รบกวนสอบถามเรื่งนั่งสมาธิค่ะ

สวัสดีค่ะทุกท่าน

อยากสอบถามเรื่องการนั่งสมาธิค่ะ

ตัวเองได้เริ่มสวดมนต์ก่อนนอน และแผ่เมตตามาเกือบเดือนแล้วค่ะ แต่เป็นคนไม่ชอบสวดมนต์ยาวๆนะคะ

เวลาแผ่เมตตาก็จะพยายามน้อมใจนึกถึงบุญกุศลที่เราได้ทำแล้วอุทิศ ให้กับ เจ้ากรรมนายเวร เทวดาที่รักษา เทพ เทวดา ครูบาอาจารย์ทุกพระองค์ค่ะ

เสร็จแล้วก็จะตั้งนะโมสามจบ ขออำนาจสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระกรรมฐานทุกองค์ มาช่วยชี้นำและคุ้มครอง แล้วก็เริ่ม นั่งสมาธิค่ะ

ตอนนี้ลองวิธี นับ 1 ถึง 108 แล้วก็เรื่มใหม่นับ 1-108 ใหม่ ไปค่ะ ก็พยายามนับให้พร้อมเวลาหายใจเข้า หายใจออกค่ะ วิธีนี้เพิ่งเริ่มลองได้ไม่กี่วันนี้ค่ะ
แต่ก็คิดว่าดีค่ะ เพราะว่าไม่ค่อยวอกแวก เหมือนตอนภาวนาพุทโธค่ะ ซึ่งอาจเป็นเพราะต้องตั้งใจนับเลขให้ถูกค่ะ แต่ว่ารู้สึกถึงลมหายใจว่านิ่งลง แต่เราก็ยังนับ 1-108 อยู่ค่ะ รู้สึกสบายเพราะเริ่มนิ่งแต่ว่าก็ เหมือนจะหงายหลังค่ะ ก็เลยขืนตัวกลับมานั่งตรงๆเหมือนเดิม แล้วก้ต้องมาเริ่มนับ 1-108 ใหม่

เมื่อก่อนเคยนั่งสมาธิตอนวัยรุ่น นั่งไปเรื่อยๆ รู้สึกเบาค่ะ รู้ตัวว่ายังหายใจเข้าออกอยู่ แต่ว่าละเอียดมากหายใจ ทีนี้พอรู้สึกแบบนี้ ก็ไม่รู้จะทำไงก็เลยรี ภาวนาพุทโธ ใหม่ค่ะ

1.อยากทราบว่าควรทำอย่างไรดีคะ ให้นั่งได้นิ่งและไม่หงายหลังอีก
2.เราเป็นคนกรรมหนาเปล่าคะ ที่นั่งสมาธิได้ไม่ดี
3. ปฏิบัติตรงไหนผิดอย่างไรแนะนำด้วยค่ะ

ช่วยแนะนำด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ ;k03

 

เอ...ลองนั่งแล้วสังเกตใหม่นะครับ

การนับเลขนั้น บางที่เราจะอาศัยการจำจากสัญญาย้อมนึก แทนที่จะบริกรรมแบบ
นับแบบใจปล่อยๆ ผิดถูกก็ให้ดูเหตุที่ทำให้ใจส่าย แล้วรู้ไปตามนั้น ไม่ยึดมั่นในรู้
เมื่อทำบ่อยๆ จะค่อยเห็น พวกนิวรณ์ธรรมชนิดต่างๆ จะทำให้เราเห็นเหตุที่ทำให้
ใจเราไม่สงบ แล้วเราก็จะปัดกวาดด้วยศีล ด้วยบุญทาน จาคะ กุศลกรรมบท10 ไป
เรื่อยๆ

แต่ถ้าเราจับการนับมากเกินไป เพราะเข้าใจว่า การนับแบบไม่ผิดคือการทำที่ถูกต้อง
เราเลยยึดมั่นถือมั่นกับการนับไม่ให้พลาด

ตรงนี้เองจะทำให้เราน้อมนึก แล้วเวลาเราน้อมนึก โดยปรกติจะเกิดอาการมองข้าง
บน เหมือนจะมองเพดาน เพื่อนึก ทำให้เราเผลอตามอารมณ์ของการมองหาตัวเลข
จนทำให้หน้ามันค่อยๆหงาย แต่ด้วยเพราะรู้กายว่ากำลังหน้าหงาย เราจึงเกร็งคอ และ
เพราะการเกร็งคอ จะทำให้เอนหลังเพื่อหงายหน้าแทน พอทำไปบ่อยๆ ใจเราเคลิ้มๆ
เริ่มรู้กายไม่ได้ว่าอยู่ในอริยาบทไหน สัญญามันอ่อนลงคล้ายๆ จะหลับ ทำให้เอนหลัง
แล้วไม่รู้สึก ทำให้หงายหลังจนเกิดจุดศูนย์ถ่วงได้

ก็ลองสังเกตดูครับ ว่ามีการ น้อมนึกแบบตาลอยหรือเปล่า เราลองทำการนึกอะไร
ตอนนี้เลยก็ได้ เอาที่นึกออกยากๆ แล้วสังเกตมือไม้ของเราว่า ยกมาจับคาง เกาคาง
เกาหัว เกาหู แล้วมีอาการลอยตาไปมาหรือเปล่า อาการเหล่านี้เราไม่ได้จงใจจะเป็น
แต่เป็นเพราะวัฒนธรรมของคนไทย ในหนังในละคร ที่มักจะทำอาการแบบนี้เพื่อสื่อ
สารแทนการพูด ทำให้เกิดเป็น สังขารขันธ์ บันทึกเอาไว้ในขันธ์5 ทำให้มันออกมา
หลอกหลอนเราได้ เวลาที่เรา รู้สึกกาย รู้สึกใจตนที่เป็นอยู่ไม่ชัด

วิธีแก้คือ พยายามรู้สึกกาย รู้สึกใจ หมั่นคอยระลึกรู้ความเป็นไปของอริยาบท และ
จิตใจที่เราเป็นอยู่ในปัจจุบันขณะไว้เนืองๆ ทำเหมือนมีอีกคนเฝ้าดูกาย ดูใจเราที่เป็น
เพื่อให้มีจิตคอยตรวจสอบ กรรมฐาน

 

1 จะนั่งไม่ให้หงายหลัง ก็ต้องลองนั่งพิงกำแพงดูสิครับ หุๆๆๆ
ไม่ได้ล้อเล่นนะ ที่หงายหลังเพราะเคลิ้ม เป็นผลจากการทำสมถะสมาธิ ได้นิ่งสงบ ต้องเจริญสติให้มากกว่านี้ จะได้ไม่ไหลครับ
2 ถ้ากรรมหนาคงไม่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ที่สนใจการทำสมาธิภาวนาหรอกครับ ลืมตรงนี้ไปได้เลย แล้วหันมาสนใจการปฏิบัติอย่างถูกต้องและจริงจังดีกว่า
3 ปฏิบัติไม่ผิดหรอกครับ ได้สมาธิดีออก เสริมในส่วนที่ขาด จะยิ่งดีขึ้นไปอีก
ผมเองก็เป็นบ่อย นั่งนานๆ หลังค่อม ตัวโยกเยก ต้องคอยประคองไว้ ปัญหานี้ธรรมดามากครับ ไม่มีสิ่งใดต้องกังวลเลย...

 

ตอบคุณ นิวรณ์

ก็ลองสังเกตดูครับ ว่ามีการ น้อมนึกแบบตาลอยหรือเปล่า เราลองทำการนึกอะไร
ตอนนี้เลยก็ได้ เอาที่นึกออกยากๆ แล้วสังเกตมือไม้ของเราว่า ยกมาจับคาง เกาคาง
เกาหัว เกาหู แล้วมีอาการลอยตาไปมาหรือเปล่า อาการเหล่านี้เราไม่ได้จงใจจะเป็น
แต่เป็นเพราะวัฒนธรรมของคนไทย ในหนังในละคร ที่มักจะทำอาการแบบนี้เพื่อสื่อ
สารแทนการพูด ทำให้เกิดเป็น สังขารขันธ์ บันทึกเอาไว้ในขันธ์5 ทำให้มันออกมา
หลอกหลอนเราได้ เวลาที่เรา รู้สึกกาย รู้สึกใจตนที่เป็นอยู่ไม่ชัด

++++ตอบค่ะ ไม่ได้ ตั้งใจนึกเลขขนาดนั้น ค่ะ แค่ให้รู้ทันลมหายใจ เข้าออกเท่านั้นเองค่ะ เข้านับ 1 ออกนับ 2 อย่างนี้ไปเรื่อยๆค่ะ สนใจที่ลมหายใจเข้าออก

เข้าใจว่าถ้านับผิดก็รู้ว่าเพราะเราขาดสมาธิละ ก้เริ่มต้นนับใหม่ค่ะ ไม่มีอาการเกร็งคอเพราะว่าจะหงายหลังค่ะ แต่รู้สึกว่า ร่างกายครึ่งบนของเราทั้งหมดจะเอนไปด้านหลังค่ะ (เอนไปนิดหน่อย)
ก็รู้ตัวค่ะ แล้วก็เลยค่อยๆปรับมานั่งตัวตรงใหม่และเริ่ม นับ 1ใหม่ค่ะ

ขอบคุณนะคะ สำหรับคำแนะนำ



-cool day-

 

ตอบ คุณวิมุตติ ค่ะ

1. น่าลองค่ะ นั่งพิงกำแพงคงน่าจะช่วยได้ค่ะ ค่ะ ใช่คะ เพราะเริ่มรู้สึกนิ่ง สบาย ร่างกายมันก็ค่อยๆเอนทุกที ลองทำวิธีนี้ดู เมื่อร่างกายเราเริ่มเรียนรู้แล้ว ค่อยนั่งแบบธรรมดา คิดว่าน่าจะดีไหมคะ

2.ขอบคุณ ค่ะ ขอโทษที่ถามไรเบบี๋ค่ะ

3. ขอบคุณสำหรับคะแนะนำค่ะ จะพยายาม เรียนรู้เพื่อปฎิบัติให้ถูกต้องต่อไปค่ะ

ขอบคุณนะคะ;aa40

 

เหรอ... ของเรารู้สึกจะค่อยๆ ก้มไปข้างหน้าแฮะ เลยต้องเอามือมาจับเข่าแทน ถ้าจะสานมือแบบที่เขาทำกัน ต้องนั่งพิง... นั่งหลังตรงนานๆ รู้สึกปวดหลังด้วย สงสัยกรรมหนัก แต่คิดอีกที หลังมันยาวมากกว่า อิอิ

 

อนุโมทนา

 

ตอบข้อ1
ถ้านั่งพิงกำแพงนานๆเข้าคงจะติด ถ้าต้องการนั่งแบบไม่พิง ก็ควรเริ่มแบบที่ต้องการไปเลยดีกว่าครับ จนร่างกายชินไปเอง เริ่มๆก็ควรประคองขืนๆเอาไว้ ไม่นานผมว่าคุณทำได้แน่ครับ อนุโมทนาครับ อ่อ ถ้าวางมือไว้บนตักแล้วทรงตัวลำบาก ก็ลองวางมือไว้บนเข่าดูบ้างก็ได้นะครับ กว่าผมจะเจอท่านั่งที่ถนัด ก็ปาเข้าไปครึ่งปีเห็นจะได้ หุๆๆๆ

ข้อ2-3 ไม่มีอะไรให้ตอบ โชคดีนะครับ

ขอเสริมเล็กน้อย
เมื่อจิตสงบดีแล้ว ยกสู่ภูมิของวิปัสสนาไปเลยจะดีมาก
อารมณ์วิปัสสนาโดยมากก็นิยมการพิจารณา ธาตุ ขันธ์ อาตยนะ อริยสัจ อินทรีย์ และ ปฏิจจสมุปบาท
เลือกเอาตามที่ถนัดนะครับ ถ้ายังไม่รู้ว่าถนัดภูมิไหน ก็ต้องทดลองดูครับ ต้องค้นหาแนวทางของตนเองให้เจอตามจริตของตน เพื่อความก้าวหน้าต่อไปครับ
หลักการพิจารณาให้น้อมลงพระไตรลักษณ์นะครับ สืบเหตุสาวผลให้ชัดเจน แล้วจึงเกิดปัญญาได้ครับ

ที่กล่าวไปเป็นการปฏิบัติในรูปแบบ
ส่วนนอกรูปแบบคงทราบดีนะครับ ทำให้ได้บ่อยๆจะแจ่มครับ...

 

อนุโมทนาด้วยครับ ความจริงที่ทำก็ดีแล้วนะครับ สำหรับในหลายคำถามก็มีผู้รู้ได้ตอบไว้มากมาย ผมก็ขอเสนออีกทางเลือกครับ

ท่าน จขกท. ชอบนับ นับ 1 - 108 ฝึกสติก็ดีครับ ลองนับอีกแบบดูไหมครับ คือ นับ 1 -7 พอครบ ก็ไล่เป็น 1 - 8 ครบอีกก็ ไล่เป็น 1 - 9 ไล่ไปจน 1 - 15 พอครบ 15 ก็ไล่ลองมา 1 - 7 ใหม่ ลองดูฝึกสติดี หลุดบ่อย หลุดไม่บ่อยก็ลองดู น่าจะสนุกครับ

ส่วนเรื่องกรรม กรรมไม่หนาหรอกครับ ยังปฎิบัติได้ก็มีกรรมดีมากอยู่ ผมเป็นโรคปวดเข่ามาแต่เด็ก พอโตก็มาบาดเจ็บจากการวิ่งอีก นั่งสมาธิได้ไม่นาน เวลาไปปฎิบัติธรรมตามสถานที่ต่าง ๆ นั่งสมาธิ เต็มที่ ชั่วโมง หรือชั่วโมงกว่าจะปวดมาจนต้องออกมานั่งเยียดขา ก็จะพักสักหน่อยแล้วอาจจะนั่งต่อ ไม่ก็เดิน

การนั่งผมจะนั่งพิงกำแพงหรือเสาเกือบจะตลอด ถ้าไม่พิงจะไม่มีสมาธิและเวทนากวนจะนั่งไม่ได้ ไม่มีปัญหาครับสำหรับการนั่งพิง ลองนั่งดูแล้วกัน พิงหรือไม่พิงบรรลุได้ไม่แตกต่าง ^-^

 

+++++++สวัสดีค่ะ คุณ jinny95

ขอบคุณมากค่ะ ที่คุณแนะนำมา นับ 1-7 แล้วก้เพิ่มเลขไปเรื่อยๆ จนครบ 15 น่าสนใจดีค่ะ คงจะหลุดกระเจิงค่ะ ฮิฮิ เดี๋ยวคืนนี้จะลองดูค่ะ เพราะเป็นหลักการที่ดีอันหนึ่งค่ะ

คุณมีความพยายามสูงมากค่ะ ความศรัทธาเต็มเปี่ยมอย่างนี้ ขออนุโมทนากับคุณด้วยนะคะ

ค่ะ ส่วนตัวคิดว่านั่งทำอย่างไรก็ได้ให้เป้นอุปสรรคกับเราให้น้อยที่สุด เพราะแค่ฝึกจิตอย่างเดียวก็แย่แล้ว จะได้ไม่ต้องมากังวลกับร่างกายของเราให้มาก

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ

มีข้อสงสัยอยากถาม ค่ะ ว่า เวลา ที่ผู้หญิงมีประจำเดือน แม่บอกว่าห้ามนั่งสมาธิ เพราะร่างกายของเราไม่สะอาด จริงไหมคะ?แต่สวดมนต์ไหว้พระได้

ขอบคุณค่ะ
rat_wting

 

ไม่เกี่ยวหรอกครับ เรื่องประจำเดือน จริงๆ อะไรที่มากกว่าประจำเดือน หรือที่เรา
ต้องปล่อยออกทุกวันนั้น มันสกปรกกว่านี้อีก พระท่านยังไม่เห็นว่าอะไร แถมยัง
บอกว่า เวลาที่เราเข้าห้องน้ำทำธุระ มักจะมีเวลาว่าง เวลานั้นสามารถแทรกการ
ปฏิบัติเข้าไปได้

เช่น พิจารณาธาตุที่มันไหลเข้าไหลออก ดิน น้ำ ลม ไฟ

หรือ สวดมนต์ ก็ยังได้ เอาเวลาๆมาสร้างกุศลเยอะๆ จิตผ่องแผ้วคือกุศล

จิตที่คิดมาก สงสัยมาก ซึมมากๆ(หลายคนนั่งห้องน้ำแล้วหลับ) ตรงนั้นเป็นอกุศล

สำหรับผู้หญิง เวลามีอุปสรรคเล็กๆน้อยๆ เราก็เอามาระลึกดูใจที่มันรำคาญ แต่ก็
หนีสภาพไม่ได้ ก็ดูไปเลยว่าใจมันไม่ยอมรับ มียินร้าย ซึ่งกายมันก็แปรผันไปตาม
วิบากที่เราเคยทำมา ยังไงเสียเขาก็ต้องส่งผลเป็นอย่างนั้น เรากลับแยกกายแยกรูป
ออกจากส่วนนามไม่ได้ แยกจิตออกมาไม่ได้ จนเหมือนทำให้จิตนั้นถูกกังขังอยู่ในกาย
เลยทำให้รำคาญ จะเห็นเลยว่า เราไปหยิบฉวยสิ่งหนึ่งขึ้นมา แล้วเติมความยินร้าย
จึงปรากฏออกมาเป็นสังขารธรรม เป็นวิบากชนิดใหม่ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสิ่งที่เกิด
ขึ้นในแต่ละเดือนเลย

ดูแบบนี้ คล้ายๆ การดูจิตที่แว๊บออกไปจากการนับเลข แล้วจะเห็นว่า ธรรมะนั้นสอน
เราอยู่ตลอดเวลา

 

มี ประจำเดือนก็นั่งได้ครับ ไม่ได้สกปรก ไม่ได้หยาบอะไร ผู้ชายก็คลอด ก็กำเนิดมาจากตรงนั้น ไม่ได้วิเศษไปกว่ากัน ระหว่างชายหญิง

อะไรที่เป็นกุศล มันทำไปมันก็ได้กุศลครับ ^-^

 

ผู้ชายอาจจะได้เปรียบเรื่องสรีระร่างกาย แต่ผู้หญิงก็ปฏิบัติได้ เข้าถึงธรรมได้เฉกเช่นเดียวกัน ประจำเดือนไม่เป็นปัญหามากมายนัก ถ้าสามารถทำสมาธิได้นะ...

 

ถ้าไม่นับเลข ใช้วิธี นับลูกประคำก็ได้ค่ะ ถ้านับเลขอย่านับเรียง 1234
ให้นับ 12 21 123 321 1234 4321 12345 54321 แล้วก็เริ่มตั้นใหม่แบบนี้ ถ้านับเรียง มันจะไปจำสัญญาค่ะ ปากพูด แต่ไม่มีสติค่ะ

ขอตอบในฐานะผู้หญิงเหมือนกันนะคะ
เวลาเรามีประจำเดือน ท่านั้งจะปวดเอวมาก และท้องและขา ยังไม่แนะนำให้นั้งเพราะเราจะทนเวทนาไม่ได้ ใจยังไม่มีสมาธิ ถ้าจะแนะนำน่าจะใช้วิธีเดินจงกรม ถ้าออกแนวสมถะนะคะ หรือเจริญสติกึ่งสมถะ คือรู้ทันเราทำอะไรตามรู้ อันนี้ก็ได้สติ เหมือนกัน
เอาไว้หมดประจำเดือนเมื่อไร ค่อยมาทำกรรมฐานสมาธิแบบสมถะก็ได้ค่ะ

ขอให้สำเร็จนะคะ อนุโมทนากับความตั้งใจทำกุศล

 

ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว

อนุโมทนาครับ
ลองฝึกวิปัสสนาสร้างสติความรู้สึกตัว ทำให้สมาธิก้าวหน้าขึ้นไปด้วยครับ

 

ขอบคุณ ทุกคำแนะนำ ค่ะ ขอกุศลผลบุญใดๆที่ข้าพเจ้าจะสร้างแล้ว จงถึงแด่ทุกท่านด้วยค่ะ