รบกวนสอบถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิครับ

การหายใจ ลมหายใจ เป็นธรรมชาติ มันทำงานไม่มีหยุด คนหยุดหายใจ มีแต่คนตายแล้ว เท่านั้น..

คนปฏิบัติได้จริงๆ เขาเห็นสิ่งที่ดีกว่าลมหายใจ มั่นคงกว่าลมหายใจ เที่ยงตรง 12:00 น. ยิ่งกว่าสิ่งไหนๆ..

 

ก็สาวกภูมิอย่างท่านนี้ไง ที่เรามาตาม มาไล่ ให้เข้านิพพาน..

"ซื่อบื้อ"

 

ปฏิบัติไม่ถึง ก็ปล่อยไปตามกรรม จ้า

 

เราจะปล่อยท่านไปตามกรรมนั้นแหละ..

ถ้าท่านปฏิบัติไม่ถึง ก็ ตามสบายเลย กรรมวิบาก รอ ท่านอยู่ เยอะเลย ไม่ใช่รึ5555

 

เรื่องเวทนา
พระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต

ถาม-ตอบ ปัญหาธรรม วันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๒
ณ วัดป่าสันติพุทธาราม (วัดป่าเขาแดงใหญ่) ต.หนองกวาง อ.โพธาราม จ.ราชบุรี​

หลวงพ่อ : ตัวจิตไง ไอ้นี่มันจะเข้าตรงนี้ มันจะเข้าแบบว่า อย่างที่เขาถามโยมบ่อยว่า ทำไมอย่างเช่น เราเข้าฌานสมาบัติอย่างนี้นะ นี่เปรียบเทียบไม่ได้ว่าอะไร พอเข้าฌานสมาบัติ ทุกคนถามว่านั่ง ๗ วัน ๗ คืนได้อย่างไร? อย่างเช่นพระปัจเจกพุทธเจ้าเข้าสมาบัติ เห็นไหม เขาบอกว่า ๗ วัน ๗ คืน อย่างปกติเรา เราต้องปัสสาวะอุจจาระไง มันไม่เข้าใจ แต่ว่ามันจะเข้าถึงเลือดลมนี่ไง

เวลาเราเข้าฌานสมาบัติหลายๆ วัน พอเราเข้าปั๊บอวัยวะทุกส่วนเซลล์มันหยุดนิ่ง มันหยุดหมด เช่นกระเพาะปัสสาวะมันมีน้ำอยู่แค่นี้ ก็อยู่แค่นี้เพราะมันไม่ทำงาน มันหยุดได้ เหมือนลมหายใจนี่ อานาปานสติลมหายใจ เราต้องหายใจตลอดเวลา ถ้าหายใจๆ พอเข้าอัปปนาสมาธินี่มันจะหยุดหมด มันหยุดหมดเลย

http://sa-ngob.com/index.php/sermon-morning-detail/945

 

​

อานาปานสติกรรมฐาน(หลวงพ่อพุธ)​

เมื่อลมหายใจหายขาดไปแล้ว ความรู้สึกในร่างกายทุกสิ่งทุกส่วนไม่ปรากฏว่ามีอยู่ กายก็ไม่มี ลมหายใจก็ไม่มี ในความรู้สึกในขณะนั้นมีแต่สภาวะจิตที่นิ่ง คือ ตัวผู้รู้ปรากฏเด่นชัดอยู่ จิตมีความสว่างไสวอยู่และรู้รอบคอบอยู่ที่จิตโดยเฉพาะ นี้คือการภาวนาที่ถึงขั้นละเอียด

https://sites.google.com/site/chamcharat2/anapanasati

 

อานาปานสติกรรมฐาน(หลวงพ่อพุธ)
โดย หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
วันที่ ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๑ ​

ทีนี้ เมื่อเรากำหนดรู้อยู่อย่างนั้น ถ้าหากจิตของเราเป็นไปตามแนวแห่งสมาธิหายใจจะละเอียดเข้า ละเอียดเข้า ทุกทีๆ ในที่สุดลมหายใจก็จะหายไปหมดเมื่อลมหายใจหายไปจากความรู้สึกแล้ว ความสว่างภายในจิตก็จักปรากฏขึ้น เมื่อความสว่างภายในจิตปรากฏขึ้น ร่างกายก็หายไปในขณะนั้น เมื่อร่างกายหายไปแล้วก็ให้นึกว่าร่างกายยังมีอยู่ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความตกใจ พอร่างกายและลมหายใจหายไปหมดแล้ว จิตมันจะไปอยู่ที่ไหน ตรงนี้ต้องพยายามทำสติสัมปชัญญะให้รู้เท่าทันอาการเหล่านั้นให้ดี บางทีบางท่านอาจจะเกิดความวิตกขึ้นมาว่า เมื่อร่างกายและลมหายใจหายขาดไปแล้ว จิตมันจะไปอยู่ที่ไหน เมื่อเป็นเช่นนี้ ความหวั่นวิตกหรือความกลัวก็จะเกิดขึ้น แล้วจะทำให้จิตถอยจากสมาธิ ถ้าหากมีความกลัวติดอยู่ในความรู้สึก เมื่อจิตดำเนินไปถึงขั้นนี้ พอจะเข้าขั้นละเอียดกันจริงๆแล้วมักจะเกิดความกลัวขึ้นมา แล้วจิตจะถอยจากสมาธิ วิธีแก้ก็คือ พยายามทำบ่อยๆ ทำให้มากๆ อาศัยภาวิตา อบรมให้มากๆ พหุลีกตา กระทำให้มากๆ และมีสติสัมปชัญญะรู้เท่าทัน

https://sites.google.com/site/chamcharat2/anapanasati

 

ในการปฏิบัติ ย่อม มี อนุโลม ปฏิโลม..

ในการอ่าน ก็ต้อง เรียงจากบนลงล่าง และ อ่าน เรียงจากล่างขึ้นบน..

สุดท้ายพระสูตร ก็ จบลง ที่ "ลมหายใจออก"

ครบถ้วนกระบวนความ..

เก็บเกี่ยว เอา ตามบุญวาสนาบารมี ตน เอง เถิด..

 

ทุกสิ่งต้องเดินต่อไป ทุกอย่างต้องก้าวไปสู่จุดสิ้นสุด..

หน้าที่ในการอธิษฐานมาเกิด นั้นมีอยู่..

ไม่สามารถ รอ ใคร ได้..

ขั้น ตอน ตามที่วางไว้ ทุกอย่าง ต้องเสร็จ สมบูรณ์ เรียบร้อย โดยเร็ว..

 

ปกติธรรมดาครับ คนที่เข้าฌานลึกๆจะหยุดหายใจ ไม่มีลมหายใจเข้าออก แต่ไม่ตายครับ อย่าตกใจกลัว

 

หลวงพ่อชา สุภัทโธ..

 

มันคือปีติ อาการของจิตที่ไม่อยากหยุดนิ่ง มันจะดิ้นหาทางทำให้เกิดนิวรณ์ และฌานถดถอย วิธีก้าวผ่านพ้นคือต้องทำให้ชิน เพื่อจะได้เลิกวิตกวิจารณ์ต่อนิมิตและอาการปีติต่าง ๆ อันเป็นเหตุแห่งการกลับสู่ปฐมฌานครับ

 

ไม่ต้องทำอะไร แดนซ์ ซิ่ง ไป พอ