รัก

กฎเข้มงวดขนาดนี้ใครจะทำได้ล่ะครับ
ห้ามผายลมนี่นะ...

 

รับจ๊อบพิเศษ ...... เป็นยามเฝ้ากระทู้กะดึกให้นายค่ะ ......

แต่แอบมาเล่นเน็ต ...... จะโดนไล่ออกไหมเนี่ย ......

 

นั่นสิคะ ฝืนธรรมชาติจริงๆเนอะ ..... เด็กโตแถวบ้าน แหกกฎประจำ ......

เมื่อตะกี้นี้เองค่ะ ทำเอาตัวเล็กแถวๆนี้ เกือบตกไทม์ .......

 

ถ้าแอบมาเล่น แล้วจะโดนไล่ออก
ถ้างั้นไม่ต้องแอบครับ
เล่นให้เห็นจะจะเลย

ว่าแต่ใครเป็นนาย
เจ้าของกระทู้ล่ะคุณขวัญเทวา

 

ถือว่ารับคำเชิญแล้วนะคะ ..... :cool::cool::cool:

 

หือ...ผายลมแรงขนาดนั้นเลยเหรอ
ผมขอกลับไปคิดใหม่ได้มั้ยเนี่ย

จะไปดีหรือเปล่าเนี่ย

 

ในกระทู้นี้อบอุ่นดีครับโดยเฉพาะ
ท่านตระกูลพราน

 

คุณขวัญเทวาผมขอตัวพักผ่อนก่อนนะครับ
ตี 1 กว่าแล้ว
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นสาย

 

จุ๊ ๆ ๆ ...... อย่าเพิ่งเอ็ดไปค่ะ ......

โดนไล่ออกกันหมด .... เดี๋ยวจะคิดถึงกันนะคะ .....

 

บ๊าย ..... บาย ....... หลับฝันดีนะค๊า ..... ;k06

 

ราตรีสวัสดิ์ครับ เช่นเดียวกันครับ

 

แวะมาดูคนนอนดึกค่ะ.......

สวัสดีค่ะ....คุณขวัญเทวา...

 

ยินดีค่ะ ...... ไปหลายๆคนสนุกสนานดี ...... มาเมื่อไหร่อย่าลืมบอกกันนะคะ :cool::cool:

ช่วงนี้สบายดีค่ะ .... ทานอิ่ม .... นอนพอ .... งานหนัก เลยอู้มา เล่นเน็ต .... แหะๆ

 

ตัวอย่างคำประพันธ์
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="70%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ฉบังสิบหกความหมาย[/FONT]</TD><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หนึ่งบทเรียงราย[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="80%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]นับได้สิบหกพยางค์[/FONT]</TD><TD width="50%"> </TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="70%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]สัมผัสชัดเจนขออ้าง[/FONT]</TD><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เพื่อเป็นแนวทาง[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="80%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ให้หนูได้คิดคำนึง[/FONT]</TD><TD width="50%"> </TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="70%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]พยางค์สุดท้ายวรรคหนึ่ง[/FONT]</TD><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]สัมผัสรัดตรึง[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="80%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]สุดท้ายวรรคสองต้องจำ[/FONT]</TD><TD width="50%"> </TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="70%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]สุดท้ายวรรคสามงามขำ[/FONT]</TD><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ร้อยรัดจัดทำ[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="80%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]สัมผัสรัดบทต่อไป[/FONT]</TD><TD width="50%"> </TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="70%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บทหนึ่งกับสองว่องไว[/FONT]</TD><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]จงจำนำไป[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="80%"><TBODY><TR><TD width="50%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เรียงถ้อยร้อยกาพย์ฉบัง[/FONT]</TD><TD width="50%"> </TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์
[/FONT]
​

<TABLE border=0 cellSpacing=" " width="85%" align=center><TBODY><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]กาพย์ฉบัง ได้ชื่อว่าฉบัง ๑๖ เพราะ ๑ บท มี ๑๖ พยางค์ หนึ่งบทมีสามวรรค วรรคที่หนึ่ง หกพยางค์
วรรคที่สองมีสี่พยางค์ และวรรคที่สามเป็นวรรคสุดท้ายมีหกพยางค์ รวมเป็นสิบหกพยางค์
การวางคณะให้สังเกตแผนผัง จะเห็นบรรทัดที่หนึ่งมีสองวรรค และบรรทัดที่สองมี ๑ วรรค วางเช่นนี้
ต่อไปเรื่อย ๆ
สัมผัสระหว่างวรรค ในหนึ่งบทมีคู่สัมผัสเพียงคู่เดียว คือพยางค์สุดท้ายของวรรคที่หนึ่งสัมผัสกับ
พยางค์สุดท้ายของวรรคที่ สอง (หากยังไม่เข้าใจเรื่องคำสัมผัส คลิกที่วงเล็บนี้เพื่อเรียนรู้เรื่อง
สัมผัส)
ตัวอย่าง
[/FONT]<TABLE border=0 cellSpacing=" " width="85%"><TBODY><TR><TD>

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif][/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]
[/FONT]<TABLE border=0 cellSpacing=" " width="60%" align=left><TBODY><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ทองหยิบจับจีบสีเหลือง[/FONT]</TD><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บอกความรุ่งเรือง[/FONT]</TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ชี้ชัดวัฒนธรรม[/FONT]</TD><TD> </TD></TR></TBODY></TABLE>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]


สัมผัสระหว่างบท
เมื่อแต่งมากกว่า ๑ บทต้องมีสัมผัสระหว่างบท พยางค์สุดท้ายของบทต้น สัมผัสกับพยางค์สุดท้าย
ของวรรคที่สองของบทถัดไป
ตัวอย่าง [/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>

​

<TABLE border=0 cellSpacing=" " width="60%" align=center><TBODY><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ทองหยิบจับจีบสีเหลือง[/FONT]</TD><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บอกความรุ่งเรือง[/FONT]</TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ชี้ชัดวัฒนธรรม[/FONT]</TD><TD> </TD></TR></TBODY></TABLE>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif][FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif][/FONT][/FONT]<TABLE border=0 cellSpacing=" " width="60%" align=center><TBODY><TR><TD width="57%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]อย่าให้เหลือเพียงทรงจำ[/FONT]</TD><TD width="43%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]คุณค่าเหลือล้ำ[/FONT]</TD></TR><TR><TD width="57%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]แนะนำขนมของไทย[/FONT]</TD><TD width="43%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif] [/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 cellSpacing=" " width="85%" align=center><TBODY><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]การเลือกใช้คำ
กาพย์ฉบัง ๑๖ นิยมใช้คำเป็นคู่ คือ
๐๐/๐๐/๐๐ ๐๐/๐๐
๐๐/๐๐/๐๐
เช่น
กระเทือน / กระทบ / กระแทก ใช่ตก/ใช่แตก
แต่แทรก/รู้สึก/ในทรวง
(ศิวกานต์ ปทุมสูติ) [/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>

​

<TABLE border=0 width="80%" align=center><TBODY><TR><TD>ความไพเราะของกาพย์ฉบัง ๑๖</TD><TD>จากกาพย์พระไชยสุริยา ของสุนทรภู่</TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]มะม่วง/พวงพลอง/ช้องนาง</TD><TD>หล่นเกลื่อน/เถื่อนทาง</TD></TR><TR><TD>กินพลาง/เดินพลาง/หว่างเนิน</TD><TD> </TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]เห็นกวาง/ย่างเยื้อง/ชำเลืองเดิน</TD><TD>เหมือนอย่าง/นางเชิญ</TD></TR><TR><TD>พระแสง/สำอาง/ข้างเคียง</TD><TD> </TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]เขาสูง/ฝูงหงส์/ลงเรียง</TD><TD>เริงร้อง/ซ้องเสียง</TD></TR><TR><TD>สำเนียง/น่าฟัง/วังเวง </TD><TD> </TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]กลางไพร/ไก่ขัน/บรรเลง</TD><TD>ฟังเสียง/เพียงเพลง</TD></TR><TR><TD>ซอเจ้ง/จำเรียง/เวียงวัง</TD><TD> </TD></TR><TR><TD bgColor=#ffffff colSpan=2>

ฯลฯ​

</TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]ก ข /ก กา /ว่าเวียน</TD><TD>หนูน้อย/ค่อยเพียร</TD></TR><TR><TD>อ่านเขียน/ผสม/กมเกย</TD><TD> </TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]ระวังตัว/กลัวคร/ูหนูเอ๋ย</TD><TD>ไม้เรียว/เจียวเหวย</TD></TR><TR><TD>กูเคย/เข็ดหลาบ/ขวาบเขวียว</TD><TD> </TD></TR><TR><TD>[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif] [/FONT]หันหวด/ปวดแสบ/แปลบเสียว</TD><TD>หยิกซ้ำ/ซ้ำเขียว</TD></TR><TR><TD>อย่าเที่ยว/เล่นหลง/จงจำ</TD><TD> </TD></TR></TBODY></TABLE>

​

<TABLE border=0 cellSpacing=" " width="60%" align=center><TBODY><TR><TD width="46%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]หม้อแกง/ จัดแบ่ง/ ลงจาน[/FONT]</TD><TD width="54%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]รสมัน /หอมหวาน[/FONT]</TD></TR><TR><TD width="46%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ท้องพาล/ กู่ร้อง/ จ้องหา[/FONT]</TD><TD width="54%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif] [/FONT]</TD></TR><TR><TD width="46%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เพียงเพื่อ/ ลิ้มรส/ โอชา[/FONT]</TD><TD width="54%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เพียงสัก /ครั้งครา[/FONT]</TD></TR><TR><TD width="46%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ก็พา/ ติดพ้อง /ต้องใจ[/FONT]</TD><TD width="54%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif] [/FONT]</TD></TR><TR><TD width="46%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif] [/FONT]</TD><TD width="54%">[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]แบบทดสอบ[/FONT][FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif] แบบฝึกหัด แฟ้มสะสมงานนักเรียน
ห้องเรียนสีชมพู ร้อยกรอง สมุดเยี่ยม
รับผิดชอบโดย
อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์
กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย โรงเรียนสุราษฎร์ธานี[/FONT]​

 

ใช่แบบนี้หรือเปล่าเอ่ย...

 

มาแระ ....... เดี๋ยวขอกลับไปหาดูก่อนนะท่าน เหมือนจะไม่ใช่ .... แหะๆ

ยังไม่นอนอีก ....... :boo:

 

สุเทษณ์ รักจริงมีจริงฤก็ไฉน อรไทบ่แจ้งการ
มัทนา รักจริงมีจริงก็สุระชาญ ชยะโปรดสถานใด
สเทษณ์ พี่รักและหวังวธุจะรัก และบทอดบทิ้งไป
มัทนา พระรักสมัครณพระหทัย ฤจะทอดจะทิ้งเสีย?
สุเทษณ์ ความรักละเหี่ยอุระระทด เพราะมิอาจจะคลอเคลีย
มัทนา ความรักระทดอุระละเหี่ย ฤจะหายเพราะเคลียคลอ
สุเทษณ์ โอ้โ๋อ๋กระไรนะมะทะนา บมิตอบพะจีพอ?
มัทนา โอ้โอ๋กระไรอะมระง้อ มะทะนามิพอดี

 

ขอนอนผลัดในฝันก่อนน๊า ....... หลับฝันดีทุกท่านเลยจ๊ะ ........

 

เยื่อใด ใยเทียบ เยื่อมิตร.....ผูกพัน คล้องชิด
โยงพัน มัดผูก เกลียวกลม

จริงใจ จริงจัง เหมาะสม.....มิตรภาพ น่าชม
ตรึงใจ ทุกเมื่อ เชื่อวัน

วันคืน หมุนเวียน เปลี่ยนผัน.....ผลัดคืน เปลี่ยนวัน
มิลืม เลือนลาง จางใจ

ซาบซึ้ง ตราตรึง หฤทัย.....รจนา ปราศัย
อิ่มเอิบ เต็มเติบ ไมตรี

ร่ายกล่าว ลำนำ กาพย์กวี.....เป็นพยาน พาที
ยกย่อง ผองมิตร จิตปรีดา

 

สุเทษณ์ รักจริงมีจริงฤก็ไฉน อรไทบ่แจ้งการ
มัทนา รักจริงมีจริงก็สุระชาญ ชยะโปรดสถานใด
สเทษณ์ พี่รักและหวังวธุจะรัก และบทอดบทิ้งไป
มัทนา พระรักสมัครณพระหทัย ฤจะทอดจะทิ้งเสีย?
สุเทษณ์ ความรักละเหี่ยอุระระทด เพราะมิอาจจะคลอเคลีย
มัทนา ความรักระทดอุระละเหี่ย ฤจะหายเพราะเคลียคลอ
สุเทษณ์ โอ้โ๋อ๋กระไรนะมะทะนา บมิตอบพะจีพอ?
มัทนา โอ้โอ๋กระไรอะมระง้อ มะทะนามิพอดี


<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">วสันตดิลกฉันท์๑๔ </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right> </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right> </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right> </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD vAlign=top>เขียนโดย ภาษาสยาม </TD></TR><TR><TD class=createdate vAlign=top>วันอังคารที่ 16 กันยายน 2008 เวลา 18:09 น. </TD></TR><TR><TD vAlign=top>

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ​

มีความหมายเรียกกันว่า ฉันท์สายฝน เป็นฉันท์ที่มีลีลางดงามที่สุด
ประดุจความงามของน้ำฝนในวสันตฤดู มีความไพเราะเหมาะสำหรับแต่งเรื่องพรรณนา ชมเชย
ให้ผู้ฟังรู้สึกไพเราะซาบซึ้งกินใจ

คณะและพยางค์ บทหนึ่งมี ๒ บาท ๔ วรรค วรรคที่ ๑ มี ๘ คำ
วรรคที่ ๒ มี ๖ คำ วรรคที่ ๓ มี ๘ คำ วรรคที่ ๔ มี ๖ คำ ๑ บทมี ๒๘ คำ

สัมผัส มีสัมผัสในบท ๒ แห่ง คือ
๑. คำสุดท้ายของวรรคที่ ๑ สัมผัสกับคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒
๒. คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓
สัมผัสระหว่างบท คือ คำสุดท้ายของบท สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ ของบทต่อไป
คำครุ ลหุ บทหนึ่งมีคำครุทั้งหมด ๑๔ คำ คำลหุ ๑๔ คำ
วรรคที่ ๑ และวรรคที่ ๓ มีคำครุ ๔ คำ คำลหุ ๔ คำ คื่อ คำที่ ๑ ๒ ๔ ๘
เป็นคำครุ คำที่ ๓ ๕ ๖ ๗ เป็นคำลหุ
วรรคที่ ๒ และวรรคที่ ๔ เป็นครุ ๓ คำ คำลหุ ๓ คำ คำที่ ๑ ๒ ๔ เป็นคำครุ
คำที่ ๓ ๕ ๖ เป็นคำลหุ
แผนผัง

ตัวอย่าง
อำพนพระมนทิรพระราช สุนิวาสน์วโรฬาร์
อัพภันตรไพจิตรและพา- หิรภาคก็พึงชม
เล่ห์เลื่อนชะลอดุสิตฐา น มหาพิมานรมย์
มารังสฤษฎ์พิศนิยม ผิจะเทียบก็เทียมทัน
( สามัคคีเภทคำฉันท์ ชิต บุรทัต )

ที่มา หนังสือการแต่งคำประพันธ์ ประยอม ซองทอง
</TD></TR></TBODY></TABLE>