี่เอง ต้องละสิ่งนี้ให้ได้ก่อนครับผม
พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..
ในห้อง 'วิธีดูพระเครื่อง-เครื่องรางของขลัง' ตั้งกระทู้โดย บุพนิมิต, 9 สิงหาคม 2010.
หน้า 44 ของ 728
-
สาธุครับ น้องกัมพลสมกับเป็นบัณฑิตจริงๆครับ อนุโมทนาบุญด้วยครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้ครบทุกรสจริงๆท่านเจ้าของกระทู้คุณเกรียงกำลังใจเข้มแข็งดีมาก และเป็นผู้รู้และผู้บริหารจริงๆถ้าลองอ่านสิ่งที่คุณเกรียงเขียนถึงโรคภัยไข้เจ็บจะต้องยอมรับใจของคุณเกรียงทีเดียว และทุกท่านที่เข้ามาเขียนมาคุยกัน ผมว่าแต่ละท่านจิตใจไม่ธรรมดา คุยกันสนุกดีครับแถมได้รับรู้ในแต่ละส่วนของกัน มิตรภาพเกิดขึ้นได้ไม่ยากเลยจริงๆครับ เยี่ยมมากๆครับ
" บัณฑิตย่อมฝึกตน "
-
-
กราบขอบคุณในมธุรสวาจา
คุณบุพนิมิต เห็นทุกข์ มามากกว่าผม ต่อสู้กับทุกข์ ได้ดีกว่าผมเยอะ ไปตรวจมะเร็ง ยังไปเดินดูไม้กอล์ฟ ตามห้างได้....แหะ คุณน่ะ จะไปไกลครับ
ผมในสถานะการณ์เดียวกัน ยังไม่แน่ใจว่าจะรวบรวมสติไว้ได้ ดี เท่ากับครึ่งหนึ่งของคุณหรือไม่
ขออนุโมทนาในกระทู้ สร้างสรรค์นี้น่ะครับ -
เราทุกคนล้วนมีกิเลส...และพบเจอกับกิเลสต่างๆนาๆ ในทุกๆวัน ทุกเวลา ทุกนาที และทุกเสี้ยววินาที ที่เวลาผ่านไป....
แม้แต่พระ หรือผู้ที่เคร่งครัดในการปฏิบัติธรรม...ก็เป็นแบบเดียวกันไม่ต่างจากเรา....
แต่สิ่งที่แตกต่างจากเรา หรือแตกต่างกันไปในแต่ปัจเจกบุคคล...คือการเกิดขึ้นของกิเลสนั้นๆ การตั้งอยู่ของกิเลสนั้นๆ...แลการดับไปของกิเลสนั้นๆ ...
พระหรือผู้ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด และรู้แจ้ง...ย่อมดับกิเลสได้ดีกว่าเรา...ดับกิเลสได้เร็วกว่าเรา...แลเพราะการอนุมานว่าท่านดับได้เร็ว จึงเป็นผลดั่งคล้ายกับว่าท่านเหล่านั้นไม่มีกิเลส หรือหมดสิ้นแล้วซึ่งกิเลส....
และการอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สงบ ปราศจากสิ่งเล้าทางโลกิยทั้งปวง..นี่ก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้พระหรือผู้ปฏิบัติเคร่งครัด...ดับกิเลสได้ง่าย ได้เร็วกว่าคนที่ต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างเราทั่วๆไปครับ...
สิ่งที่แวดล้อมรอบๆตัวเรา แลสิ่งที่เข้ามาสัมผัสกายเรา ทางตา หู ลิ้น กายสัมผัส...สร้างกิเลสในใจเพียงสามสิ่งคือ โลภะ โทสะ โมหะ...แลสิ่งที่ดับอยากที่สุดในสามข้อคือ โมหะ...เพราะกิเลสนี้สร้างความสุขขึ้นในใจ และคนส่วนใหญ่มักไม่รู้ตัวว่ามันกำลังตั้งอยู่ ทำให้มันยึดติดอยู่ในใจนานโดยมิรู้ตัว...
การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในการกำจัดกิเลสเหล่านี้ของผมคือ การให้ครับ...นำโมหะหรือความสุขที่เกิดจากโมหะไปแบ่งปันให้คนอื่น..ด้วยใจที่เป็นสุข...ก็เป็นการดับกิเลสที่ผมฝึกใช้อยู่เสมอๆครับ...
ผมมีกิเลสเกิดขึ้นในใจตลอดเวลาเหมือนกันครับท่าน armchi....และเวลาจะกำจัดหรือดับมันลง...ก็ใช้หลัก ทาน ศีล ภาวนา ตัวดับมันครับ....
ไม่ต้องนั่งวิปัสนา (กรรมมัถฐานไม่ต้องเอ่ยถึง เพราะไม่คาดหวังว่าจะใช้ครับ ฮ่าๆๆๆ)...แค่นี้ก็มีความสุข...จัดการเรื่องครอบครัว จัดการเรื่องงาน ได้อย่างลงตัวและมีความสุขครับ.... -
เพราะเวลาปฏิบัติ...เรามักมีเหตุและปัจจัยแวดล้อมที่แตกต่างกัน...แต่แนวทางหรือวิธีการในการจัดการกับกิเลสที่เกิดขึ้น...มักเป็นไปในแนวทางที่คล้ายกันครับพี่หน่อง....
ต้องรู้เหตุ...หาเหตุ...ให้พบ...แล้วดับหรือแก้ที่เหตุ.....
เราส่วนมาก...หาเหตุได้...แต่มิรู้ว่าเหตุที่ตนพบ...คือเหตุที่แท้จริงใช่หรือป่าว...พอลองดับเหตุ แต่มิเห็นผล จึงทำให้วนเวียนอยู่กับการดับเหตุ...แลเกิดกิเลสซ้อนกิเลสไม่จบสิ้น...ทั้งนี้ส่วนหนึ่งมาจากอัตตาในตัวด้วยครับ...คิดว่าเราเจ๋งแล้ว ทำถูกแล้ว (โมหะแฝง) เลยยิ่งทำก็ยิ่งทุกข์ครับ....
พี่หน่องสุดยอดครับ...ได้พบกับผู้ปฏิบัติแท้อีกแล้ว...สาธุ สาธุ สาธุ ครับ... -
ผมเป็นสมาชิกตั้งแต่ปี 2006 เข้าแต่ห้อง musics ครับ...เดี๋ยวนี้ไม่เคยเปิดเข้าไปห้อง music อีกเลยครับพี่.... -
เห็นกระทู้หลวงพ่อทรงของพี่พีมีข้อมูลมากมาย...ทำให้สัมผัสได้อีกว่า...พี่พีเป็นผู้น้อมกายน้อมใจ ใฝ่แลสนับสนุนพระพุทธศาสนายิ่งอีกท่นหนึ่งครับ...
บังเอิญเซ็นทรัลปิ่นเกล้ามันอยู่ไม่ไกลศิริราชอ่ะครับ...เป็นทางผ่านพอดี...หมอตรวจเสร็จประมาณ 11 โมง...เลยแอบย่องไปดูหัวไม้ลดราคาอ่ะครับ...ฮ่าๆๆๆ...รอสอยตอน super sales ครับ (งบน้อย...อิอิอิ)
ช่วงนี้พอแล้วครับพี่...ผมติดทีภรรยาไม่ค่อยยอมให้ไปออกรอบ...เลยได้แค่ลูบๆคลำๆอยู่กะบ้าน...แต่ถ้ามีแม็ชแข่งขันประเภทสมาคมหรือองค์กรขอความสนับสนุนมา...ก็ลงสนามจริงเลยครับพี่...ฮ่าๆๆๆ
ทุกข์ที่ผมต้องจำไว้เป็นบทเรียน (แต่ไม่จำฝังใจนะครับ)....
- ครีโมฯเข็มแรก....นรกสุดๆ (เจาะเส้นเลือดขาหนีบ สอดสายสวนไปที่ตับครับ)
- ตอนหมอมาบอกว่า..."คุณจะอยู่ได้ไม่เกินหกเดือน ถึงหนึ่งปี"....
ในชีวิตผมที่เหลืออยู่ต่อไปในอนาคตข้างหน้านี้...คงไม่มีทุกข์ใดเทียบได้แล้วครับพี่....
ขอบคุณพี่พีมากๆครับ...ที่เคยแวะมาเยี่ยมอยู่เสมอๆครับ... -
-
-
สิ่งที่ทำนี่แหละครับคือวิปัสสนา คือ ปัญญาที่เข้าไปเห็นความเกิดความดับ
-
หลายคนผมคิดว่า...ยังยึดติดอยู่ที่ วิปัสสนา คือการต้องสวดมนต์ก่อน แล้วจึงนั้งสมาธิต่อ....
แต่ผมใช้วิปัสสนา เจริญสติด้วยการพินิจพิเคราะห์อยู่ตลอดเวลา และสม่ำเสมอในทุกๆวินาทีที่ผ่านไปครับพี่....
หากถามว่า...ต้องทำทุกๆวินาทีเชียวหรือ...เท็จจริงแล้วปล่าวเลยครับ.....
เพียงแต่สร้างนิสัยส่วนตัวในทุกๆวันให้เป็นแบบนี้ครับ....นิสัยผมเปลี่ยนไปเยอะเลยครับ...แต่กลับมีความสุขมากกว่าเมื่อก่อน....
ที่พี่พีกล่าวชมว่า...ผมจะไปได้ไกล...ความหมายคงจะเป็นหน้าที่การงาน และอีกหลายๆด้านของชีวิต...พี่พีมองได้ลึกซึ้งครับ...ชึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อน ก่อนที่ผมจะพบกับมะเร็งตับ...พี่พีคงทายแม่นสุดๆครับ (ยกหางตัวเองนิดหนึ่งนะครับพี่พี)
ผม drop ตัวเองลงในจุดที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตที่ผ่านมา...ผมผ่านเรื่องเลวร้ายที่น้ำตาตกมาช่วงไม่นาน...แล้วก็ดีใจสุดๆดั่งได้ขึ้นสวรรค์เมื่อปลายปีที่ผ่านมา....
ปริญญาเอก...อยู่แค่เอื้อม...แต่ผมกลับพอ.....
เงินเดือนหลักแสน...ก็ไม่ยาก...แต่ผมกลับพอ.....
ผมวิเคราะห์ถี่ถ้วนดีแล้วครับ...สุขที่ดีที่สุดของผมอยู่ตรงนี้ครับ...
เช้า...ขับรถสบายๆ 30 กม.จากบ้านถึงโรงงาน....
เย็น...ขับรถสบายๆ 30 กม.จากโรงงานถึงบ้าน....
ถึงโรงงาน...สายเป็นเรื่องประจำของผม ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้ทั้งวัน...โพสแต่ข้อความในกระทู้กับพี่ๆเพื่อนๆกัลยาณมิตรที่นับถือ...(มันทำงานอ่ะป่าววะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆ)
ทำงานด้วยนะครับเนี่ย...เดี๋ยวจะหาว่าขี้เกียจ...หุหุหุ ฮ่าๆๆๆๆ
เย็นกลับถึงบ้านพาลูกพาเมียไปเดินเล่นตลาด...ผลาญน้ำมันเชื้อเพลิงจริงๆ...
อิอิอิ...โม้มากไปนิดนะครับพี่หน่อง...อภัยให้น้องด้วยครับ ฮ่าๆๆๆ -
มีแต่น้ำไปซะหลายโพส....
กลับมาเนื้อหาตามหัวข้อกระทู้มั่งดีกว่าครับพี่หน่อง.....
เหรียญในกรุท่านผู้เฒ่าชาวหนองสะเดา....
เหรียญหลวงปู่สอน วัดหนองกระทุ่มครับ....
ไฟล์ที่แนบมา:
-
-
องค์นี้ข้ามจังหวัดมา...มิไกลสามชุกสักเท่าใดครับพี่....
ผมชอบพระยันต์สามเหลี่ยม...เดินอักขระเต็มทั้งสามด้าน....เนื้อแดงดำ เข้มขลังดีอีกเหรียญหนึ่งครับ....
เหรียญพระครูบุญญคณูปการ วัดเขาท่าพระ ชัยนาท ครับ...
ไฟล์ที่แนบมา:
-
-
แวะมาเยี่ยมชม หาความรู้ครับ
-
เยี่ยมครับแถวหนองสะเดาสายพ่อมุ่ยยังมีใครสืบสายหลวงพ่อมุ่ยอีกหรือไม่ครับ คุณเกรียงเคยได้ยินหลงพ่อพยุงวัดบรรลังล์ไหมครับองค์นี้ท่านก็ศิษย์หลวงพ่อมุ่ยเหมือนกันแต่ท่านมรณภาพไปแล้วครับ เก่งครับองค์นี้ พระเนื้อดินที่เป็นพระหลวงพ่อมุ่ยที่ว่ากำแพง 500 หรืออย่างไรนี่..ที่คุณเกรียงเคยลงให้ชม ผมไปดูเขามาแล้วเขาเรียกว่า ดอนกลอยพิมพ์กำแพง 500 เป็นพระยุคแรกๆของท่าน สุดยอดเลยครับ หลวงพ่อแกรท่านก็มีพระเนื้อดินทำล้อพิมพ์พระกรุดงแม่นางเมืองที่บ้านเรามีมวลสารเก่าของพระกรุดงแม่นางเมืองสมัยทวารวดีด้วยครับ ปัจจุบันหายากมาก ไม่ค่อยพบเห็น ที่สำคัญผมจัดให้เหรียญโพธิ์ชัยผมยืมเขามาแล้วครับ ยังไม่ถ่ายรูปลงเลยครับ กะว่าคงต้องรอกลับจากอุดรก่อนประมาณวันจันทร์แหละครับออกเดินทางคืนนี้ ไปกราบและทำบุญกับท่านพาแม่ไปพร้อมพี่ๆครับ
-
-
แล้วพระที่อยู่ในเวบที่พี่หน่องคุ้นเคย...ก็ยังไม่เหมือนกับที่ผมมี...เนื้อดินต่างกันเยอะครับพี่....
กำแพง 500 ที่ผมเคยโพสไว้...ชาวหนองสะเดาเรียกชัดเจนว่า กำแพงห้าร้อยครับ...ไม่มีคำว่าดอนกลอย...พระเนื้อดินเผายุค 2485 นี้...ทำขึ้นมาหลายพิมพ์ครับ...แต่เนื้อหาใกล้เคียงกันครับ....
2485....เป็นช่วงกลางของสงครามโลกครั้งที่สอง ยุดเริ่มต้นของลัทธินิยมคอมมิวนิสต์ในไทย...ยุคที่สองสิงห์คณะราษฐแย่งชิงความเป็นใหญ่กันเอง...
และที่บ้านหนองสะเดา...เป็นเขตอิทธิพลของสองโจรชื่อดัง เสือดำและเสือฝ่ายครับ....หลวงพ่อมุ่ยเป็นผู้นำชาวบ้านหนองสะเดา จับปืนสู้กับเสือดำ และจัดทำพระชุดเนื้อดินเผาแจกจ่ายให้ชาวบ้านไว้ต่อสู้ป้องกันตัว...และนอกจากพระดินเผาชุดนี้แล้ว...ลูกศิษย์หลวงพ่อบางคน ยังได้รับเสื้อยันต์แดง และพิรอดแขนจากหลวงพ่อด้วย....
กำแพงห้าร้อย...โดนกระสุนปืนจากฝ่ายเสือดำที่หน้าผากหงายท้อง...แต่แค่หัวโนครับ....พ่อเฒ่าชอบเล่าความหลังให้ผมฟังบ่อยๆครับ...
เสือดำ...ปล้นทุกที่ในสุพรรณ สามชุก ไม่เคยพลาด...มีเพียงทีเดียวคือหนองสะเดาครับ...ที่เสือดำไม่เคยผ่านเข้าไปได้.....
บทเพลงของเด็กเลี้ยงควายบ้านหนองสะเดา...สะท้อนวิถีชีวิตและอ้างถึงเสือดำไว้อย่างน่าฟังครับ...วันหลังโอกาศดี...จะจดเนื้อเพลงจากปากผู้เฒ่ามาเล่าสู่กันฟังครับพี่..... -
อิอิอิอิ อ่านกระทู้นี้คิดถึงเหรียญพระพ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์แห่งวัดสวนขัน
ท่านผู้เฒ่าให้คล้องคอตั้งแต่อยู่ ป2. ทุกวันนี้สึกหมดแล้วครับ คงต้องอาราธนาคล้องคอใหม่อีกแล้วครับ
เฮ้อ กิเลสพาวิ่งหาพระที่เค้าเล่นกันจนหมดงบไปหลาย ลืมพระของท่านผู้เฒ่าที่ให้ปกป้องตั้งแต่เด็กจนจวบใหญ่ ประสบการณ์โชกโชนมากมาย ลืมได้ไงหนอเรา -
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ ผมศรัทธาในพระสมเด็จมานานมากๆแล้วครับผมว่าผมจะได้พระสมเด็จแท้ ๆ มาบูชาติดตัวก็คงจะอีกนานมากๆครับ:'(
หน้า 44 ของ 728