อิ่มอุ่น : พี่จุ้ย

ขอพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งสูงสุดของแม่ทุกภพชาติ




อิ่มอุ่น : ศุ บุญเลี้ยง



อุ่นใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง
รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกล ... แม้เพียงครึ่งวัน


ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน



อิ่มใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มรักลูกหลับนอน
น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร
แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน ... สอนสั่ง


ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง
ให้เจ้าเป็น ความหวังของแม่ต่อไป


ใช่เพียงอิ่มท้อง
ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น
อุ่นไอรัก อุ่นละมุน
ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน​

 

วันที่แม่ภาคภูมิใจมากที่สุด..คือวันที่ลูกสำเร็จการศึกษา..

แม่ลูกผูกพันกัน..สุดซึ้งค่ะ..
ฟังเพลงพี่จุ้ยของน้องแคทจุฟๆ ก็จะรู้สึกว่า..
คิดถึงแม่ขึ้นมา..น้ำตามันไหลจ้า ๆ ๆ ...

ดูรูปคุณแม่น้องแคทจุฟ ๆ ยิ้มอย่างสดใสซิคะ..
แม่ลูกยิ้มอย่างร่าเริงในวันรับปริญญา..

วันแม่เวียนมาอีก 1 รอบแย๊วววว..
รักคุณแม่ตลอดกาลนานนนนนนน ....ชั่วชีวิตของลูก ๆ ทุก ๆ คนนะคะ..

 

ลงเพลงทิ้งรักลงแม่น้ำแล้ว ก็กลับมาหาแม่สุดที่รัก แล้วค่อยไปลงน้ำตามหารักที่ทิ้งต่อ อิอิ
เพราะมากๆ ครับ อารมณ์กลับมาหาแม่ทันที

 

รักแม่ที่สุดในโลก..

​

 

รักแม่ที่สุดในโลกจ้า...

เพลงก็เพราะที่สุดในโลกจ้า...


มีเสียงหัวเราะที่น่ารักที่สุดในโลกด้วยจ้า...อิอิ


​

 

แม่ลูกน่ารักมากกกกกกกก.....
น้าแมวร้องได้ซาบซึ้งอีกต่างหาก

แต่ทำไมผมคุ้นหน้า คุณแม่จังเลย....

 

เสียงเหมือนพี่จุ้ยเลยอ่ะพี่แมว.........เนียน





ฮั่น! รูปประกอบยิ่งซึ้งอ่ะ

 

ฟังกำลังซึ้ง ๆ เจอเสียงหัวเราะ ทำให้คิดถึง หัวเราะตามเลย...
​

 

วันหยุดคิดถึงใต้เกิ้งจัง อิอิ
เพราะว่าใต้เกิ้งจะได้มาแต่งกลอน
ประกอบเพลงจ้า...ไปเรียกใต้เกิ้งมาได้ไหมเนี้ย...อิอิ

 

ภาพนี้พี่แมวเหรอค่ะไม่เห็นหมือนพี่แมวเลยจ้า อิอิ

เดี๋ยวเพลงวันแม่ของใบบุญจะเอาภาพแม่มาลงด้วยจ้า

เพลงวันแม่ใบบุญร้องไว้สามเพลงจ้า เป็นลูกทุ่ง 1 เพลง

สตริง 1 เพลง แต่เพลงสากลไม่มีเพลงร้องจ้า เสียดายจังจ้า

เพลงสากลหาคาราโอเกะยาก พอได้เพลงก็ร้องลำบากจ้า อิอิ
​

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=3FXLLDyvCtE]กบนอกกะลา ตอน อาจารย์ใหญ่ ครูผู้ไร้ชีวิต 4 - YouTube[/ame]


ตอนนี้แม่นอนอยู่ในนี้ครับ

เดือนพฤษภาคมแม่จะขึ้นมาเป็นคุณครูตามความฝันของแม่

บริจาคร่างกาย


​

 

เกือบลืมเม้นท์..
ฟังรอบสองยิ่งเพราะขึ้นอีกค่ะ กำลังซึ้งๆ พอลูกหัวเราะเลยขำแทนเลย

 

ดูร่างอาจารย์ใหญ่เรียบร้อยแล้วจ้า..
อนุโมทนาบุญกับร่างอาจารย์ใหญ่ของคุณแม่จ้า
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
ขอให้ดวงวิญญาของคุณแม่ไปสู่สุคติจ้า สาธุจ้า


ดูจบน้ำตาก็เริ่มเออ...แล้วน้ำตาก็ไหลเป็นทาง
เมื่อกำลังเขียนข้อความ...กำลังในอยู่ว่าร่างกาย
ที่ไร้วิญญาณของเราแล้วสามารถมีประโยชน์ได้
ขนาดนี้ ...แล้วคิดต่อไปว่า คนที่เรียนหมอ ต้อง
เรียนรู้จากร่างของอาจารย์ใหญ่ซึ่ง ต้องมีความกลัวด้วยน้อ
เป็นอาชีพที่เสียสละสุดเพื่อชีวิตของคนป่วยโดยแท้

อนุโมทนาบุญกับทั้งอาจารย์ที่บริจาคร่างและนักเรียนทุกท่าน
ที่ก่อนจะสำเร็จต้องผ่านจุดนี้ด้วย อยู่กับร่างไร้ชีวิต น้อยคนนักจะทำได้

ขอบคุณพี่แมวจ้าที่มีคลิบดีๆ ให้ดูในวันนี้

ปล. คนดูกลัวนิดๆ ​

 

ขอพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งสูงสุดของแม่ ทุกภพชาติ








อิ่มอุ่น : ศุ บุญเลี้ยง



อุ่นใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง
รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกล ... แม้เพียงครึ่งวัน


ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน



อิ่มใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มรักลูกหลับนอน
น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร
แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน ... สอนสั่ง


ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง
ให้เจ้าเป็น ความหวังของแม่ต่อไป


ใช่เพียงอิ่มท้อง
ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น
อุ่นไอรัก อุ่นละมุน
ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน




[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.2807248/[/MUSIC]





​

 

ด้วยความเต็มใจจ้าพี่แมว อิอิ

เรื่องกลัวผีนี้ใบบุญอาการหนักจ้าเมื่อก่อน แต่พักหลังมานี้ดีขึ้นจ้า แต่ว่าก็ไม่เชิง

เพราะที่ทำงานน่ะ เขาว่ามีเสียงคุยในห้องน้ำด้วยจ้าพอหลังหกโมงเย็นแล้ว

ห้องน้ำฝั่งนั้นใบบุญไม่เข้าเลยนะ อิอิ เพื่อความปลอดภัยจ้า ไม่เคยเจอหรอกจ้า

แต่ป้องกันไว้ก่อนจ้าจำได้ครั้งไปธุดงค์ครั้งแรกจ้ากลัวผีมากเลยจ้า นอนคืนแรก

เสียงมาหอน โหยกลัวสุดๆ แต่ไม่พูดอะไร วันที่สอง ก็เช่นกันแต่โชคดีนอน

ตรงกลาง แต่ความลับถูกเปิดเผยเมื่อคืนที่สามจ้า พอดีนอนใกล้ กำพังแพงวัด

ที่ต่างจะวัดจะชอบทำเก็บกระดุกคนตายจ้า นอนไม่หลับพลิกซ้ายขวา

น้าสาวน้องแม่ก็เลยถามว่าเป็นอะไรนอนไม่หลับเหรอ ก็เลยบอกว่ากลัวผีจ้า

5555555555555 น้าก็เลยบอกว่ามีคาถาบทหนึ่งจ้า คุณตาให้มาจ้า

พาใบบุญท่อง อิอิ ก็เลยคลายกลัวหลับสนิทถึงเช้าเลยจ้า ....

ใบบุญเดินธุดงค์ความกลัวมาลดลงเมื่อครั้งที่ 8 จ้า เพราะมีเหตุจ้าปีนั้น

แม่ละน้าไม่ได้เดินด้วย เพราะน้าไม่สบายแม่ก็เช่นกัน แต่ใบบุญ

ได้ลางานแล้ว ก็เลยต้องไปคนเดียวจ้า วันแรกก็ไม่เป็นไรมียายบ้านเดียวกันจ้า

คืนที่สองก็ผ่านไปด้วยดี แต่คืนที่สองเดินหลงทางนิดหนึ่ง เนื่องจากเดินช้าพอจะผ่าน

ทางเข้าวัดที่พักเดินผ่านเลยไป พอดีมีคนเห็นก็เลยเรียกไว้ทัน คืนที่ 3 นี่ละม้างถ้าจำไม่ผิด

หายายที่อยู่บ้านเดียวกันไม่เจอ อิอิ ก็เลยปักกลดอยู่คนเดียว แต่ก็ยังมีกลดอื่นอยู่ใกล้ไม่

ห่างเท่าไหร่ในตอนกลางวันแต่พอกลางคืนดูห่างกันจังเลยจ้า อิอิ แต่พอทำวัตรเย็น

พระอาจารย์บอกว่า ที่นี้เป็นป่าช้าเก่า แล้วก็ชี้ไปทางที่ใบบุญปักกลดด้วยจ้า

55555555555 โอ๊ยยยย ตายล่ะทำไงดี เวลาปักกลดแล้วน้าเคยสั่งไว้แต่ปีแล้วไม่ว่าจะ

เกิดอะไรขึ้น ต้องอยู่ตรงนั้นทั้งคือ จะย้ายก็ไม่ รู้ไหมค่ะว่าก่อนนอนใบบุญทำไง........

ก่อนนอนใบบุญก็เปิดบทสวดมนต์ทุกบทที่คิดว่าจะคุ้มภัยได้ อิอิ ท่องไปขำตัวเองไปว่า

เพราะความกลัวนะ หลวงพ่อเคยบอกว่าเวลาก่อนจะถ้าท่องบทไหนไม่ได้

ให้กราบพระสามหน แล้วตั้ง นะโม 3 จบ ถือว่าสุดยอดแล้วจ้า จากนั้นก็นอนตื่นมาอีกทีน่า

ประมาณเที่ยงคืนได้ละจ้า นอนพลิกซ้ายขวา ปวดห้องน้ำ อิอิ ก็เลยลุกมาเข้าห้องจ้า ก่อน

เข้านอนก็เลยเดินจงกรม นั่งสมาธิ แล้วก็หลับจนถึงเช้า จากครั้งนั้นความกลัวก็เลยลดลงจ้า

แต่ยังมีอยู่จ้า อิอิ

 

ขอร่วมระลึกถึงคุณแม่ด้วยค่ะ...
ร้องเพราะจังค่ะ มีเสียงลูกหัวเราะด้วยอ่ะ...^^ ​

 

สุขสันต์วันแม่จ้าพี่แมว และทุกท่าน

นี่ไม่รู้นะคะว่า อาจารย์ใหญ่ไว้ศึกษา แบบนี้ เห็นตำราที่ลงแล้ว ถึงรู้ว่า

เอาไว้ให้นักเรียนหมอ ไว้ดูร่างกายของคนเรา และมีการให้ชายหญิง

สลับอยู่ใกล้ๆกัน ช.ม.เรียนกับอาจารย์ใหญ่คงมีเรียนเช้าไม่มีเรียนเย็นนะคะ

เพราะถ้าเรียนเย็นๆ ใบบุญว่าอากาศมันจะเย็นมากจ้า ...

จุดประกายจ้าพี่แมว ทำให้เริ่มมองดูเนื้อตัวของตัวเองแล้วจ้า

ขอบคุณจ้า...​

 

สวัสดีวันแม่ครับ...แวะมาฟังเพลงด้วย​

 

ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง ให้เจ้าเป็น ความหวังของแม่ต่อไป..........ความสุขของแม่ที่สุดเมื่อลูกประสบความสำเร็จ ​